Πέθανε μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο η Angélique Kourounis (Αντζελίκ Κουρούνη), παραγωγός ντοκιμαντέρ, συγγραφέας και ανταποκρίτρια γαλλόφωνων ΜΜΕ στην Ελλάδα. Η συμβολή της ήταν σημαντική με τα ντοκιμαντέρ για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, καθώς αποκάλυπτε τους ναζί με αδιάσειστα στοιχεία και ντοκουμέντα. Μαζί με τον συνεργάτη της, Θωμά Ιακόμπι, και μια μικρή ομάδα, κατέγραψε την εγκληματική δράση της συμμορίας, με το πρώτο της ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Χρυσή Αυγή», το 2016, για το οποίο συγκέντρωνε στοιχεία από το 2009. Το δεύτερο ντοκιμαντέρ της, με τίτλο «Χρυσή Αυγή, υπόθεση όλων μας», του 2021, ήταν η μοναδική ταινία που έγινε για τη δίκη της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης, παρακολουθώντας στενά τα γεγονότα.
Η Αν. Κουρούνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γαλλία, από γονείς Καλύμνιους μετανάστες με μικρασιατικές ρίζες, και πριν κλείσει τα 30 της χρόνια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, όπου μεγάλωσε και τα τρία παιδιά της. Είχε αποφοιτήσει από το Ινστιτούτο Προηγμένων Διεθνών Σπουδών της Σορβόννης και πήρε πτυχίο Ιστορίας από το Paris VIII. Ηταν ανταποκρίτρια για την Ελλάδα και τα Βαλκάνια σε διάφορα γαλλόφωνα Μέσα, όπως «La Libre Belgique», «les DNA», «Politis», «Charlie Hebdo», «Le Quotidien de l’Art», «Radio-France», RTBF, RTSR, TV5, «Medi1» και CBC. _Ριζοσπάστης
Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας
Μια ταινία – τεκμήριο. H συνέχεια του «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» από την Ανζελίκ Κουρούνη, με τη δίκη της Χρυσής Αυγής στο επίκεντρο.
Το 2016, με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ τους, «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» (που προβάλλεται ελεύθερα στο YouTube), η Ανζελίκ Κουρούνη κι ο Θωμάς Ιακόμπι έδωσαν ταυτότητα στον τρόμο, παρακολουθώντας την άνοδο του ναζιστικού κόμματος στην εξουσία, την είσοδό του στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Η ταινία χρησιμοποιήθηκε από την πολιτική αγωγή ως τεκμήριο στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Τώρα, το ντοκιμαντέρ – ρεπορτάζ επανέρχεται για τη «συνέχεια» και, βάζοντας την ελληνική (και ευρωπαϊκή) δημοκρατία στο στόχαστρο.
__ Ενεργοποιήστε τους υπότιτλους ⬆️ 📃🔄
Το αντικείμενο αυτής, της ταινίας, είναι ακριβώς η δίκη της Χρυσής Αυγής, η πενταετής πορεία της, η καθαρτική αλλά και πολυσήμαντη κατάληξή της στο Εφετείο τον Οκτώβριο του 2020. Η Κουρούνη, με μια συναρπαστική αφοσίωση και τόλμη, παρακολουθεί πεισματικά και από κοντά την πορεία της δίκης, επιλέγοντας ως πρωταγωνίστριά της τη δωρική μορφή της Μάγδας Φύσσα, στο πρόσωπο της οποίας συμπυκνώθηκε αλλά και εξιλεώθηκε, τελικά, ή έστω προς στιγμή, η δικαιοσύνη.
Παράλληλα, φέρνει στο τραπέζι, στον φακό της, δικηγόρους, πολιτικούς, «πρώην» χρυσαυγίτες, ανθρώπους του πνεύματος. Στόχος της, όχι μόνο η μαρτυρία των γεγονότων, αλλά και κάτι ακόμα μεγαλύτερο: η απάντηση στο τραυματικό ερώτημα του πώς μπορεί,στον κόσμο των ημερών μας, με το βίωμα ή τη γνώση της Ιστορίας, να επιβιώνει ή και να κυριαρχεί ο φασισμός. Εάν ο λόγος ύπαρξης της ταινίας είναι ν’ αποτελέσει ένα ντοκουμέντο, ένα πειστήριο της αλήθειας για το μέλλον και για κάθε δημοκρατική χρήση, τον εκπληρώνει στην εντέλεια.
Ελλάδα, 2021
- Παραγωγή: Ανζελίκ Κουρούνη, Μαξίμ Μπιττερ
- Σκηνοθεσία: Ανζελίκ Κουρούνη
- Σενάριο: Ανζελίκ Κουρούνη
- Φωτογραφία: Χριστόφορος Γεωργούτσος
- Μοντάζ: Χρόνης Θεοχάρης
- Διάρκεια: 117 λεπτά
- Διανομή: New Star
Στο μυαλό του νεοναζί της διπλανής πόρτας
Ένα ντοκυμανταίρ της Angélique Kourounis
Σύνοψη:
«Ο σύντροφός μου είναι Εβραίος, ο ένας γιός μου γκέι, ο άλλος αναρχικός κι εγώ αριστερή φεμινίστρια, κόρη μεταναστών. Αν η Χρυσή Αυγή έρθει στα πράγματα το μόνο μας πρόβλημα θα είναι σε ποιό βαγόνι θα μας βάλουν.» Μια δημοσιογράφος ερευνά για χρόνια την οργάνωση του ελληνικού νεοναζιστικού κόμματος «Χρυσή Αυγή».
Η οικονομική κατάρρευση, η πολιτική αστάθεια και οι οικογενειακές σχέσεις έρχονται σε πρώτο πλάνο καθώς το ντοκυμανταίρ προσπαθεί να ανακαλύψει «τί έχουν στο κεφάλι τους οι Χρυσαυγίτες που παρουσιάζονται ως θύματα» του συστήματος.
Η Χρυσή Αυγή «ποτέ δεν κρύφτηκε», όσον αφορά στην ιδεολογία της. Η απήχησή της στις κάλπες μπορεί παλιότερα να ήταν απειροελάχιστη, όμως η συμβατότητα αυτής της ιδεολογίας με γερά παγιωμένες αντιλήψεις στην Ελλάδα – που καλλιεργούν πολλοί κληρικοί, τα περισσότερα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα – αποτελεί το εύφορο έδαφος στο οποίο ανθεί η οργάνωση.
Η σκηνοθέτρια εξετάζει το θέμα μέσα από τις προσωπικές της εμμονές, τις ανησυχίες και τους φόβους της, έχοντας ήδη αφιερώσει αρκετά χρόνια και άλλες δύο τηλεοπτικές παραγωγές στην προσέγγιση του νεοναζιστικού κόμματος, που κατέλαβε την τρίτη θέση στο πολιτικό σύστημα της Ελλάδας ύστερα από τρεις δεκαετίες περιθωριακής, αλλά αιματηρής, δραστηριότητας _ Επίσημος ιστότοπος
