Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Συναυλία ΚΚΕ Καισαριανή 6 Απρίλη με Μ. Φαραντούρη και Φ. Βελεσιώτου _συνέντευξη

🎶 🎶  Με μια μεγά­λη συναυ­λία, το ΚΚΕ «ανοί­γει» τις εκδη­λώ­σεις τιμής και γιορ­τα­σμού 🎈🎈των 80 χρό­νων από την εκτέ­λε­ση των 200 κομ­μου­νι­στών την 1η Μάη 1944 στο Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής, τότε που νίκη­σαν τον εαυ­τό τους κερ­δί­ζο­ντας το μεγά­λο παι­χνί­δι για τον άνθρωπο.

Το Σάβ­βα­το 6 Απρί­λη, στις 19.00, στο γήπε­δο της Νήαρ Ηστ στην Και­σα­ρια­νή, η Μαρία Φαρα­ντού­ρη και η Φωτει­νή Βελε­σιώ­του τρα­γου­δούν μαζί και μας «οδη­γούν» σε απρό­βλε­πτα μου­σι­κά μονοπάτια…

Θα μιλή­σει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κουτσούμπας.

Η είσο­δος θα γίνε­ται με προ­σκλή­σεις που δια­τί­θε­νται από τις Οργα­νώ­σεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Αττική.

Ο «Ριζο­σπά­στης» είχε τη χαρά να συνο­μι­λή­σει με τις δύο μεγά­λες κυρί­ες του ελλη­νι­κού τρα­γου­διού, την Μαρία Φαρα­ντού­ρη και την Φωτει­νή Βελε­σιώ­του ανά­με­σα στις πρό­βες τους. Ανα­δη­μο­σιεύ­ου­με τη συζήτηση.

***

Μαρία Φαρα­ντού­ρη και Φωτει­νή Βελε­σιώ­του σε απρό­βλε­πτα μου­σι­κά μονο­πά­τια
Τι θα έχει την ευκαι­ρία να ακού­σει το κοι­νό που θα παρευ­ρε­θεί στο γήπε­δο της Νήαρ Ηστ;

Μ. Φαρα­ντού­ρη: Καταρ­χάς, είναι συγκι­νη­τι­κό για μένα που θα τρα­γου­δή­σω σε μια εκδή­λω­ση τιμής και μνή­μης του ΚΚΕ για τους 200 της Και­σα­ρια­νής που εκτε­λέ­στη­καν από τους ναζί την Πρω­το­μα­γιά του 1944. Για πρώ­τη φορά θα συνερ­γα­στώ με την Φωτει­νή Βελε­σιώ­του που εκτι­μώ πολύ σαν ερμη­νεύ­τρια της σύγ­χρο­νης και λαϊ­κής μας παράδοσης.

Στη συναυ­λία αυτή η Φωτει­νή κι εγώ θα τρα­γου­δή­σου­με τρα­γού­δια των μεγά­λων μας λαϊ­κών συν­θέ­των Τσι­τσά­νη, Βαμ­βα­κά­ρη κ.ά. όπως επί­σης γνω­στά κι εμβλη­μα­τι­κά τρα­γού­δια των μεγά­λων του έντε­χνου τρα­γου­διού, Θεο­δω­ρά­κη, Ξαρ­χά­κου κ.ά. Πιστεύω ότι στο κοι­νό θα αρέ­σουν και θα το εκπλή­ξουν ευχάριστα.

Φ. Βελε­σιώ­του: Η Μαρία Φαρα­ντού­ρη είναι μια εμβλη­μα­τι­κή ερμη­νεύ­τρια και ένας υπέ­ρο­χος και ξεχω­ρι­στός άνθρω­πος. Είμαι πολύ συγκι­νη­μέ­νη που ζω στιγ­μές κοντά της αυτό το διά­στη­μα που προ­ε­τοι­μά­ζου­με το πρό­γραμ­μα για τη συναυ­λία μας. Είναι μεγά­λη μου τιμή που θα συνυ­πάρ­ξου­με στη σκη­νή για πρώ­τη φορά. Την θαυ­μά­ζω για το ήθος της, τις αξί­ες της και τη μεγα­λειώ­δη πορεία της στην Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό. Θα ερμη­νεύ­σου­με επι­λεγ­μέ­να τρα­γού­δια από τη δισκο­γρα­φία μας και σπου­δαία δια­χρο­νι­κά και αγα­πη­μέ­να τρα­γού­δια που σφρά­γι­σαν ολό­κλη­ρες εποχές.

Με τη δική σας εκδή­λω­ση το ΚΚΕ πραγ­μα­το­ποιεί και την έναρ­ξη εκδη­λώ­σε­ων τιμής και μνή­μης για τους 200 της Καισαριανής…

Μ. Φ.: Η εκτέ­λε­ση των 200 ηρώ­ων — μαρ­τύ­ρων στην Και­σα­ρια­νή μένει χαραγ­μέ­νη ανε­ξί­τη­λα στη μνή­μη όλων μας ως μέγι­στη θυσία στην αντι­στα­σια­κή δρά­ση του λαού μας την περί­ο­δο της Κατο­χής. Το Σκο­πευ­τή­ριο της Και­σα­ρια­νής απο­τε­λεί ιερό τόπο για την Ιστο­ρία των λαϊ­κών αγώ­νων και της Αντί­στα­σης στους κατα­κτη­τές. Εχουν περά­σει από τότε 80 ολό­κλη­ρα χρό­νια και οι εκδη­λώ­σεις προς τιμήν εκεί­νων που έδω­σαν τη ζωή τους μας καλούν να μην ξεχνά­με και να αγω­νι­ζό­μα­στε για την ελευ­θέ­ρια και την κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη στον τόπο μας.

***

Το ελλη­νι­κό τρα­γού­δι του 20ού αιώ­να ήταν δεμέ­νο με τους αγώ­νες και τις μεγά­λες στιγ­μές του λαού μαςΠώς συνέ­βα­λε η Τέχνη;

Φ. Β.: Το ελλη­νι­κό τρα­γού­δι του 20ού αιώ­να συνέ­βα­λε ουσια­στι­κά στις δύσκο­λες στιγ­μές του λαού μας, από τα προ­πο­λε­μι­κά ρεμπέ­τι­κα και τα σμυρ­ναί­ι­κα μέχρι το πολι­τι­κό τρα­γού­δι την περί­ο­δο των γεγο­νό­των του Πολυ­τε­χνεί­ου. Κατά την εξέ­γερ­ση του Πολυ­τε­χνεί­ου συν­θέ­τες όπως ο Μίκης Θεο­δω­ρά­κης, ο Μάνος Λοΐ­ζος, ο Θάνος Μικρού­τσι­κος κ.ά. ξεκί­νη­σαν τον αντι­δι­κτα­το­ρι­κό αγώ­να τους με τα τρα­γού­δια τους, τα οποία έγι­ναν η «φωνή» του λαού και το «όπλο» ενά­ντια στον φασι­σμό. Τα τρα­γού­δια αυτά ερμη­νεύ­τη­καν από ξεχωριστούς/ές καλ­λι­τέ­χνες όπως ο Νίκος Ξυλού­ρης, η Μαρία Φαρα­ντού­ρη, ο Γρη­γό­ρης Μπι­θι­κώ­τσης, η Μαρία Δημη­τριά­δη κ.ά.

Μ. Φ.: Το ελλη­νι­κό τρα­γού­δι του 20ού αιώ­να δεν ήταν μόνο τρα­γού­δι αγώ­νων, ήταν και υψη­λή καλ­λι­τε­χνι­κή δημιουρ­γία, ειδι­κά το τρα­γού­δι του Μίκη έγι­νε γνω­στό παγκο­σμί­ως, γνή­σιο, αλη­θι­νό, εξέ­φρα­σε αυθε­ντι­κά την επο­χή του κι όχι μόνο, ακό­μα και σήμε­ρα έχει ένα ευρύ κοι­νό και στο εξω­τε­ρι­κό. Στις 25 Μάη π.χ. θα τρα­γου­δή­σω στη μεγά­λη αίθου­σα του Konzert Hall της Βιέν­νης, αφιέ­ρω­μα στο έργο του Μίκη. Μαζί μου θα είναι ο Αλκί­νο­ος Ιωαν­νί­δης. Τα τρα­γού­δια αυτά έχουν ιδιαί­τε­ρη σημα­σία για­τί έβα­λαν στα χεί­λη του λαού μας και γνώ­ρι­σαν στους ξένους τη μεγά­λη ελλη­νι­κή ποί­η­ση και τους σύγ­χρο­νους ποι­η­τές μας και σφρά­γι­σαν τον σύγ­χρο­νο ελλη­νι­κό πολιτισμό.

Και σήμε­ρα η τέχνη και οι άνθρω­ποί της πώς μπο­ρούν να συμβάλουν;

Φ. Β.: Η τέχνη είναι ο καθρέ­φτης της κοι­νω­νί­ας. Εχει τη δυνα­τό­τη­τα να ανα­πα­ρι­στά γεγο­νό­τα που βασα­νί­ζουν τον λαό, όπως είναι για παρά­δειγ­μα τα περι­στα­τι­κά βίας, από όπου και αν προ­έρ­χο­νται, και να συμ­βά­λει όσο είναι εφι­κτό στη μη κανο­νι­κο­ποί­η­σή τους. Υπάρ­χουν και σήμε­ρα στη χώρα μας πολ­λοί αξιό­λο­γοι και σημα­ντι­κοί καλ­λι­τέ­χνες (συνθέτες/τριες, τραγουδιστές/τριες, ηθο­ποιοί, ποιητές/τριες, ζωγρά­φοι κ.ά.) που παρου­σιά­ζουν την αλή­θεια μέσα στα έργα τους, χωρίς φόβο αλλά με ενσυ­ναί­σθη­ση, δρώ­ντας υπε­ρα­σπι­στι­κά για τα θύμα­τα του φασι­σμού, του ρατσι­σμού, της πατριαρ­χί­ας, της έμφυ­λης βίας, της ομο­φο­βί­ας κ.λπ.

Μ. Φ.: Τα έργα των σημε­ρι­νών πρέ­πει να αντα­να­κλούν μου­σι­κά και ποι­η­τι­κά τον σημε­ρι­νό άνθρω­πο, και βεβαί­ως να απο­τε­λούν συνέ­χεια των παλαιό­τε­ρων δημιουρ­γών. Η απλή μίμη­ση των ξένων δεν οδη­γεί που­θε­νά, χρειά­ζε­ται πρω­το­γε­νής δημιουρ­γία με χαρα­κτη­ρι­στι­κά που αρμό­ζουν στην ελλη­νι­κή μας κουλ­τού­ρα. Το ποιο­τι­κό αλλά και το δια­φο­ρε­τι­κό έχει πάντα αξία στην τέχνη και προ­κα­λεί το ενδια­φέ­ρον όλων μας. Χαί­ρο­μαι όταν γνω­ρί­ζω νέους δημιουρ­γούς με αξιό­λο­γο έργο όπως είναι ο Χρί­στος Στυ­λια­νού με το ωραίο τρα­γού­δι της τηλε­ο­πτι­κής σει­ράς «Famagusta» αλλά και άλλοι ασφαλώς.

***

Ποια είναι η γνώ­μη σας για τις πρω­το­βου­λί­ες που παίρ­νει το ΚΚΕ στον τομέα του Πολιτισμού;

Μ. Φ.: Μα νομί­ζω ότι είναι το μόνο Κόμ­μα που ενδια­φέ­ρε­ται για τον πολι­τι­σμό και ιδιαί­τε­ρα για τον χώρο της μου­σι­κής και του τρα­γου­διού. Οργα­νώ­νει σπου­δαί­ες και θεμα­τι­κές συναυ­λί­ες με αφιε­ρώ­μα­τα στους Ελλη­νες συν­θέ­τες, φέρ­νει τη νεο­λαία κοντά στο ποιο­τι­κό τρα­γού­δι στα Φεστι­βάλ της ΚΝΕ. Αξί­ζει να το συγ­χα­ρού­με γι΄ αυτό, πιστεύω ότι έτσι και θα συνε­χί­σει. Το τρα­γού­δι είναι η πιο άμε­ση τέχνη που συγκι­νεί και ενώ­νει τους ανθρώπους.

Φ. Β.: Η κοι­νω­νία μας έχει μεγά­λη ανά­γκη τα πολι­τι­στι­κά δρώ­με­να που διορ­γα­νώ­νο­νται από το ΚΚΕ. Το Φεστι­βάλ ΚΝΕ — «Οδη­γη­τή» είναι σπου­δαί­ος θεσμός που προ­ά­γει τον πολι­τι­σμό και συμ­βάλ­λει στη συνει­δη­το­ποί­η­ση ότι η σημα­ντι­κό­τε­ρη λει­τουρ­γία της τέχνης είναι η διεύ­ρυν­ση και εξέ­λι­ξη του πνευ­μα­τι­κού μας ορί­ζο­ντα. Η τέχνη μας αλλά­ζει, μας κάνει πιο ανθρώ­πι­νους και πιο αλλη­λέγ­γυους, χαρί­ζο­ντάς μας απλό­χε­ρα αξί­ες και αρε­τές που νοη­μα­το­δο­τούν τη ζωή και την ύπαρ­ξή μας.

Κλεί­νο­ντας, θα μας επι­τρέ­ψε­τε μια ερώ­τη­ση για εσάς κυρία Φαραντούρη.
Η φωνή σας είναι δεμέ­νη με όλη την πορεία του λαού μας, έχε­τε ευτυ­χή­σει να συνερ­γα­στεί­τε με τους μεγα­λύ­τε­ρους συν­θέ­τες

Ποιες είναι οι πιο δυνα­τές στιγ­μές σας από όλη αυτήν τη διαδρομή;

Οι στιγ­μές είναι πολ­λές, όπως πολ­λά είναι και τα χρό­νια που έχω αφιε­ρω­θεί στο ελλη­νι­κό τρα­γού­δι, στην Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό. Τι να πρω­το­θυ­μη­θώ. Τις τερά­στιες συναυ­λί­ες στην Ευρώ­πη και τη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή; Τα πιο σπου­δαία και μεγά­λα θέα­τρα; Τη γνω­ρι­μία με τους μεγά­λους της τέχνης από τον ποι­η­τή Πάμπλο Νερού­ντα μέχρι τη φίλη μου Μερ­σέ­ντες Σόσα; Το τρα­γού­δι μου στο σπί­τι του Λόρ­κα στην Ισπα­νία και τη γνω­ρι­μία με την αδελ­φή του; ‘Η τη συναυ­λία στα 80χρονα του Πικά­σο; Είναι πολ­λά. Το πιο σπου­δαίο όμως ήταν η συνά­ντη­σή μου μέσα από το ελλη­νι­κό τρα­γού­δι με τα μεγά­λα λαϊ­κά ακρο­α­τή­ρια σε όλο τον κόσμο. Δεν το ξεχνώ και κου­βα­λώ πάντα τη μέθε­ξη εκείνη.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο