ΤΟ Μεταφορών Αττικής ΚΚΕ: Ανακοίνωση-κάλεσμα προς τους εργαζόμενους στα αεροδρόμια της χώρας

Σε ανακοίνωσή της προς τους εργαζόμενους στα αεροδρόμια της χώρας για την κατάσταση στον κλάδο, η Τομεακή Οργάνωση Μεταφορών Αττικής του ΚΚΕ σημειώνει:

«Το ΚΚΕ απευθύνεται σε σένα, την εργαζόμενη και τον εργαζόμενο στα αεροδρόμια της χώρας. Που φέτος είδες να μπαίνει μια σεζόν όπου το πρώτο που έχει απογειωθεί είναι η εκμετάλλευση, τα κομμένα ρεπό, οι κόντρα βάρδιες, τα ελλιπή και υποστελεχωμένα πόστα. Ενώ, γνωρίζεις από πρώτο χέρι ότι τα χρόνια που πέρασαν οι αεροπορικές εταιρείες ενισχύθηκαν, μπούκωσαν ζεστό κρατικό χρήμα, μέχρι και τις εργοδοτικές εισφορές τους κούρεψαν. Από την άλλη, κακοπληρωμένη δουλειά, συμβάσεις – ομηρίας – ορισμένου χρόνου, έλλειψη μέτρων ασφάλειας στην εργασία και προστασίας της υγείας σου. Και τώρα σου ξαναζητάνε να “βάλεις πλάτη”, να νοιαστείς και να ξελασπώσεις τις εταιρείες άλλη μια φορά για να συνεχίσουν την κερδοφορία τους.

Σε καλούμε η οργή και η αγανάκτησή σου για την κατάσταση που βιώνεις να γίνει οργανωμένος αγώνας και διεκδίκηση, να τη μετατρέψεις σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Με το ΚΚΕ! Μπροστά οι ανάγκες του λαού!

Έχεις αποκτήσει πείρα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και από τις πρόσφατες εξελίξεις και δημοσιεύματα φαίνεται ότι τα άγχη και οι αγωνίες σου καμία σχέση δεν έχουν με τις επενδύσεις και τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων του κλάδου.

Δεκάδες παραγγελίες για νέα αεροσκάφη, επαφές μεταξύ αεροπορικών και εταιρειών επίγειας εξυπηρέτησης για τα νέα συμβόλαια, επέκταση των τεχνικών βάσεων και μίσθωση νέων. Εν ολίγοις, ένας έντονος ανταγωνισμός για το ποιος και τι μέρος της πίτας θα πάρει. Συνυπάρχουν όμως και οι μεταξύ τους συμβιβασμοί. Οπως η μοιρασιά για τα περιφερειακά αεροδρόμια και το ζεστό κρατικό χρήμα των επιδοτήσεών τους, το ότι οι 2 από τις 3 άδειες επίγειας εξυπηρέτησης ανήκουν στον ίδιο επιχειρηματία και δεν μπαίνει θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού.

Παρά τις όποιες αντιθέσεις και τον ανταγωνισμό, σε ένα βασικό ζήτημα υπάρχει ταύτιση απόψεων: Στις εργασιακές σχέσεις. Εκεί όπου χτυπάει η καρδιά της σύγκρουσης συμφερόντων, των ταξικών συμφερόντων. Κάτω από αυτό το πρίσμα μπορούμε να κατανοήσουμε ορισμένα “ανεξήγητα” φαινόμενα.

Ακούς καθημερινά και παρακολουθείς δημοσιεύματα από όλο τον κόσμο και ρεπορτάζ σε δελτία ειδήσεων να μιλούν για μεγάλες καθυστερήσεις – ακυρώσεις πτήσεων και μείωση χωρητικότητας αεροσκαφών (κάτι που δεν έγινε το 2021, με κρούσματα και θανάτους από την πανδημία στα ύψη). Ολα αυτά γιατί υπάρχει έλλειψη προσωπικού, ενώ το νέο δεν έχει προλάβει να εκπαιδευτεί ακόμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, πτήση της “Virgin” από το “Χίθροου” για τη Νέα Υόρκη στις αρχές Μάη γύρισε στην Αγγλία γιατί ο συγκυβερνήτης δεν είχε ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του με βάση τα πρότυπα της αεροπορικής.

Όλα αυτά είναι απόδειξη της εντατικοποίησης και της έντασης της εκμετάλλευσης, από τη στιγμή μάλιστα που αν και υπάρχει ανάγκη για παραπάνω προσωπικό στα αεροδρόμια γίνονται όλο και λιγότερες προσλήψεις, ενώ όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι αναζητούν εργασία στον κλάδο των αερομεταφορών.

Οι εργαζόμενοι δεν τρώνε κουτόχορτο. Έχουν πείρα που πρέπει να αξιοποιήσουν

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από όλο και περισσότερους εργαζόμενους σε κάθε πόστο στο αεροδρόμιο ακούγεται καθημερινά η φράση “κάθε φέτος και χειρότερα”.

Τα δύο χρόνια της πανδημίας που προηγήθηκαν είχαμε κατά απόλυτο τρόπο την επιδείνωση της θέσης των εργαζομένων στο σύνολο της χώρας, αλλά ιδιαίτερα στον χώρο των αερομεταφορών. Οι εταιρείες την περίοδο αυτή γνώρισαν επιπλέον προνόμια (επιδοτήσεις εκατομμυρίων: 120 εκατομμύρια στην “Aegean”, 308 εκατομμύρια σε ΑΙΑ και “Fraport”, μείωση εργοδοτικών εισφορών, μισθολογικού κόστους κ.ά.). Οι εργαζόμενοι από την άλλη γνώρισαν απολύσεις, μη ανανέωση συμβάσεων, σεζόν που διήρκεσε 3 μήνες, να διαγράφεται από το λεξικό η “άδεια”, ενώ όσοι συνέχισαν να εργάζονται και εντάχθηκαν στο περιβόητο πρόγραμμα “Συν-Εργασία” είδαν τις αποδοχές τους να μειώνονται έως και 20%. Δηλαδή κάθε 6 μήνες έχαναν έναν μισθό, ενώ οι εταιρείες που έκαναν χρήση του προγράμματος αυτού κέρδιζαν έως και 50% από τους μισθούς, δηλαδή πλήρωναν έναν μισθό για 2 μήνες δουλειά, αφού απαλλάσσονταν και από τις ασφαλιστικές εισφορές (…)

Στην άλλη όψη της κατάστασης που βιώνουν οι εργαζόμενοι του αεροδρομίου βρίσκεται η εντατικοποίηση της δουλειάς. Χρόνο με τον χρόνο συνεχώς αυξάνεται, με αποκορύφωση τη σεζόν του 2021. Αν και η επιβατική κίνηση γνώρισε αύξηση 96,8% σε σχέση με το 2020, εντούτοις σε αρκετές περιπτώσεις, σε διάφορα αεροδρόμια της χώρας, η δουλειά “βγήκε” με προσωπικό αριθμητικά ίσο με αυτό του 2020, που και τότε ήταν κατώτερο των πραγματικών αναγκών! Ταυτόχρονα, οι διάφορες εταιρείες στον χώρο εκμεταλλεύονται στο μέγιστο όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν νομοθετήσει οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Σε αρκετές περιπτώσεις πάνε και ένα βήμα παραπέρα, δείχνοντας και την επόμενη επίθεση στα εργατικά δικαιώματα. Λίγο πιο αναλυτικά:

Τα “ευέλικτα” ωράρια είναι καθιερωμένα εδώ και χρόνια. Σπαστά ωράρια που τον χειμώνα στην περιφέρεια, προκειμένου να “βγαίνει” το πρόγραμμα με λιγότερο από το αναγκαίο προσωπικό, γίνονται ακόμα και τρίσπαστα, δηλαδή ο εργαζόμενος να πηγαίνει στο αεροδρόμιο 2 ώρες το πρωί, 4 το μεσημέρι και 2 το βράδυ.

Η υπερωριακή απασχόληση έχει απογειωθεί. Σε αρκετές περιπτώσεις οι ώρες “μαγειρεύονται”, με αποτέλεσμα ένα μέρος να είναι απλήρωτο ή, στην περίπτωση του επιχειρηματία με τις δύο εταιρείες επίγειας εξυπηρέτησης, εργαζόμενος της μίας να υπογράφει μηνιαία σύμβαση μερικής απασχόλησης στην άλλη για τις επιπλέον ώρες.

Η “διευθέτηση” του εργάσιμου χρόνου εφαρμόζεται και αυτή χρόνια. Ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, αφού δεν γίνονται οι απαραίτητες και αναγκαίες προσλήψεις, έχει παρατηρηθεί εργαζόμενοι να δουλεύουν ακόμα και τα 6 από τα 8 ρεπό τους, γιατί προκύπτουν “έκτακτες επιχειρησιακές ανάγκες”. Κάτι που αναφέρεται σχεδόν σε όλες τις συμβάσεις. Βέβαια πόσο “έκτακτες” είναι από τη στιγμή που ο προγραμματισμός πτήσεων γίνεται από τον Δεκέμβρη του προηγούμενου έτος;

Πεπαλαιωμένα και ασυντήρητα μηχανήματα. Η πλειοψηφία των μηχανημάτων είναι προίκα της “Ολυμπιακής” με ένα καλό βαψιματάκι.

Όλοι μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνουν αυτά για την υγεία και την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών.

Ας φανταστούμε τώρα ότι κάποια από τα παραπάνω (π.χ. κομμένα ρεπό) δεν αφορούν μόνο το επίγειο προσωπικό. Τι σημαίνει υπέρβαση των ωραρίων για τα πληρώματα; Η απάντηση έχει δοθεί από τις 30 του περασμένου Απρίλη. Σε πτήση που εκτελούσε το Νέα Υόρκη – Φιουμιτσίνο, και ενώ βρισκόταν πάνω από τη Γαλλία, αποκοιμήθηκαν και οι δύο πιλότοι.

Μπαίνει λοιπόν ένα βασικό ερώτημα: Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Η απάντηση είναι απλή, μα συνάμα σύνθετη. Κύριος μπούσουλας για τις εταιρείες και τους επιχειρηματικούς ομίλους είναι η εξασφάλιση του κέρδους, αδιαφορώντας για την υγεία, ακόμα και τις ζωές εργαζομένων και επιβατών (…)

Με βάση τους δημοσιευμένους ισολογισμούς των τριών μεγαλύτερων εταιρειών επίγειας εξυπηρέτησης όχι μόνο δεν αύξησαν τους μισθούς παρά τα τεράστια υπερκέρδη τους, αλλά οι δύο από τις τρεις τους μείωσαν κιόλας!