Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πίσω από τη βία

Ελπίζω στον επόμενο πόλεμο, στην επόμενη σύγκρουση, στην επόμενη επέμβαση για χάρη της «δημοκρατίας» να μην ξεχάσει κανένας μας όλα όσα γίνονται το τελευταίο διάστημα. Γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον το γεγονός πως οι ΗΠΑ επιβάλλουν κυρώσεις για το ξύλο που πέφτει στο Χονγκ Κονγκ, αλλά δεν τους επηρεάζουν οι νεκροί διαδηλωτές στην «πίσω αυλή τους» στη Χιλή, το Εκουαδόρ, την Κολομβία και τη Βολιβία. Πράγματα τα οποία γίνονται σχεδόν ταυτόχρονα. Εάν όμως αποφασίσαμε (επιτέλους) πως το ζήτημα δεν είναι απλά η βία αλλά το ποιος την ασκεί και για ποιου τα συμφέροντα, τότε να ανοίξουμε (επιτέλους) αυτή τη συζήτηση.
Γιατί δεν μπορεί να λες δικτάτορα τον έναν επειδή σκοτώνει διαδηλωτές αλλά όχι τον άλλο που κάνει το ίδιο πράγμα. Δεν μπορείς να φωνάζεις εάν κλείνει ο ένας το τάδε ΜΜΕ αλλά να χειροκροτάς τη Βολιβία ή την Ουκρανία όταν κάνει το ίδιο! Να αρχίσουμε λοιπόν να μιλάμε για τι προβάλει και τι υπερασπίζεται ο καθένας! Να μιλήσουμε για τα συμφέροντα που εκφράζονται σε αυτή τη βία!

Πηγή: Χαραυγή / Παλμ