Έργο του Τάσσου
Στις 10 Φλεβάρη 1898 γεννήθηκε ο κομμουνιστής Γερμανός ποιητής Μπέρτολτ Μπρεχτ. Με αφορμή αυτή την επέτειο παρουσιάζουμε σε διαδοχικές αναρτήσεις τρεις από τις «Ιστορίες του κ. Κόυνερ. Η διαλεκτική σαν τρόπος σκέψης» οι οποίες ουσιαστικά είναι οι απαντήσεις του Μπ. Μπρεχτ σε διαχρονικά επίκαιρα θέματα του καθημερινού βίου.
«Το ένστιχτο της ιδιοκτησίας», «Ποιος γνωρίζει ποιον» (με μια γρήγορη έρευνα δεν τα βρήκαμε στο διαδίκτυο) και «Το αβοήθητο παιδί». Μετάφραση Πέτρου Μάρκαρη (εκδόσεις «Θεμέλιο»).
Ο κ. Κόυνερ, είναι επινοημένο πρόσωπο, όμως ο τρόπος που συνειδητοποιεί τα πράγματα είναι του Μπρεχτ, είναι και αυτός ένας διανοητής ικανός να συζητήσει για τη διαλεκτική και τον υλισμό. Οι ερωτήσεις του, συχνά προκλητικές, συντελούν ώστε να κάνουν συνειδητά ορισμένα πράγματα.
Οι απόψεις του κ. Κόυνερ διαπνέονται από τη διαλεκτική, το εργαλείο για να ανακαλύπτουμε την αλήθεια πίσω από τις επιφάσεις.
Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης
***
Το ένστιχτο της ιδιοκτησίας
Όταν σε μια συντροφιά κάποιος ισχυρίστηκε ότι το ένστιχτο της ιδιοχτησίας βρίσκεται στη φύση του άνθρωπου, ο κ. Κ. αφηγήθηκε τούτη την ιστορία για τους μακρόχρονα εγκαταστημένους ψαράδες: Στη νότια αχτή της Ισλανδίας ζουν κάτι ψαράδες που χώρισαν με σημαδούρες τη θάλασσα σε χωράφια και τη μοίρασαν αναμεταξύ τους. Αυτά τα θαλασσοχώραφα τα λατρεύουν σάμπως νάταν περιουσία τους. Νιώθουν ότι είναι και οι ίδιοι ένα κομμάτι απ’ αυτά και δε θα τα παρατούσαν ακόμα κι αν δεν έβρισκαν σε τούτα τα χωράφια μήτε λέπι ψαριού για να ψαρέψουν. Περιφρονούν τούς κατοίκους των παραλιακών πόλεων που αγοράζουν τα ψάρια τους, γιατί τους βλέπουν σαν έίνα επιπόλαιο είδος ανθρώπου, ξεκομμένο από τη φύση. Οι ίδιοι λένε ότι είναι κάτοικοι της θάλασσας. Όταν ψαρεύουν μεγάλα ψάρια τα φυλάνε μέσα σε κάδους, τους δίνουν ονόματα και τα φροντίζουν το ίδιο καθώς φροντίζουν και την περιουσία τους. Εδώ και λίγον καιρό δε στέκουν οικονομικά καθόλου καλά, ωστόσο αρνούνται αποφασιστικά κάθε μεταρρύθμιση με αποτέλεσμα να ρίξουν ως τώρα πολλές κυβερνήσεις πού αδιαφόρησαν για τις συνήθειες τους. Αυτοί οι ψαράδες αποδείχνουν ατράνταχτα ότι ο άνθρωπος είναι από φυσικού του υποταγμένος στη δύναμη της ιδιοχτησίας.
(Για την αποτροπή της αντιδεοντολογικής αναπαραγωγής στο κείμενο υπάρχει εσκεμμένο λάθος)
