Στις 26-Μαρτ με σημαντική πλειοψηφία υπερψηφίστηκε η Οδηγία «Copyright» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προκαλώντας, αναφορικά με τα ψευδεπίγραφα «πνευματικά δικαιώματα» στο διαδίκτυο ποικίλες αντιδράσεις ένθεν και ένθεν – υποκριτικές οι περισσότερες. Παρέμειναν ατόφια τα διαβόητα άρθρα 11 και 13, που εισάγουν νέους περιορισμούς στο internet και έχουν ξεσηκώσει εδώ και μήνες σημαντικές αντιδράσεις.

Η θέση του ΚΚΕ και η στάση του στις ψηφοφορίες

Με τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων ξεκίνησε τόσο σε ΜΜΕ όσο και (ειδικά) στα ΜΚΔ μια παραφιλολογία σχετικά με τη στάση της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος στο ζήτημα. Η συζήτηση εστιάστηκε γύρω από την απουσία Ζαριανόπουλου, λες η θέση του ΚΚΕ διαφέρει ανάλογα με τα πρόσωπα, ενώ κάποιοι το πήγαν παραπέρα (αν είχε δώσει -λένε, την ψήφο του υπέρ των τροποποιήσεων θα μπορούσαν να περάσουν …έλειπαν 5 ψήφοι τους άλλους «θα τους βρίσκαμε») κλπ φαιδρά.

Το σκεπτικό της ψήφου του ΚΚΕ, αναλύεται ιδιαίτερα εμπεριστατωμένα στο δελτίο τύπου που εξέδωσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, αναλύοντας για μια ακόμα φορά την ουσία του ζητήματος που είναι πως «η πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα»:

Την ελευθερία έκφρασης στο Διαδίκτυο την καταργούν τα μονοπώλια της ψηφιακής αγοράς

Η θέση του ΚΚΕ εκφράστηκε, κατά τη συζήτηση και την ψηφοφορία που έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο, σχετικά με την οδηγία για «τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας στην ενιαία ψηφιακή αγορά» ως εξής:

«Το ΚΚΕ αγωνίζεται για την ελευθερία έκφρασης και την ελεύθερη διάδοση των ιδεών και όλων των έργων της ανθρώπινης δημιουργίας παντού, ασφαλώς και στο Διαδίκτυο. Η πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία δεν μπορεί να αποτελεί εμπόρευμα, στο οποίο την μετατρέπει το εκμεταλλευτικό σύστημα. Οι καλλιτέχνες, οι εκτελεστές, οι πνευματικοί δημιουργοί δεν μπορεί να αφήνονται έρμαιο και απροστάτευτοι απέναντι στους ομίλους που εκμεταλλεύονται το έργο τους. Είναι αναγκαίο να διασφαλίζεται η δίκαιη αμοιβή τους. Όμως, η οδηγία ”για τα πνευματικά δικαιώματα στην ενιαία ψηφιακή αγορά” της ΕΕ, που υπερψηφίστηκε από το Ευρωκοινοβούλιο, όπως διαμορφώθηκε σε συνεργασία με το Συμβούλιο -τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ- δεν ανταποκρίνεται ούτε στις ανάγκες προστασίας των δημιουργών ούτε των χρηστών του Διαδικτύου. Στόχος της σε κάθε περίπτωση είναι να διαμορφώσει ευνοϊκότερους όρους κερδοφορίας για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια στους τομείς των οπτικοακουστικών έργων, των εκδόσεων και του έντυπου Τύπου. Η οδηγία αποτέλεσε πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσής τους με τα μονοπώλια που ελέγχουν τη λειτουργία του Διαδικτύου, κατά κανόνα αμερικανικά.

Η Ευρωκοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ τοποθετήθηκε με “Λευκό” γιατί δεν στοιχίζεται με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων ούτε του Διαδικτύου ούτε της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, των εκδοτικών ομίλων, που μοναδικό κριτήριο έχουν τα κέρδη τους. Τάχθηκε ενάντια στην εισαγωγή στο Διαδίκτυο φίλτρων αυτόματης παρεμπόδισης ή αποκλεισμού περιεχομένου που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα. Τονίζει ότι τα μέτρα για την προστασία των δημιουργών δεν πρέπει να θίγουν το δικαίωμα πολιτιστικής δημιουργίας και απόλαυσης, ούτε την ελευθερία έκφρασης και να μη συνιστούν πρακτικές ψηφιακής λογοκρισίας. Οι συμφωνίες παραχώρησης άδειας εκμετάλλευσης πρέπει να προβλέπουν δίκαιη αμοιβή και να προστατεύουν τους συγγραφείς, δημιουργούς, καλλιτέχνες, ερμηνευτές ή εκτελεστές και τους χρήστες, επιβαρύνοντας τους μεγάλους ομίλους που κερδίζουν αστρονομικά κέρδη από την αξία των έργων των δημιουργών, μέσω της διάθεσης και αναφόρτωσης τους στο Διαδίκτυο. Γι’ αυτό το λόγο και τάχθηκε υπέρ σχετικών τροπολογιών που κατατέθηκαν, οι οποίες όμως δεν τέθηκαν καν σε ψηφοφορία, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά τον αντιδραστικό και αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του Ευρωκοινοβουλίου και των αστικών κομμάτων. Η συζήτηση γύρω από τη συγκεκριμένη οδηγία μπορεί να οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα κάθε άνθρωπο καλής θέλησης.

Την ελευθερία έκφρασης στο Διαδίκτυο την καταργούν τα μονοπώλια της ψηφιακής αγοράς που ελέγχουν το περιεχόμενο και τις δυνατότητες πρόσβασης των χρηστών ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Αντίστοιχα τα μονοπώλια της οπτικοακουστικής βιομηχανίας, οι μεγαλοεκδότες και οι επιχειρηματικοί όμιλοι του Τύπου είναι αυτοί που λεηλατούν το έργο και τα δικαιώματα των δημιουργών με ”δικαιώματα αποκλειστικής εκμετάλλευσης”, συμβάσεις παραχώρησης ”αντί πινακίου φακής”.

Για να μπορεί ο λαός να απολαμβάνει ελεύθερα την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία, διαδικτυακά και με κάθε μορφή, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των δημιουργών και υψηλής ποιότητας συνθήκες δημιουργίας πρέπει να βγουν από τη μέση τα μονοπώλια και η εξουσία τους, οι κυβερνήσεις και οι ενώσεις που τα υπηρετούν. Να γίνει ο εργαζόμενος λαός ιδιοκτήτης του υλικού και πνευματικού πλούτου που παράγει και του ανήκει».

Παλιότερα (Νοε-2018), με την ευκαιρία της συζήτησης στη βουλή του ΝΣ για «Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας 2016/1148/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με μέτρα για υψηλό κοινό επίπεδο ασφάλειας συστημάτων δικτύου και πληροφοριών σε ολόκληρη την Ένωση» το ΚΚΕ (Μανώλης Συντυχάκης) – καταψηφίζοντας τόνιζε , ότι «η πληροφορία και η διαφύλαξή της είναι απόλυτα ελεγχόμενα από τα μονοπώλια και τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη», επισημαίνοντας πως «ο κυβερνοχώρος είναι αντικείμενο σκληρών συγκρούσεων ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους και κράτη» ότι «ο έλεγχος των δρόμων μεταφοράς της πληροφορίας, μέσω των τηλεπικοινωνιών, είναι στρατηγικής σημασίας για μονοπώλια και κράτη που υποκλέπτουν δεδομένα στον μεταξύ τους ανταγωνισμό με μόνιμο θύμα τους λαούς», ξεκαθαρίζοντας ότι «το ΚΚΕ στο ερώτημα αν πρέπει να αρνηθούμε το διαδίκτυο απαντά “όχι”, διότι είναι μια σημαντική παραγωγική δύναμη που καθηλώνεται από τις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις».

Το δικό μας παράδειγμα του νταβατζή “ΑΕΠΙ”

Αρκεί μια απλή Google-αναζήτηση για την αμαρτωλή αυτή ΑΕ, που είναι πάνω από 20 σελίδες λήμματα, αλλά μιλάει κι από μόνη της … τα παίρνει χοντρά από παντού τα τσεπώνει κανονικά και μετά «μην είδατε τον Παναή». Τον Φλεβάρη του 2017 ξέσπασε το τελευταίο οικονομικό σκάνδαλο, ανακαλύπτοντας πως μόνο στην περίοδο 2011-14 τουλάχιστον 42.500.000€ + 36.800.000€ , δεν διανεμήθηκαν στους δικαιούχους, παρακράτηση εκατομμυρίων προμηθειών σε «αδελφές» εταιρείες και οργανισμούς του εξωτερικού, υπέρογκες αμοιβές μελών του διοικητικού συμβουλίου -52.000€ το μήνα + bonus + έξοδα κίνησης και παράστασης + … +… (καθώς και συγγενών τους) δάνεια της εταιρείας σε μέλη του ΔΣ, τα οποία είχαν εγκριθεί από το ίδιο το συμβούλιο κλπ «συνήθη». Όπως έγραψε εύστοχα κάποιος «διεκδικεί εγγραφή στο βιβλίο Γκίνες καθώς μέχρι και τις 6-Δεκ φαινόταν εγγεγραμμένη στην Κύπρο και στις 7 απλά … εξαφανίστηκε και δεν υπάρχει πουθενά, έγινε εταιρία “cloud”». Όλα αυτά (και πολλά άλλα…) δεν θα ήταν δυνατά φυσικά χωρίς πολιτική κάλυψη. Τον Ιούλη του ΄17 το ΚΚΕ καταγγέλλει την με διαδικασία κατεπείγοντος και τις ψήφους των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και του «μαϊντανού» της Ένωσης Κεντρώων, ψήφιση ΝΣ, με «όχημα» την ενσωμάτωση Οδηγίας της ΕΕ, παρέχοντας τη δυνατότητα δημιουργίας ΟΣΔ (ΣΣ |> Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων) ακόμα και από επιχειρηματικούς ομίλους εκτός Ελλάδας, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την ασυδοσία των ΑΟΔ (ΣΣ |> Ανεξάρτητων Οντοτήτων Διαχείρισης), οι οποίες θα μπορούν να λειτουργούν πλέον ανεξέλεγκτα και αποτελούν μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις στο χώρο του Πολιτισμού, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η «αμαρτωλή» Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ). Ένα χρόνο μετά γίνεται επερώτηση του ΚΚΕ στη βουλή, για τους εργαζόμενους της ΑΕΠΙ και τα δικαιώματα των δημιουργών, με την άδεια λειτουργίας της ΑΕΠΙ να έχει ανακληθεί και τους εργαζόμενους να είναι για μήνες απλήρωτοι (ΣΣ |> και δεν πληρώθηκαν μέχρι σήμερα).

Βέβαια η ΑΕΠΙ μας δεν είναι παρά «κουτσουλιά» σε σχέση με τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Μεγάλης Σφραγίδα των ΗΠΑ obverse

Τα μεγαθήρια

Το 2011, έχουμε τα αμερικάνικα μέτρα (|>Stop Online Piracy Act |> SOPA & PROTECT IP Act [Preventing Real Online Threats to Economic Creativity and Theft of Intellectual Property Act] |> PIPA), που αποτέλεσαν την πρώτη επίθεση στην ευρωπαϊκή μπλογκόσφαιρα. (κάποια δραματοποιώντας χρησιμοποίησαν τον όρο «συγκλόνισαν»). Λίγα χρόνια αργότερα, έχουμε την η ACTA: μια εμπορική συμφωνία για την καταπολέμηση -υποτίθεται της παραποίησης / απομίμησης, μια προτεινόμενη πολυεθνική συνθήκη με σκοπό τη θέσπιση διεθνών προτύπων για την επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, που αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός διεθνούς νομικού πλαισίου για τη στόχευση προϊόντων παραποίησης / απομίμησης , γενόσημων φαρμάκων και παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων στο Διαδίκτυο που θα δημιουργούσε ένα νέο διοικητικό όργανο εκτός των υφιστάμενων φόρουμ, με τις υπογραφές πλήθους χωρών, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ και της ΕΕ, που λόγω σύγκρουσης των επιχειρηματικών κολοσσών ματαιώθηκε.

Να καταλάβουμε για τι μιλάμε: Κάθε λεπτό ανεβαίνουν παγκόσμια περισσότερες από 300 ώρες βίντεο στο Youtube, πάνω από 200.000 φωτο στο Facebook και περί τις 350.000 αναρτήσεις στο Twitter, που σημαίνει σε ημερήσια βάση 432.000 ώρες βίντεο, 288.000.000 φωτο στο Φατσοβιβλίο και πάνω από 500.000.000 Twitto_τιτιβίσματα. Νούμερα αδιανόητα για το μυαλό του απλού ανθρώπου, άρα και «τείχη (δήθεν) προστασίας» των «πνευματικών δικαιωμάτων» με μονοπωλιακές πλατφόρμες στις οποίες -με το αζημίωτο, ένα έργο θα μπλοκάρεται, ή θα πετσοκόβεται και με μετρημένες στα δάχτυλα εταιρείες που θα είναι σε θέση να παρέχουν τεχνολογία για το φιλτράρισμα των «μεταφορτώσεων» (το κόστος της κατασκευής και της συντήρησης αυτών των ηγεμονικών φίλτρων μπορούν να το επωμιστούν μόνο οι μεγαλύτεροι τεχνολογικοί κολοσσοί, που είναι αμερικανικοί)

Με το λαό, τον απλό κόσμο και τους δημιουργούς στο περιθώριο, απέναντι σε μεσουρανούσες εταιρείες τύπου Google ή Φου_Μπου, αναγκασμένους να διαπραγματεύονται -άμεσα ή έμμεσα με αυτές για το «μάρμαρο» ενώ οι συνήθεις μαχητές με τα άσφαιρα (ούτε μία, ούτε δύο 57 (!!) οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από όλο τον κόσμο με κοινή ανοικτή επιστολή για «Παραβίαση της Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» με ωραία του είδους … Dear President Juncker, Dear President Tajani, Dear President Tusk, Dear Prime Minister Ratas, Dear Prime Minister Borissov, Dear Ministers, Dear MEP Voss, Dear MEP Boni (παραλείπουμε τους υπόλοιπους «Dearests» για οικονομία χώρου), «Εάν η νομοθεσία της ΕΕ έρχεται σε αντίθεση με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, τα εθνικά συνταγματικά δικαστήρια ενδέχεται να μπουν στον πειρασμό να μην την εφαρμόσουν και μπορούμε να αναμένουμε την ακύρωση ενός τέτοιου κανόνα από το Δικαστήριο» … οπότε κλπ. Μάλιστα, οι ίδιες -57 θυμίζουμε, οργανώσεις συμπληρώνουν πως «αντιβαίνει στους ισχύοντες κανόνες και τη νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ» και ότι «περιλαμβάνει υποχρεώσεις για τις εταιρείες internet που θα ήταν αδύνατον να τηρηθούν χωρίς την επιβολή υπερβολικών περιορισμών στα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών». (ΣΣ |> Κατά πληροφορίες όλοι αυτοί-ες οι «Dearests» ανασκουμπώθηκαν και ψήφισαν δαγκωτό εφαρμόζοντας την πασίγνωστη ατάκα του Χάρρυ Κλυνν «και κλάααμα η κυρία»)

κλάμα η κυρία

Στο «δια ταύτα»: Από τη μια η άποψη «ΤΙΝΑ κάνουμε»; (αντιγράφουμε αφήνοντάς τους στις αυταπάτες τους για την ΕΕ των λαών κλπ.) «Πλατφόρμες όπως το #SaveYourInternet και το Plegde2019.eu δίνουν τη δυνατότητα στους πολίτες από την κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να έρθουν σε επικοινωνία με τους ευρωβουλευτές τους και να τους ζητήσουν να καταψηφίσουν τα άρθρα 11 και 13. Περισσότεροι από 5 εκατομμύρια πολίτες έχουν υπογράψει το σχετικό διαδικτυακό ψήφισμα. Με τηλεφωνήματα στα γραφεία τους, βομβαρδίζοντας τους με email ή με αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα με αναφορά στο όνομά τους, οι τρεις αυτές επιλογές έχουν αποδείξει και στο παρελθόν πως είναι ικανές να μεταφέρουν ένα τέτοιο μήνυμα. Επίσης, το Σάββατο 23 Μαρτίου, σε δεκάδες πόλεις της Ευρώπης θα λάβουν χώρα κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας πολιτών. «Το μόνο που χρειάζεται είναι να μιλήσεις» λένε τα καλέσματα. Μίλα. Και όλ’ αυτά όταν η ίδια πηγή παραδέχεται πως «Η οδηγία δεν είναι μία που επιχειρεί να λύσει καθορισμένα ζητήματα στη νομοθεσία της πνευματικής ιδιοκτησίας με τη χρήση των “καλών πρακτικών”, αλλά εξυπηρετεί συγκεκριμένα ισχυρά συμφέροντα, με ανυπολόγιστο και πολυεπίπεδο κόστος».

Στον αντίποδα –εν γνώσει των συσχετισμών και του ότι έχουμε πολύ μαλλί να ξάνουμε …«τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή… » (κλπ) -όπως λέει το ΚΚΕ, «Να γίνει ο εργαζόμενος λαός ιδιοκτήτης του υλικού και πνευματικού πλούτου που παράγει και του ανήκει»

ΣΣ |>Το αποτέλεσμα, 348 (53%) ΝΑΙ – 274 (41,6%) ΟΧΙ & 36 (5,4%) «λευκό», δείχνει ανάγλυφα -χωρίς τίποτε να είναι παγιωμένο, πόσο ισχυρά είναι τα αντικρουόμενα συμφέροντα και ποιος έχει σήμερα το πάνω χέρι

Web Block