Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

7 χρονη δικτατορία: Απαγορεύοντας και τους επικήδειους…

Επιμέλεια: Αλέκος Χατζηκώστας //

Το Απριλιανό Χουντικό καθεστώς από την πρώτη μέρα επιβολής του, προχώρησε στην κατάργηση των στοιχειωδών αστικών ελευθεριών. Συλλήψεις, βασανιστήρια, εξορίες και φυλακίσεις, «εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού», λογοκρισία ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Ένα από τα πρώτα μέτρα του στρατιωτικού καθεστώτος υπήρξε η φίμωση του Τύπου και η επιβολή προληπτικής λογοκρισίας. Η λογοκρισία δεν περιοριζόταν μονάχα σε θέματα της πολιτικής -κοινωνικής επικαιρότητας αλλά συμπεριέλαβαν κάθε πτυχή της πνευματικής ζωής, αλλά και ζητήματα «καθημερινότητας». Μία λογοκρισία που στόχο είχε την προστασία του καθεστώτος από κάθε «ενοχλητική φωνή», από κάθε προσπάθεια ου θα έβαζε «επικίνδυνες ιδέες» στα μυαλά του λαού.

epikidios

Το ντοκουμέντο

Μία τέτοια προληπτική απαγόρευση αφορά και το ντοκουμέντο που παρουσιάζουμε. Πρόκειται για έγγραφο που βρίσκεται στο αρχείο της Νομαρχίας Ημαθίας (ΓΑΚ Ν. Ημαθίας) και είναι του Σ. Παττακού «Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και Υπουργός των Εσωτερικών» με ημερομηνία 3/4/1970 και απευθύνεται στους (διορισμένους) νομάρχες της χώρας. Αυτό που παρατηρεί κανείς δεν είναι μόνο η κυβερνητική εντολή για τηνεμπλοκή των τοπικών αρχών σ’αυτή (Νομάρχες) αλλά και του κλήρου μέσω των τοπικών μητροπολιτών.

«ΘΕΜΑ: «Απαγόρευσις εκφωνήσεως πολιτικών επικηδείων»

Παρετηρήθη ότι εις τινας περιπτώσεις θανάτων τ. βουλευτών εξεφωνήθησαν υπό διαφόρων προσώπων, συναδέλφων των ιδίως, επικήδειοι με πολιτικάς αιχμάς κατά του κρατούντο καθεστώτος.

Τούτο είναι ενεπίτρεπτον, όχι μόνο εκ του νόμου, αλλά και εκ στοιχειωδών κανόνων θρησκευτικής ευπρεπείας.

Επί τούτοις έχομεν την τιμήν να παρακαλέσωμεν όπως εφεξής παρακωλύονται τοιαύται απρέπειαι. Δεδομένου δε ότι τούτα ανάγονται και εις την εν ναοίς κοσμιότητα, σκόπιμον είναι όπως ταύτην επιβάλλουν οι κατά τόπους Μητροπολίται, μεθ’ ων επομένως είναι αναγκαίον όπως έλθητε εις επαφήν και συνεννόησιν»