Κόσμος και κοσμάκης μαζεύτηκε, διαβάζουμε, στην κεντρική πλατεία των Φαρσάλων προκειμένου να υποδεχθεί με… τιμές λαϊκού ήρωα έναν παίκτη ριάλιτι. «Λαοθάλασσα στα Φάρσαλα», «Υποδοχή ήρωα», «Έγινε αντικείμενο λατρείας» είναι ορισμένοι από τους τίτλους ενημερωτικών ιστοσελίδων που αναφέρονται στο… σπουδαίο γεγονός.
Εκεί, δίπλα στο άγαλμα του Αχιλλέα (τι του μελε να πάθει…), «θριάμβευσε», για άλλη μια φορά, η πνευματική και πολιτιστική παρακμή της σύγχρονης Ελλάδας. Της σύγχρονης Ελλάδας που όταν δεν προσκυνά «σώβρακα και φανέλες», αποθεώνει το απόλυτο τίποτα: Από αυτοαποκαλούμενους «καλλιτέχνες» της πεντάρας μέχρι τηλεοπτικά νούμερα που συμμετέχουν σε ριάλιτι επιβίωσης.
Διόλου τυχαίος δεν είναι αυτός ο ξεπεσμός. Αντίθετα, η συστηματική προώθηση «ειδώλων» βγαλμένων από τηλεοπτικά σκουπίδια τύπου ριάλιτι είναι βγαλμένη από το ίδιο το καπιταλιστικό μάρκετινγκ. Χρησιμοποιείται για την χειραγώγηση και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και ειδικά της νεολαίας.
Η διευρυνόμενη πνευματική πενία και η στοχευμένη αποβλάκωση μερίδας της νεολαίας βολεύει όσους επιθυμούν μια κοινωνία σε λήθαργο, μια κοινωνία που δεν αντιδρά, δεν αγωνίζεται, δεν αντιστέκεται.
Ο σημερινός έφηβος που ξέρει τα πάντα για τον «Τσακατσούκα» αλλά, για παράδειγμα, αγνοεί τον Χατζιδάκι, δεν έχει ιδέα για τον Ελύτη και τον Ρίτσο και μπερδεύει την 28η Οκτωβρίου με την… Επανάσταση του ’21, είναι ο μελλοντικός χειραγωγήσιμος και πειθήνιος εργαζόμενος, το πιο χρήσιμο εργαλείο για την άρχουσα τάξη.
Απέναντι σε αυτήν την κατρακύλα, απέναντι στο βάρβαρο διασυρμό κάθε έννοιας πολιτισμού και ανθρώπινης αξιοπρέπειας από το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, πρέπει να ορθωθούν τα ιδανικά της πάλης για μια άλλη κοινωνία. Μια κοινωνία απαλλαγμένη από το σκουπιδαριό της υποκουλτούρας και του κοινωνικού δαρβινισμού.
