Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ποιητική συλλογή αφιερωμένη στον Γιώργο Φαρσακίδη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ποιητική συλλογή του Χρηστου Δημουλά αφιερωμένη στον μεγάλο χαράκτη της Εθνικής Αντίστασης, Γιώργο Φαρσακίδη με πολλές γκραβούρες και φωτογραφίες.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η παρούσα ποιητική συλλογή αφορά ένα ελαχιστότατο δοξαστικό στον ζωγράφο του λαού Γιώργο Φαρσακίδη. ‘Έγκειται στην εκτίμησή μου για το πολυσήμαντο εικαστικό έργο του, στην πολιτισμική του προσφορά στην χώρα μας δια του λόγου του, της καθεμιάς ζωγραφιάς του,της πολιτικής και κοινωνικής του στάσης από τα μικρά του χρόνια μέχρι και… στο κάθε αύριο που θα βρίσκει σύμμαχο πιστό, τα έργα του σημαντικού ετούτου καλλιτέχνη.

Είτε με τ’ όπλο στο χέρι ενάντια σε ξένους και ντόπιους κατακτητές, είτε με το πινέλο, το μολύβι, τον πυρογράφο, για τον Γιώργο Φαρσακίδη, ήταν το ίδιο. Τ’ αποτέλεσμα που ποθούσε και ποθεί, συνιστούσε και συνιστά ένα και μόνο σκοπό: Την ολόπλευρη αποτύπωση του ανθρώπινου παράγοντα, που περιέχεται από την προσπάθεια ολοκληρωτικής καθυπόταξής του ως την πλήρη κοινωνική του απελευθέρωση.

Αυτό κατορθώθηκε στην περίπτωση του Γιώργου Φαρσακίδη δια πυρός και σιδήρου μιας κι όλη του η ζωή κύλησε έτσι. Πως αλλιώς όμως θα μπορούσε να γίνει αφού ο ίδιος ήταν παρών και δρων στις ιστορικές στιγμές της Ελλάδας από την δεκαετία του ’40 και μετά, βιώνοντας κυριολεκτικά στο πετσί του όλα όσα έφεραν εκείνα τα χρόνια πάνω στις πλάτες αμέτρητων λα’ι’κών αγωνιστών, που μόνη τους έγνοια είχαν την κοινωνικά ανεξάρτητη πατρίδα.

Όλα αυτά αποτυπωμένα με κάθε λεπτομέρεια δώσανε, δίνουν και θα δίνουν μάθημα αγώνα ενάντια στο σκλάβωμα των λαών, μάθημα τόσο χρήσιμο κι αναγκαίο κάθε στιγμή, ειδικά στις μέρες μας.

Σ’ ευχαριστώ Γιώργο Φαρσακίδη για όσα μου προσφέρεις στο καθημερινό, κοπιαστικό δρομολόγιο που τέλος δεν έχει και λέγεται χτίσιμο κοινωνικής συνείδησης.

Σ’ ευχαριστώ, ζωγράφε του λαού.

Χρήστος Δημούλας.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΧΡΗΣΤΟΥ ΔΗΜΟΥΛΑ

Γεννήθηκε τον Γενάρη του 1977 από πατέρα μανάβη λαϊκών αγορών και μάνα νοικοκυρά. Είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας. Επίσης κατέχει τίτλο σπουδών στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας. Αυτή την εποχή επιβιώνει ως εμπορικός αντιπρόσωπος. Η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα έγινε το 2001 με το:”Ψάχνοντας ένα αστέρι που χάθηκε”, ενα μικρό πεζό στο ”Παλμό της Λαϊκής Αγοράς”, εφημεριδάκι που εξέδιδαν για πολλά χρόνια ο πατέρας κι ο θείος του και κάλυπτε ζητήματα του κλάδου και γενικής φύσεως. Του απονεμήθηκε έπαινος στον ΚΗ΄ Πανελλαδικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του 2010 απ’ τον Φιλολογικό Σύλλογο ”Παρνασσός” για την ως τώρα ανέκδοτη ποιητική του συλλογή ”Ποθητός ρεαλισμός”. Την ίδια χρονιά έγραψε τους στίχους για τα πέντε απ’ τα έξι τραγούδια της δισκογραφικής δουλειάς της Τάνιας Ροζάκη με τίτλο ”Δρόμοι που σκεπάζει η μοναξιά”. Τον Γενάρη του 2011 επιμελείται για ένα χρόνο το χρονολόγιο του κλασσικού φιλειρηνικού περιοδικού ”Δρόμοι της Ειρήνης”, ενώ τον Απρίλη του 2013 ξεκινά να δημοσιεύει ποιήματα στην ”Φωνή των Λογοτεχνών” απ’ το πρώτο φύλλο κυκλοφορίας της ως τώρα. Τον Δεκέμβρη του 2013 δημοσιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή ”Με λάδι του παρόντος καίνε του μέλλοντος καντήλια”,απο τις εκδόσεις ”ΕΝΤΟΣ”. Τον Αύγουστο του 2014 δημοσιεύεται ένα ποίημα κι ένα άρθρο του στο ”Μοναστηράκι Δωρίδος”, περιοδικό της Ένωσης Μοναστηρακίων Δωρίδος”, ενώ τρείς μήνες αργότερα δημοσιεύεται ξανά στις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ η δεύτερη ποιητική του συλλογή ”Οι λαϊκατζήδες”. Τον Φλεβάρη του 2015 καλέστηκε για συνέντευξη στη τηλεοπτική επιστημονική-λογοτεχνική εκπομπή του HIGH CHANNEL: ”Όπερ έδει ποίησαι” ,όπου παρουσιάστηκαν οι δύο πρώτες ποιητικές του συλλογές. Τον Απρίλη του ίδιου έτους παρουσιάζεται η ποιητική του δουλειά στο λογοτεχνικό περιοδικό ”ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ”.

Ενδιαφέροντα: Λογοτεχνία, ποίηση, θέατρο, κοινωνικές δραστηριότητες.