Γράφει ο Θανάσης Ν. Καραγιάννης //
ΝΙΚΟΥ Φ. ΦΩΤΙΑΔΗ
Στην Παγκόσμια Ιστορία
Εκκλησία και Εξουσία
Θρησκεία, η κυρίαρχη Ιδεολογία της Άρχουσας Τάξης
Εκδόσεις Λεξίτυπον, Αθήνα 2014, σσ. 449
Ο Νίκος Φωτιάδης, ως ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος μηχανικός, εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα και δίδαξε στο ΤΕΙ Πειραιά. Κοινωνικός αγωνιστής συμμετέχει σθεναρά και με συνέπεια για αρκετές δεκαετίες στο ταξικό συνδικαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα.
Το παρόν βιβλίο είναι καρπός πολύχρονης μελέτης της Παγκόσμιας Κοινωνικής και Πολιτικής Ιστορίας. Έχει συγκεντρώσει ένα πλούσιο υλικό, που αφορά την ιστορική ανάπτυξη και εξέλιξη των Επιστημών και των Τεχνών, καθώς και της φιλοσοφικής, πολιτικής σκέψης. Η Πολιτική Ιστορία είναι παρούσα, ζωντανεύει δε, αναλύεται και ερμηνεύεται κάτω από το φως του διαλεκτικού υλισμού. Επίσης, παρούσα είναι και η ιδεολογική ιδεαλιστική και μεταφυσική αντίληψη από την Αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας και συχνά φαίνεται η «ελέω Θεού» συμβολή και εμπλοκή του Ιερατείου και του εκκλησιαστικού κατεστημένου στη συνδιαμόρφωση με την εκάστοτε δουλοκτητική, φεουδαρχική και καπιταλιστική πολιτική εξουσία, της εν γένει πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πορείας των λαών, αλλά και του δικού μας λαού.
Νομίζω ότι ο τίτλος του βιβλίου, σε σχέση με την εκκλησία και τη θρησκεία, δε δικαιολογείται (είναι μάλλον παραπλανητικός), αφού είναι ελάχιστες (μόνο 45 σελίδες) οι αναφορές του συγγραφέα σε αυτές, ανάμεσα στις 449 σελ. του βιβλίου του. Ο τίτλος του, κατά τη γνώμη μου, έπρεπε να είναι ο εξής: «Επίτομη παγκόσμια πολιτικο-κοινωνικο-επιστημονική ιστορία. Από την Αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Υπό το φως του διαλεκτικού υλισμού». Και με μικρότερα στοιχεία, αφού ήθελε να επισημάνει το θέμα αυτό: «Αναφορές στις θρησκείες, στο ρόλο του ιερατείου και του εκκλησιαστικού κατεστημένου ανά τους αιώνες».
Βασικό μειονέκτημα του βιβλίου, ανάμεσα στα τόσο σημαντικά πλεονεκτήματά του, είναι η παντελής έλλειψη υποσημειώσεων και επιστημονικής βιβλιογραφικής ενημέρωσης του αναγνώστη του.
Συστήνω ανεπιφύλακτα το βιβλίο για διάβασμα, ούτως ή άλλως.
