Μια χρονιά φεύγει και πάλι
άλλα μου ‘παν μ’ άλλα είδα,
μου γεμίσαν το κεφάλι
πριν να ‘ρθει πάει η ελπίδα.
Έφυγε το δέκα πέντε
χρόνος της «αριστεράς»
κι αποδείχτηκε πως ήταν
ίδιο! κόμμα της σειράς…
Ευπειθείς που είμαστε όλοι
ν’ αναμένουμε σωτήρες
αφελείς ή ονειροπόλοι
απ’ «αριστερούς» φωστήρες!
Τώρα ψάχνω για τα βόλια
όπου μου πετούν… ασπίδα!
και κακιώνω τον εαυτό μου
που ‘χω χάσει την πυξίδα.
Νέος χρόνος ξημερώνει
ας γυρίσουμε σελίδες
τράβα μ’ όποιον οργανώνει
σπάσιμο στις αλυσίδες.
D.ARMODOROS
