Ξεκίνησαν σήμερα οι εργασίες της διήμερης Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΠΑΜΕ στο κλειστό γήπεδο Δραπετσώνας «Αριστείδης Παπαμιχαήλ», με σύνθημα «Στην οργάνωση η δύναμη, στον αγώνα η ελπίδα, όπλο μας η αλληλεγγύη».
Στη Σύσκεψη συμμετέχουν περισσότερες από 500 συνδικαλιστικές οργανώσεις και περίπου 2.000 εργαζόμενοι συνδικαλιστές από κάθε κλάδο και περιοχή της χώρας.
Με το σύνθημα «Ζήτω η φιλία των λαών» και ένα θερμό χειροκρότημα υποδέχθηκαν οι εργαζόμενοι στον χώρο της Σύσκεψης τις αντιπροσωπείες των ξένων συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Σημειώνεται ότι οι αντιπροσωπείες των ξένων συνδικαλιστικών οργανώσεων -31 συνδικαλιστές από 19 χώρες- και η ΠΣΟ κατέθεσαν, σήμερα το πρωΐ, στεφάνια στο μνημείο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) στην Καισαριανή.
Ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης εκ μέρους της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, από το βήμα της Σύσκεψης ευχαρίστησε κάθε έναν και κάθε μία συνδικαλιστή και συνδικαλίστρια που παρευρίσκεται στο άνοιγμα των εργασιών, ενώ ξεχωριστό καλωσόρισμα απηύθυνε στους συνταξιούχους, στους «απόστρατους της δουλειάς αλλά όχι του αγώνα», όπως ανέφερε, «στους αγωνιστές που κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα σε δύσκολους καιρούς, που συνέβαλαν στη δημιουργία του ΠΑΜΕ πριν 23 χρόνια».
Επίσης, αναφέρθηκε στους εκπροσώπους των μαζικών οργανώσεων που συμπορεύονται με τα εργατικά σωματεία σε κοινούς αγώνες, της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής, της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων της αγωνιζόμενης αγροτιάς, της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, των Φοιτητικών Συλλόγων και του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, του Συλλόγου Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Αττικής.
Καλωσόρισε ακόμα «τους αγωνιστές δικηγόρους που ανιδιοτελώς βρίσκονται στο πλευρό των εργαζομένων και των συνδικάτων», τους απόστρατους αξιωματικούς των σωμάτων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων και ευχαρίστησε τον Δήμαρχο Κερατσινίου – Δραπετσώνας για την παραχώρηση του κλειστού γυμναστηρίου.
«Εδώ στην εργατούπολη του Πειραιά, στις προσφυγογειτονιές της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου, της Κοκκινιάς, στο λιμάνι που για πάνω από έναν αιώνα αποτελεί τόπο μεγάλων συγκρούσεων, στον Πειραιά που τα ταξικά συνδικάτα του ΠΑΜΕ αναμετρήθηκαν με τη δολοφονική δράση της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, θα χτυπά για δύο μέρες η καρδιά της εργατικής τάξης. Θα χτυπά η καρδιά του ταξικού εργατικού κινήματος», τόνισε.
Επισημαίνοντας ότι η Πανελλαδική Σύσκεψη συμπίπτει με την έναρξη της δικής της Χρυσής Αυγής σε δεύτερο βαθμό υπογράμμισε «η απόφαση δεν μπορεί να είναι άλλη από αυτή που διατράνωσαν εκ νέου χιλιάδες διαδηλωτές πριν λίγες μέρες έξω από το Εφετείο: Οι ναζί πιο βαθιά στη φυλακή».
Να δυναμώσει ο αγώνας και η αντεπίθεση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να ριζώσει η οργανωμένη εργατική απάντηση παντού
«Η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ είναι ένα μεγάλο γεγονός για την εργατική τάξη της χώρας μας που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, στην ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος» τόνισε ο Γιώργος Πέρρος στην εισήγηση της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.
«Τα τελευταία 12 χρόνια η εργατική τάξη πλήρωσε με μεγάλες θυσίες τόσο την προσπάθεια να βγει ο καπιταλισμός από την κρίση του, όσο και στη συνέχεια τη φάση της πρόσκαιρης καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην οποία όχι μόνο δεν πήρε πίσω τις απώλειες της προηγούμενης περιόδου, αλλά είδε νέα αντεργατικά μέτρα να μαυρίζουν τη ζωή της» επισήμανε.
«Κερασάκι στην τούρτα αυτής της δωδεκαετίας ήταν η ένταση του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων από σειρά αντεργατικών νόμων που ψήφισαν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, με κορύφωση το νόμο έκτρωμα του Χατζηδάκη που επιδιώκει να βάλει τα συνδικάτα στο γύψο» είπε ο Γ. Πέρρος, τονίζοντας ότι «σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, το ΠΑΜΕ σήκωσε ψηλά τη σημαία του ταξικού αγώνα για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων».
Σημειώνοντας ότι «θα επανέλθουν με νέα μορφή τα εκβιαστικά διλήμματα και η προσπάθεια χειραγώγησης των εργαζομένων», τόνισε ότι «εμείς απορρίπτουμε αυτά που λέγονται, ότι είναι σύγχρονο και ρεαλιστικό να συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα, να μετράμε τη ζωή μας με το σταγονόμετρο. Μπροστά μας είναι κι άλλες αντεργατικές ανατροπές που διαδέχονται η μία την άλλη, με στόχο τη συρρίκνωση των εργατικών δικαιωμάτων, αλλά και η εργοδοτική και κυβερνητική παρέμβαση που επιδιώκει να αποδεχόμαστε την βαρβαρότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου ως “πάλη για τη δημοκρατία”».
Ανέφερε ότι ο ελληνικός λαός, όπως και οι λαοί άλλων χωρών, «καλείται να πληρώσει πανάκριβα τον λογαριασμό των ιμπεριαλιστικών πολέμων», σημείωσε ότι «κρύβουν την πραγματική αίτια του ιμπεριαλιστικού πολέμου που ξεδιπλώνεται στο έδαφος της Ουκρανίας και που δεν είναι άλλη από τον ανταγωνισμό για το μερίδιο στην αγορά του ορυκτού πλούτου, της ενέργειας, των αγωγών και των δικτύων μεταφοράς εμπορευμάτων, για τα γεωπολιτικά στηρίγματα και τις σφαίρες επιρροής. Αυτά είναι στο μάτι των δύο στρατοπέδων ληστών εδώ και χρόνια, και των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ από τη μια και της Ρωσίας από την άλλη που αξιοποιεί “αντιφασιστικά” συνθήματα και τη γραμμή της «προστασίας των λαών του Ντονμπάς» για να δικαιολογήσει την απαράδεκτη στρατιωτική εισβολή».
Υπογράμμισε ότι «οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα δεν πρέπει να στοιχίζονται και να στηρίζουν τις επιλογές της κυβέρνησης και άλλων αστικών κομμάτων» και ότι απαιτείται «να δυναμώσει αποφασιστικά η πάλη των συνδικάτων και των εργαζομένων ενάντια στον πόλεμο και η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Να απεμπλακεί η χώρα μας από τον πόλεμο με όποια μορφή και αν συμμετέχει, είτε με την αποστολή στρατιωτικού υλικού, είτε με την αξιοποίηση της Ελλάδας ως ορμητήριο πολέμου. Κανένας φαντάρος έξω από τα σύνορα. Να ακυρωθεί η ελληνοαμερικάνικη συμφωνία και να κλείσουν όλες οι βάσεις του θανάτου».
«Η δημιουργία και η δράση του ΠΑΜΕ αποδείχτηκε αποφασιστικής σημασίας. Έχει γίνει σημείο αναφοράς, εκφράζει την αναγκαιότητα της ανασύνταξης και αντεπίθεσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, με κριτήριο τα δικά τους συμφέροντα ενάντια στη γραμμή του συμβιβασμού και της υποταγής στα συμφέροντα των εργοδοτών, που επιδιώκουν και συνεχίζουν οι ηγεσίες που συγκροτούν τον πυρήνα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού» είπε ο Γ. Πέρρος.
Αναφερόμενος στη «διαπάλη στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, στα συνέδρια Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων», στην «ανάγκη μαζικοποίησης και αλλαγής συσχετισμού» τόνισε ότι «σημαντική προϋπόθεση σε μια τέτοια πορεία είναι να κλείσουμε την πληγή που δημιουργεί στο σώμα των εργαζομένων ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, οι δυνάμεις που βρίσκονται στις ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είναι ηγεσίες που θέλουν το κίνημα δεμένο με χειροπέδες, αιχμάλωτο στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων».
«Είναι ανάγκη σήμερα να δυναμώσει ο αγώνας στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, να δυναμώσει η αντεπίθεση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να ριζώσει η οργανωμένη εργατική απάντηση παντού» είπε ο Γ. Πέρρος, αναφέροντας επίσης ως απαραίτητη προϋπόθεση την είσοδο νέων σε ηλικία εργαζομένων, γυναικών, μεταναστών.
Πρόσθεσε οτι «για το εργατικό κίνημα είναι επιζήμιο όχι μόνο να μετατρέπεται σε χειροκροτητή των κυβερνητικών επιλογών, αλλά και να γίνεται μοχλός πίεσης για την κυβερνητική εναλλαγή», καθώς, όπως ανέφερε «δεν υπήρξε διαχρονικά κυβέρνηση που δεν κλιμάκωσε την αντιλαϊκή επίθεση, που δε συνέχισε από εκεί που έμεινε η προηγούμενη. Η εμπειρία της κυβερνητικής εναλλαγής, της αποκαλούμενης «πρώτη φορά αριστερά» αποδείχθηκε οδυνηρή για τους εργαζόμενους».
«Ο αγώνας για την κάλυψη των απωλειών, για μια αξιοπρεπή ζωή πρέπει να συνδυάζεται με την πάλη για την ανάπτυξη που έχει στόχο την ικανοποίηση των δικών μας ζωτικών, σύγχρονων αναγκών στη δουλειά και τη ζωή και όχι τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων. Τέτοια ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει όσο η αστική τάξη κρατάει στα χέρια της το τιμόνι της εξουσίας και έχει στην ιδιοκτησία της τα μέσα παραγωγής. Δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σε ενώσεις ιμπεριαλιστών, όπως η ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό και αγωνιζόμαστε για την αποδέσμευση της χώρας μας από αυτούς τους ληστρικούς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς» τόνισε.
Σημείωσε ότι σήμερα χρειάζεται «ένα εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα αγωνίζεται ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κίνημα ζωντανό που θα αλλάζει τον αρνητικό συσχετισμό, κίνημα αντεπίθεσης και όχι ηττοπάθειας και συμβιβασμού. Συνδικαλιστικές οργανώσεις ανεξάρτητες από τις δαγκάνες της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων της, με ανοιχτό μέτωπο απέναντι τους».
«Κίνημα που θα πηγαίνει τον αγώνα ένα βήμα παραπέρα, προτάσσοντας συνολικά αιτήματα που να καλύπτουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και τις δυνατότητες που αναδύονται με βάση την επιστήμη και την τεχνολογία. Κίνημα που θα βρίσκεται πλάι στους όπου γης κατατρεγμένους, με γνήσια διεθνιστική αλληλεγγύη, κόντρα στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους» πρόσθεσε.
«Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει. Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, τη μίζερη ζωή, με τη λογική του εφικτού με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. «Κριτήριο για τις διεκδικήσεις μας είναι οι σύγχρονες εργατικές λαϊκές ανάγκες και η δυνατότητα της εποχής μας να τις υλοποιήσει και όχι τα κέρδη των αφεντικών. Αναδεικνύουμε τις αιτίες που εμποδίζουν την κοινωνική πρόοδο, αποτελούν βαρίδι στην κοινωνική εξέλιξη, που είναι η κυριαρχία της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, το κυνήγι του κέρδους, οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις τους και τα κόμματά τους. Η ίδια η ζωή, η πλούσια πείρα, κυρίως των τελευταίων ετών, αποδεικνύει περίτρανα ότι στο πλαίσιο της ΕΕ, της εξουσίας των μονοπωλίων, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβερνητική λύση» υπογράμμισε ο Γ. Πέρρος.
Κάνοντας σαφές, «για άλλη μια φορά», όπως επισήμανε, ότι «το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο είναι συσπείρωση Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, σωματείων, επιτροπών αγώνα και συνδικαλιστών με ταξική γραμμή πάλης, κόντρα στην ταξική συνεργασία και στην εκμετάλλευση. Δεν είναι παράταξη κάποιου κόμματος, ούτε μια οργάνωση πάνω κι έξω από τα συνδικάτα». Ο Γ. Πέρρος είπε ότι «τα σημαντικά κοινωνικά προβλήµατα είναι η βάση για να αναπτυχθεί πιο σταθερά η κοινή πάλη από εργατικά σωµατεία, αγροτικούς συλλόγους, φορείς αυτοαπασχολούµενων, συλλόγους και οµάδες γυναικών της ΟΓΕ, φορείς επιστημόνων – αυτοαπασχολούµενων, καλλιτεχνών, να συσπειρωθούν μαθητές, φοιτητές – σπουδαστές, να προωθηθεί η κοινωνική συμμαχία στην πράξη».
«Αυτός είναι ο δρόμος για να δυναμώσει η πάλη ενάντια σε όσους καταπιέζουν το λαό μας, τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και το αστικό κράτος που τους υπηρετεί. Είναι ο δρόμος για τις μεγάλες κοινωνικές ανατροπές που βάζουν προτεραιότητα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες όλου του λαού» κατέληξε στην ομιλία του ο Γ. Πέρρος.
Τοποθετήσεις
Ο Γιώργος Φερεντίνος, πρόεδρος του Σωματείου του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» επεσήμανε τη μεγάλη προσπάθεια που εγινε από τις ταξικές δυνάμεις στο Σωματείο, να γραφτούν σε αυτό όλοι οι συμβασιούχοι, να εξηγηθεί ο ρόλος του, να δώσουν δύναμη στη δύναμή τους, στον συλλογικό αγώνα, ακόμα κι αν το πέρασμα τους από το νοσοκομείο είναι σύντομο. Με αυτόν τον τρόπο γράφτηκε προσωπικό ανεξαρτήτου ειδικότητας, παρά τα εμπόδια που έβαλαν οι δυνάμεις της ΔΑΚΕ ακόμα και της ΛΑΕ, και είχε τα ίδια δικαιώματα πλάι στους μόνιμους εργαζόμενους. Στη συνέχεια μετέφερε πείρα από τη δράση των Επιτροπών στους ειδικευόμενους, στους ελαστικά εργαζόμενους που ανέδειξαν τα ιδιαίτερα ζητήματα και προβλήματα και συνέδεσαν τα επιμέρους ζητήματα με τα γενικότερα. Έφεραν σε επαφή εργαζόμενους τεχνίτες με τα αντίστοιχα σωματεία, αποκτήθηκε πείρα για τη συνέχεια του αγώνα. Στην ίδια κατεύθυνση επεσήμανε ότι το επόμενο διάστημα θα αναπτυχθεί ανάλογη δράση και στους νοσηλευτές.
Στην υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στον κλάδο, μετά από σειρά κινητοποιήσεων, αναφέρθηκε ο Γιάννης Γωνιανάκης, μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου. Συνοψίζοντας τα βασικά σημεία της Σύμβασης, εξήγησε πως η υπογραφή της είναι η «ζωντανή απόδειξη ότι οι αγώνες έχουν αποτελέσματα». «Σπάσαμε τη στρατηγική κυβέρνησης και εργοδοσίας που χρόνια κρατάνε τους μισθούς στα ελάχιστα», τόνισε και εξήγησε πως κομβικό ρόλο στο αποτέλεσμα αυτό είχε η λειτουργία της Ομοσπονδίας και των συνδικάτων της, η σταθερή παρουσία και παρέμβαση στους χώρους δουλειάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο Ηράκλειο, αποτέλεσε η παρέμβαση στο εργοτάξιο κατασκευής του αεροδρομίου στο Καστέλι. Στο συγκεκριμένο έργο, το μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή σε όλη τη χώρα, έχει δημιουργηθεί σωματειακή επιτροπή και το 90% των εργαζομένων είναι οργανωμένοι στο συνδικάτο. Σημείωσε ότι έχουν πραγματοποιηθεί τρεις στάσεις εργασίας, ενώ η συμμετοχή στις κλαδικές και γενικές απεργίες ήταν καθολική. Μάλιστα, υπογράμμισε ότι οι εργαζόμενοι έδωσαν άμεση και αγωνιστική απάντηση στην προσπάθεια της εργοδοσίας να τους ασφαλίσει με κοινό και όχι οικοδομικό ένσημο. «Η εργοδοσία τα δίπλωσε κι έκανε πίσω όταν είδε μια μεγάλη συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της», σημείωσε και τόνισε ότι τώρα στο έργο εφαρμόζεται η κλαδική Σύμβαση από την επόμενη μέρα της υπογραφής της, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η προσπάθεια για σύσταση Σωματείου.
Ο Παναγιώτης Κουτσουπιάς, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Βαρβαρέσος αναφέρθηκε στις εδώ και τρία χρόνια συνεχείς κινητοποιήσεις των εργαζομένων, διεκδικώντας ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, κατάργηση του διαχωρισμού παλαιών και νέων εργαζόμενων, αναγνώριση τριετιών και επιδομάτων. Επεσήμανε ότι ο αγώνας αυτός στηρίζεται από την πρώτη στιγμή από το ΕΚ Νάουσας και την Ομοσπονδία του κλάδου. Παράλληλα υπογράμμισε ότι το σωματείο έχοντας ταξικό προσανατολισμό, σε αντίθεση με την προηγούμενη συμβιβασμένη διοίκηση, διάλεξε το μονοπάτι του αγώνα με μόνο γνώμονα το συμφέρον των εργαζομένων. Μέσα από γενικές συνελεύσεις και άλλες συλλογικές διαδικασίες πραγματοποίησαν σειρά πολύμορφων κινητοποιήσεων. Ακόμη ανέφερε ότι η αδιάλλακτη εργοδοσία απέναντι στη συσπείρωση των εργαζομένων, κατέφυγε στις κρατικές υπηρεσίες και στην δικαστική οδό, την παρουσία της αστυνομίας στην περιφρούρηση των απεργιών, με συλλήψεις μελών του ΔΣ του Σωματείου με μηνύσεις κ.ά. Προσπάθησε να διασπάσει τους εργαζόμενους σημείωσε ο Π. Κουτσουπιάς, όμως τόνισε ότι ο αγώνας συνεχίζεται και το επόμενο διάστημα μπαίνει ο στόχος των αρχαιρεσιών για να δυναμώσει ακόμα περισσότερο το σωματείο.
Τη φωνή των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων της Κέρκυρας μετέφερε ο Σταμάτης Πελάης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου και του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων του νησιού. Αναφέρθηκε στις απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στον Τουρισμό, στο καζίνο, αλλά και την πάλη συνολικά της εργατικής τάξης, για να αλλάξει η κατάσταση στο Εργατικό Κέντρο, για να βρεθεί στα χέρια των εργαζομένων. «Μας ενώνει ο αγώνας, η ταξική πάλη, το ταξικό μέτωπο», τόνισε και επισήμανε την αναντικατάστατη συμβολή του ΠΑΜΕ. «Λίγοι ξεκινήσαμε στην Κέρκυρα, αλλά αποφασισμένοι. Και γίναμε πλειοψηφία μέσα στην εργατική τάξη», ήταν το μήνυμα που έστειλε.
Ο Νίκος Τζανετής, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Μεταλλείων και Λατομείων (ΣΕΜΛΑ ) Β. Ελλάδας τόνισε πως η πρώτη προσπάθεια συνδικαλιστικής απόλυσης με βάση τον νόμο Χατζηδάκη που έκαναν οι εργοδότες στα μεταλλεία Κασσάνδρας για να φιμώσουν τη φωνή των εργαζομένων, έπεσε στο κενό. Επεσήμανε ότι η νίκη επιτεύχθηκε με την αλληλεγγύη σωματείων, του ΠΑΜΕ, χιλιάδων εργαζομένων. Από αυτή τη νικηφόρα μάχη επιβεβαιώνεται ότι οι αντεργατικοί νόμοι ανατρέπονται στην πράξη. Επιβεβαιώνεται ότι η ταξική πάλη δεν καταργείται με νόμους σημείωσε.
Την ουσιαστική στήριξη που έχουν δεχθεί στον αγώνα τους, που διεξάγεται εδώ και 30 μήνες, από δεκάδες σωματεία της χώρας, υπογράμμισε ο Νίκος Θεοδωρόπουλος, από το Σωματείο έδρας ΛΑΡΚΟ. «Ξέρουμε ότι ο αγώνας είναι άνισος. Αυτό μας δίνει περισσότεροι δύναμη. Από τις δουλειές και από τα σπίτια μας δε θα φύγουμε», τόνισε.
