Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σάντορ Κότσις, ο «χρυσοκέφαλος»

Ο κορυφαίος σκόρερ της Ουγγαρίας, Σάντορ Κότσις, ένας ποδοσφαιριστής με 450 γκολ σε 475 επίσημους αγώνες και κάμποσα ακόμα σε φιλικά με συλλόγους και εθνική ομάδα. Ο άνθρωπος «με το χρυσό κεφάλι» όπως τον χαρακτήριζαν λόγω της ικανότητάς του να σκοράρει με αυτόν τον τρόπο, πεθαίνει σε ηλικία 49 ετών, μια ημέρα σαν σήμερα το 1978. Ο Κότσις υπήρξε συμπαίκττης και σχεδόν συνομήλικος με τον Φέρεντς Πούσκας στην εθνική, με την οποία αγωνίστηκε 68 φορές και σκόραρε 75 γκολ (με συνολικά επτά 7 χατ τρικ).

Ο Κότσις γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1929 στη Βουδαπέστη. Ο Κότσις σε ηλικία 14 ετών, μπήκε στο ρόστερ της ομάδας Κόμπανι, ενώ το 1945 μεταπήδησε στην Φερεντσβάρος με την οποία αγωνίστηκε για πέντε συναπτά έτη. Πέντε χρόνια αργότερα κι αφού πρώτα είχε μπει στον ουγγρικό στρατό, πήρε μεταγραφή για την Χόνβεντ όπου συνάντησε τους θρύλους του ουγγρικού ποδοσφαίρου, Φέρεντς Πούσκας και Ζόλταρ Τσίμπορ. Η τριάδα αυτή, μαζί με πολλά ακόμη εκλεκτά στελέχη εκείνης της φουρνιάς, δημιούργησαν μια εθνική ομάδα μύθο, η οποία από το 1950 έως το 1956 σημείωσε 42 νίκες σε 50 αγώνες (7 ισοπαλίες και μόλις μία ήττα), συμπεριλαμβανομένης κι αυτής απέναντι στην Γερμανία με 8-3 (Παγκόσμιο Κύπελλο 1954). Η μοναδική ήττα ωστόσο, ήρθε στον τελικό απέναντι στην Γερμανία (3-2), η οποία της στέρησε τη δυνατότητα να στεφθεί πρωταθλήτρια κόσμου, με τον Κότσις ωστόσο να σκοράρει 11 φορές (σ.σ. σε όλα τα ματς πλην του τελικού). Τρία γκολ με τη Νότια Κορέα, τέσσερα με τη Δυτική Γερμανία, δύο με τη Βραζιλία και ισάριθμα απέναντι στην Ουρουγουάη, αναδεικνύουν τον Κότσις σε ηγετική μορφή της Ουγγαρίας…

Μετά τα αντεπαναστατικά γεγονότα του 1956 αυτομόλησε και αγωνίστηκε στο ισπανικό πρωτάθλημα με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα. Κρέμασε τα «παπούτσια» το 1966, σε ηλικία 37 ετών και μετά από 20 χρόνια καριέρας. Το 1975 υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό στο πόδι και αργότερα διαγνώστηκε με λευχαιμία. Σαν να μην έφτανε αυτό, παρουσίασε καρκίνο στομάχου και οι γιατροί ήταν άκρως απαισιόδοξοι για την πορεία της υγείας του. Στις 21 Ιουλίου 1978, μετά από μία εβδομάδα νοσηλείας σε κλινική και γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε να αποφύγει το μοιραίο, ο Κότσις φέρεται να προέβη στο απονενοημένο διάβημα. Άνοιξε το παράθυρο του δωματίου του στον 4ο όροφο της κλινικής, ανέβηκε στο περβάζι και πήδηξε στο κενό.