Αίσθηση προκάλεσαν δηλώσεις των τελευταίων ημερών, όπως ότι οι Έλληνες θα πρέπει «να σκεφτούν αν τους περιμένει μια παρόμοια μοίρα» με αυτήν των Κούρδων της Συρίας, που τους «πούλησαν» οι ΗΠΑ, παρά την ισχυρή συμμαχία τους τα προηγούμενα χρόνια. Θυμίζουμε ότι οι Κούρδοι έπαιξαν κεντρικό ρόλο στα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, τόσο απέναντι στον Ασαντ όσο και ως μοχλός πίεσης στην Τουρκία, και βρέθηκαν ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, συνδέοντας την «τύχη» τους με τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Αποδείχτηκε ωστόσο ότι «ο λύκος φίλος δεν πιάνεται», αφού οι ΗΠΑ τούς εγκατέλειψαν στις διαθέσεις της Τουρκίας, η οποία μάλιστα, με την πρόσφατη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, τους υποχρεώνει να αποτραβηχτούν από τα εδάφη που η ίδια διεκδικεί στη Συρία.
Τηρουμένων των αναλογιών, η Ελλάδα συμμετέχει πρωταγωνιστικά στο ξεδίπλωμα του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στην περιοχή, με τον οποίο η ελληνική αστική τάξη έχει συνδέσει το «όραμά» της για αναβάθμιση του ρόλου της, ανταγωνιστικά προς την Τουρκία. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα αξιοποιείται από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ως μοχλός πίεσης στην Τουρκία για την «αγκίστρωσή» της στο «δυτικό» στρατόπεδο και τα κυριαρχικά της δικαιώματα βρίσκονται σταθερά πάνω στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για την κατανομή ρόλων την «επόμενη μέρα» στην περιοχή. Κι επειδή «έχει ο καιρός γυρίσματα», ο κίνδυνος να βρεθεί ο λαός με την πλάτη στον τοίχο από τους τυχοδιωκτισμούς της αστικής τάξης και των κομμάτων της δεν παύει να είναι υπαρκτός και ιστορικά επιβεβαιωμένος.
<| Πηγή |> Ριζοσπάστης
