Στις 24 Οκτωβρίου 2005 «έφυγε» από τη ζωή η γυναίκα – σύμβολο της μαύρης υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας και του αγώνα των πολιτικών και πολιτικών δικαιωμάτων Ρόζα Παρκς.
Την Ρόζα, μαύρη ράφτρα από την Αλαμπάμα, ενέπνευσε το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων, όταν, στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα, το Δεκέμβρη του 1955, αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σε ένα λευκό άνδρα. Τη δεκαετία του ’50, στα λεωφορεία της πόλης οι μπροστινές θέσεις προορίζονταν για τους λευκούς επιβάτες, ενώ στο πίσω μέρος μπορούσαν να κάθονται οι μαύροι εφόσον υπήρχαν κενές θέσεις.
Η τοπική αστυνομία τη συνέλαβε, με αποτέλεσμα οι μαύροι συμπολίτες της να μποϊκοτάρουν επί 381 συνεχείς μέρες το συγκοινωνιακό σύστημα και η υπόθεση να φτάσει ενώπιον της Δικαιοσύνης. Με δικαστική απόφαση, ο φυλετικός διαχωρισμός στα μέσα μαζικής μεταφοράς του Μοντγκόμερι έπαψε να ισχύει.
Η ίδια η Παρκς , έχοντας να αντιμετωπίσει συνεχή κρούσματα ρατσισμού και βίας εις βάρος της και χάνοντας και τη δουλειά της, αναγκάστηκε να μετακομίσει από την Αλαμπάμα στο Μίσιγκαν το 1957.
Δε σταμάτησε ποτέ τον αγώνα όμως και, πολλά χρόνια αργότερα, απέσπασε το Προεδρικό Μετάλλιο Τιμής και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου. Υπήρξε, επίσης, η ηρωίδα και κεντρικό πρόσωπο του ντοκιμαντέρ «Mighty Times: The Legacy of Rosa Parks» (Η κληρονομιά της Ρόζας Παρκς ), που βρέθηκε το 2002 μεταξύ των υποψήφιων για ένα Οσκαρ φιλμ στην κατηγορία των ντοκιμαντέρ μικρού μήκους.
