18 Απρίλη σήμερα και τα μαύρα «στατιστικά» της πανδημίας σκαρφάλωσαν  σε 504.874.623 | 6.223.802 θάνατοι –στη χώρα μας 3.242.037 | 28.652 οι θάνατοι

Ενδεικτικά την τελευταία βδομάδα τα περιστατικά είναι 61.481 και 447 οι θάνατοι.

3.868 | 64 Θ [πηγή covid19.gov.gr]

5.673 | 51

8.017 | 49

8.223 | 82

9.308 | 62

11.061 | 70

15.331 | 69

Στο μεταξύ δεκάδες χιλιάδες οι επαναλοιμώξεις, αυξάνονται οι εμβολιασμένοι που διασωληνώνονται, με τον ιό να σέρνεται ανεξέλεγκτα

Προς σύγκριση στην σοσιαλιστική Κούβα
(~ίδιος πληθυσμός με τη χώρα μας) τα νούμερα είναι 1.100.073 | 8.521 (~¹/₃)

Πέντε μήνες μετά τη «λήξη συναγερμού» από την κυβέρνηση, η οποία βασιζόταν στα «ιδιαίτερα χαρακτηριστικά» της μετάλλαξης «Ομικρον», παραμένουν αμετάβλητοι οι σκληροί δείκτες της πανδημίας με δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες διασωληνωμένους καθημερινά.

Το 83,37% των νεκρών είναι άνω των 65 και το 15,86% ανήκει στην ηλικιακή κατηγορία 40 – 64 ετών.

Η πληρότητα στις ΜΕΘ Covid ανέρχεται στο 75-95% και στις απλές κλίνες Covid είναι 50-60%.

Στο μεταξύ, όλο και ανοίγει η πλατφόρμα για τη χορήγηση της 2ης αναμνηστικής δόσης (4η δόση), για την ηλικιακή ομάδα 70 – 79 ετών και 60 – 69 ετών. Μέχρι στιγμής έχουν κλείσει ραντεβού ~40.000 άτομα στην ηλικιακή ομάδα άνω των 80 ετών.

πηγή

Θυμίζουμε βασικά σημεία από την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα δύο χρόνια πανδημίας

1.

Με τους αγώνες τους «κάτω από τις μάσκες» οι εργαζόμενοι απέδειξαν έμπρακτα ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».

2.

Εξακολουθούμε να μετράμε εκατόμβες νεκρών, τα νοσοκομεία είναι γεμάτα ασθενείς και τα μεγαθήρια της ιδιωτικής υγείας συνεχίζουν να κερδοσκοπούν, ενώ η εργατική – λαϊκή οικογένεια στενάζει από την ακρίβεια που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα.

3.

Οι τραγικές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, λόγω Covid σε όλο τον κόσμο, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, δεν ήρθαν ξαφνικά. Είχε προηγηθεί η απαξίωση και συρρίκνωση του όποιου δημόσιου συστήματος Υγείας, λόγω δημοσιονομικών επιλογών της ΕΕ και όχι μόνο. Σε αυτό το υπόβαθρο διαχειρίστηκαν και την πανδημία όλες οι αστικές κυβερνήσεις, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και «αριστερές», μονοκομματικές και συνεργασίας

4.

Παρά τις επιμέρους διαφορές στη διαχείριση της πανδημίας, ιδιαίτερα στην πρώτη φάση της εκδήλωσής της, η στρατηγική τους είναι ενιαία και έχει ως κριτήριο τη διασφάλιση της σταθερότητας του καπιταλιστικού συστήματος και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην οικονομία από τη σκοπιά της στήριξης του κεφαλαίου.

5.

Η πανδημία άνοιξε σε όλη την έκταση και φανέρωσε στην Ελλάδα και όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ακόμα και στις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες – «πρότυπο» για τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, τη βαθιά αντιλαϊκότητα, αλλά και αναποτελεσματικότητα – χρεοκοπία των συστημάτων Υγείας στον καπιταλισμό, τα οποία λιγότερο ή περισσότερο είναι κατ’ όνομα «δημόσια». Στην πραγματικότητα, όμως, είναι όλα τους εμπορευματοποιημένα.

Ο λόγος που αυτά έγιναν φύλλο – φτερό και άφησαν απροστάτευτο τον κάθε λαό, είναι ακριβώς ότι οικοδομούνται πάνω στα σαθρά υλικά των νόμων της αγοράς, της θεωρίας κόστους – οφέλους, του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που αντιμετωπίζει κρίσιμες λαϊκές ανάγκες ως εμπόρευμα.

Χιλιάδες ασθενείς αποκλείστηκαν, άλλοι από τις αναγκαίες εξετάσεις, άλλοι από θεραπείες και χειρουργεία, για να αντέξει την «πίεση» των ασθενών από Covid-19.

6.

Σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, μπροστά σε μια τόσο κρίσιμη κατάσταση, καμία αστική κυβέρνηση δεν έθιξε το «άγιο δισκοπότηρο», τα κέρδη των καπιταλιστικών επιχειρηματικών ομίλων τόσο στην Υγεία, όσο και στο σύνολό τους. Το λαϊκό αίτημα για «επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας», για να ανακουφιστεί η πίεση στα δημόσια νοσοκομεία, όχι απλά δεν έγινε πράξη, αλλά αντίθετα, στη χώρα μας η κυβέρνηση κράτησε τον ιδιωτικό τομέα covid-free, κατά τουλάχιστον 95% των κλινών του.

Αύξησε την αποζημίωση για τις ελάχιστες κλίνες ΜΕΘ, που αυτός παραχώρησε για non Covid περιστατικά και επέτρεψε την κερδοσκοπία με τα τεστ και τη λοιπή νοσηρότητα, αφού εκατοντάδες ασθενείς οδηγούνται χωρίς άλλη διέξοδο στην πανάκριβη κλίνη των ιδιωτικών μεγαθηρίων της Υγείας.

Ταυτόχρονα, οι επιχειρηματικοί όμιλοι δέχτηκαν πακτωλό δισεκατομμυρίων κρατικής ενίσχυσης, που προέκυψαν από τη φορολογία μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων, στηρίχθηκαν με εκπτώσεις φόρων, δωρεάν εργασία των εργαζομένων, νομιμοποιήθηκαν χιλιάδες απολύσεις, εντατικοποιήθηκε η εργασία αξιοποιώντας και τη χρήση νέων τεχνολογιών.

Την ίδια στιγμή, μεγάλοι εργασιακοί χώροι και μέσα μεταφοράς έγιναν εστίες υπερμετάδοσης της πανδημίας, χωρίς να παίρνονται πουθενά μέτρα προστασίας και να μπαίνουν περιορισμοί που θα μπορούσαν να πλήξουν την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.

7.

Η πανδημία αποτέλεσε «όχημα» για το πέρασμα σειράς αντεργατικών μέτρων, στο όνομα της αντιμετώπισης των συνεπειών από τους περιορισμούς που τέθηκαν στην οικονομία. Η κυβέρνηση δεν σταμάτησε στιγμή να νομοθετεί και να εφαρμόζει ομοβροντία αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

8.

Το ΚΚΕ είχε τη δική του μεγάλη συμβολή για να πιστέψει ο λαός ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνο αν παλεύει, αγωνίζεται, οργανώνεται και δεν υποκύπτει στην οργανωμένη τρομοκρατία από το κεφάλαιο, τα αστικά κόμματα και ΜΜΕ περί «ατομικής ευθύνης».

9.

Το εργατικό – λαϊκό κίνημα με τη συμβολή του ΚΚΕ αποδόμησε το επικίνδυνο και παραλυτικό αφήγημα της κυβέρνησης της ΝΔ για «εθνική ενότητα», ότι «είμαστε όλοι μαζί», ότι «είναι κοινός ο εχθρός», προκειμένου να εξασφαλίσει σιγή «νεκροταφείου», ώστε να μη μιλάει κανείς για τον κίνδυνο από την εγκληματική έλλειψη μέτρων ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, μέτρων προστασίας στους τόπους δουλειάς, στα σχολεία και στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Δεν της πέρασε, παρόλο που πολύτιμο συμπαραστάτη είχε τον ΣΥΡΙΖΑ τού «θα λογαριαστούμε μετά», της «εθνικής συνεννόησης», του «πολιτικού μορατόριουμ», «των υπουργών κοινής αποδοχής». Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο λαός μας δεν έχει να περιμένει καλύτερες μέρες από τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει υπηρετήσει την πολιτική της Υγείας – εμπόρευμα ως κυβέρνηση και που είναι δεσμευμένος στην ίδια στρατηγική της ΕΕ.

10.

Δύο χρόνια μετά είναι πολύ περισσότερο ορατό πως η πανδημία αξιοποιήθηκε για να ενταθεί η καταστολή απέναντι στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα.

11.

Η διαφαινόμενη υποχώρηση του επιδημικού κύματος δεν σημαίνει το τέλος της πανδημίας. Κανένας εφησυχασμός δεν χωρά, τα δύσκολα για την υγεία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων είναι μπροστά. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο, αφού η πολιτική και τα μέτρα που διαμόρφωσαν αυτό το άθλιο και επικίνδυνο σύστημα Υγείας για τον λαό παρουσιάζονται ως λύση.

Το «νέο ΕΣΥ», που σχεδιάζει και προωθεί η κυβέρνηση, προβλέπει νέο κύκλο καταργήσεων και συγχωνεύσεων νοσοκομείων και κλινικών, συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) για να κερδοφορεί περισσότερο ο ιδιωτικός τομέας. Προβλέπει, επίσης, τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ ως ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας

Υπάρχει δρόμος, υπάρχουν δυνατότητες για μια κοινωνία και ένα σύστημα Υγείας που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αλλιώς την πανδημία.

12.

Οι εξελίξεις στον τομέα της Υγείας επιβεβαιώνουν ότι δύο δρόμους ανάπτυξης έχει μπροστά του ο λαός. Τον δρόμο που θα έχει ως κριτήριο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών ή τον σημερινό δρόμο που αντιμετωπίζει την Υγεία ως εμπόρευμα. Από την έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης θα κριθεί και η κατάκτηση του συστήματος Υγείας που θα υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες.

Το ΚΚΕ παλεύει για μια κοινωνία με τέτοια οργάνωση της παραγωγής και των υπηρεσιών, όλης της οικονομίας, που η ανάπτυξή της θα καθορίζεται με αποκλειστικό γνώμονα όχι το επιχειρηματικό κέρδος, αλλά τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και στην Υγεία.

Με δωρεάν υπηρεσίες καθολικές, κατοχυρωμένες, που θα διασφαλίζει το εργατικό κράτος με πλήρη αξιοποίηση όλων των σύγχρονων δυνατοτήτων, στην επιστήμη και στην τεχνολογία.