Ενας σημαντικός δημιουργός του λαϊκού μας τραγουδιού, ο 87χρονος Μπάμπης Μπακάλης έφυγε από τη ζωή στις 26 Μαρτίου 2007. Κατά τη διάρκεια της μουσικής πορείας του, έγραψε γύρω στα 1.500 τραγούδια, όμως ταλαιπωρήθηκε αρκετά, λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων.
Γεννημένος (20/6/1920) στα Κανάλια Καρδίτσας, από μικρός ασχολήθηκε ως μουσικοσυνθέτης. Μετά το Δεκέμβρη του 1944, εξορίζεται στην έρημο Ελ Τάμπα της Λιβύης. Το δισκογραφικό ξεκίνημά του έγινε με το σπουδαίο τραγούδι «Κάποια μάνα αναστενάζει», που βγήκε με το όνομα του Τσιτσάνη. Ηχογραφήθηκε (1947) από την Στέλλα Χασκίλ και τον Τσιτσάνη και σε παράλληλη εκτέλεση από το «Ντούο Χάρμα». Ομως, ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του απαγορεύτηκε, με διαταγή του υπουργείου Δικαιοσύνης, γιατί το συνέδεαν με τον Εμφύλιο.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’50 έγραψε πολλά γνωστά τραγούδια, που ερμήνευσαν οι Πρόδρομος Τσαουσάκης («Οπως έστρωσες θα κοιμηθείς», κ.ά.), Τάκης Μπίνης («Το κουρασμένο βήμα σου», κ.ά.), Μαρίκα Νίνου («Τον άντρα της γυρεύει», κ.ά.), Στέλλα Χασκίλ («Μία κόρη στ’ ακρογιάλι», κ.ά.) κ.ά.
Στη δεκαετία του ’50 υπογράφει πολλές επιτυχίες με τους Καζαντζίδη («Σαν την καλαμιά στον κάμπο», «Μακάρι να πεθάνω», κ.ά.), Γρηγόρη Μπιθικώτση («Μάγκας θα πει φιλότιμο», «Ποτέ δεν είναι αργά», κ.ά.), Πάνο Γαβαλά, Αντώνη Ρεπάνη, Μανώλη Αγγελόπουλο, Καίτη Γκρέυ, Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια, Δούκισσα, με όλους σχεδόν τους γνωστούς τραγουδιστές. Πάνω από διακόσια είναι τα τραγούδια του μόνο στη δισκογραφία 78 στροφών.
Ξεχωριστή θεωρούσε ο ίδιος τη συνεργασία του με την Σωτηρία Μπέλλου. «Τ’ όνομά μου είναι άγνωστο φυσικά, αλλά ονομάζομαι Μπάμπης Μπακάλης. Μπουζουκάκι παίζω…», της είπε όταν της αυτοσυστήθηκε το 1947, παρότι είχε ήδη γράψει το «Κάποια μάνα αναστενάζει». Με την Σ. Μπέλλου αργότερα δισκογραφεί μεταξύ άλλων τα τραγούδια: «Καλύβα», «Γράμμα θα στείλω στο Θεό», «Σαν πεθάνω στο καράβι», κ.ά.
