Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Φεστιβάλ Βερολίνου: No Other Land _το ντοκιμαντέρ που μιλάει για τον διωγμό των Παλαιστινίων

Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου: No Other Land των Yuval Abraham, Basel Adra, Hamdan Ballal και Rachel Szor. Μια ταινία για τη δολοφονική ιμπεριαλιστική βία των ισραηλινών εποίκων στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη κέρδισε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ. Ο Basel Adra, συν-σκηνοθέτης της ταινίας, ευχαρίστησε την κριτική επιτροπή και το φεστιβάλ για το βραβείο δηλώνοντας: «Είμαι εδώ για να γιορτάσω το βραβείο, αλλά επίσης (είναι) πολύ δύσκολο για μένα να γιορτάσω όταν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι του λαού μου σφαγιάζονται _σφαγιάζονται από το Ισραήλ στη Γάζα», δήλωσε το βράδυ του Σαββάτου. «Ζητώ ένα πράγμα, καθώς βρίσκομαι εδώ στο Βερολίνο, να σεβαστεί τις εκκλήσεις του ΟΗΕ και να σταματήσει να στέλνει όπλα στο Ισραήλ», είπε ο Άντρα, λαμβάνοντας το δυνατό χειροκρότημα του κοινού στο Berlinale Palast.

  • Το ντοκιμαντέρ μιλάει για τον αγώνα ενός νεαρού Παλαιστίνιου αγωνιστή, του Basel Adra και ενός Ισραηλινού δημοσιογράφου Yuval Abraham, που καταγράφουν τη σταδιακή κατεδάφιση των χωριών της περιοχής του πρώτου. Γυρίστηκε από μια παλαιστινιακή-ισραηλινή κολεκτίβα και μέσα από την πολυετή απεικόνιση του θανάσιμου κινδύνου και του ψυχικού εκβιασμού που συνεπάγεται η ζωή υπό κατοχή, η ταινία υπογραμμίζει ότι η κατάσταση βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο εδώ και πολύ καιρό _10ετίες, ανεξάρτητα από το αν απασχολεί ή όχι τα διεθνή πρωτοσέλιδα, τα ΜΚΔ και τους απανταχού “πρόθυμους”.
    • Το έργο ξεκίνησε το 2019, όταν ο Adra συνάντησε τους Yuval Abraham και Rachel Szor, δημοσιογράφους με έδρα την Ιερουσαλήμ. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία _με τη σωστή και μη πλευρά
  • Κέρδισε επίσης το Βραβείο Κοινού Πανοράματος της Berlinale. Το «No Other Land» παρουσιάζει μερικά τρομακτικά πλάνα με ειλικρινή ψυχραιμία, συνεισφέροντας ελάχιστα σχόλια, όπου οι εικόνες μιλούν από μόνες τους.

Για την ιστορία _η κριτική επιτροπή Berlinale 2024

  • Abbas Fahdel (Ιράκ / Γαλλία): Γεννημένος στο Ιράκ, σπούδασε κινηματογράφο και αποφοίτησε από τη Σορβόννη, όπου σπούδασε κοντά στους Jean Rouch, Eric Rohmer και Serge Daney, μεταξύ άλλων. Αφού ξεκίνησε ως κριτικός κινηματογράφου, συνέχισε την καριέρα του ως σκηνοθέτης το 2002. Έκανε τρία ντοκιμαντέρ στο Ιράκ, μεταξύ των οποίων το Homeland: Iraq Year Zero (2015), το οποίο κέρδισε βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ. Το 2008 σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, το Dawn of the World. Το δεύτερο του, το Yara, το οποίο γυρίστηκε στον Λίβανο, γιόρτασε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Λοκάρνο το 2018. Το ντοκιμαντέρ Bitter Bread (2019) προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης πριν ο Fahdel επιστρέψει στο Λοκάρνο το 2022 με το Tales of the Purple House. Το πρώτο του μυθιστόρημα, «Ce que le temps fait à la pierre», θα εκδοθεί τον Απρίλιο του 2024.
  • Thomas Heise: Γεννημένος στο Βερολίνο (DDR_ΛΔΓ) το 1955, ο Thomas Heise εργάζεται ως συγγραφέας και σκηνοθέτης από τη δεκαετία του 1980. Μετά από τρία χρόνια ως μεταπτυχιακός μαθητής του Gerhard Scheumann στην Akademie der Künste (DDR _GDR), ta ντοκιμαντέρ του άρχισαν να προσελκύουν όλο και περισσότερο την προσοχή παράλληλα με διάφορες θεατρικές παραγωγές. Η δουλειά του έχει προσκληθεί στο Φόρουμ της Μπερλινάλε επτά φορές, με πιο πρόσφατη το 2019 με το Heimat Is a Space in Time, το οποίο τιμήθηκε μεταξύ άλλων με το Γερμανικό Βραβείο Ντοκιμαντέρ και το Βραβείο Γερμανικής Κριτικής Κινηματογράφου. Ο Heise, ο οποίος έχει λάβει βραβεία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, έχει επίσης διδάξει σε διάφορα πανεπιστήμια (πχ. Καρλσρούη, Βιέννη), για πολλά χρόνια.
  • Véréna Paravel (Γαλλία) Το έργο της σκηνοθέτιδας, καλλιτέχνη και ανθρωπολόγου Véréna Paravel συνδυάζει μια εθνογραφική ευαισθησία με πολιτικές και επιταγές. Η δουλειά της βρίσκεται στη μόνιμη συλλογή του MoMA της Νέας Υόρκης και έχει εκτεθεί στο Tate, documenta 14 και αλλού. Από το 2006 εργάζεται στο Εργαστήριο Αισθητηριακής Εθνογραφίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Οι βραβευμένες ταινίες της περιλαμβάνουν Foreign Parts (2010), Leviathan (2012), somniloquies (Berlinale Forum 2017) και De Humani Corporis Fabrica (2022), όλες σε συν-σκηνοθεσία, έχουν προβληθεί σε Βερολίνο, Κάννες, Λοκάρνο, Τορόντο, Βενετία και άλλα κινηματογραφικά φεστιβάλ.
    Η Paravel είναι επισκέπτης καθηγητής Τέχνης, Κινηματογράφου και Εικαστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και μέλος του Master Class Faculty στο Sciences Po Paris’ École des Arts Politiques.