Η λίστα των νικητών
- Χρυσός Φοίνικας Anora, Σον Μπέικερ
- Μεγάλο Βραβείο: All We Imagine as Light της Παγιάλ Καπάντια
- Βραβείο της Επιτροπής: Emilia Perez” του Ζακ Οντιάρ.
- Ειδικό Βραβείο: The Seed of the Sacred Fig Μοχάμαντ Ρασούλοφ
- Καλύτερη Ηθοποιός: Κάρλα Σοφία Γκασκόν, Ζόι Σαλντάνα, Σελένα Γκόμεζ, Emilia Perez
- Καλύτερος Ηθοποιός: Τζέσι Πλέμονς, Kinds of Kindness
- Σκηνοθεσία: Μιγκέλ Γκόμεζ, Grand Tour
- Σενάριο: Substance της Κοραλίν Φαρζά
- Χρυσή Κάμερα (για ταινία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη): Armand, Χαλφνταν Ουλμαν Τόντελ
- Ειδική Μνεία: Mongrel, Τσιανγκ Γουέι Λιανγκ, Γιου Κιαο Γιν
- Χρυσός Φοίνικας Μικρού Μήκους: The Man Who Could Not Remain Silent, Νεμπόζα Σλιγιέπσεβιτς
- Ειδική Μνεία: Bad for a Moment, Ντάνιελ Σοάρες.
Γράφει ο \\ Αστέρης Αλαμπής _Μίδας
🤔 Περισσότερα εδώ 👀
Σε τέσσερις πρωταγωνίστριες και στον πρωταγωνιστή του Λάνθιμου τα βραβεία \ O Ζακ Οντάρ βραβεύτηκε για το «Emilia Perez»
Οι τέσσερις πρωταγωνίστριες του «Emilia Pérez» μοιράστηκαν το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών που ανακοινώθηκε χτες Σάββατο 25 Μάη, ενώ το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας κέρδισε ο Τζέσι Πλέμονς για την ερμηνεία του στο «Kind of Kindness» του Γιώργου Λάνθιμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η τέταρτη φορά που ταινία του Έλληνα σκηνοθέτη κερδίζει βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών, κάτι που το έχουν επιτύχει ελάχιστοι σκηνοθέτες στην ιστορία του θεσμού.
Το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας έλαβαν από κοινού οι Κάρλα Σοφία Γκασκόν, Ζόι Σαλντάνα, Αντριάνα Παζ και Σελένα Γκόμεζ – πρωταγωνίστριες της «Emilia Pérez» του Ζακ Οντιάρ. Ο Αμερικανός Πλέμονς δεν παραβρέθηκε στη τελετή, αλλά στο μήνυμα που απέστειλε, ευχαρίστησε την επιτροπή για την τιμή να κερδίσει το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στο «Kind of Kindness», ένα «τρίπτυχο παραμύθι» που περιλαμβάνει τρεις διαφορετικές ιστορίες εξουσίας, κανιβαλισμού και κάθαρσης.
Βραβείο ερμηνείας στον Τζέσι Πλέμονς
για τις «Ιστορίες Καλοσύνης» του Γιώργου Λάνθιμου
Με το βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας έφυγαν από το 77ο Φεστιβάλ Καννών οι «Ιστορίες Καλοσύνης», η νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου που έρχεται στις 30 Μαΐου και στις ελληνικές αίθουσες. _είναι η τέταρτη φορά που ταινία του Γιώργου Λάνθιμου διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ Καννών. Η αρχή έγινε με τον «Κυνόδοντα» που, το 2009, κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Ενα Κάποιο Βλέμμα. Το 2015 το «Lobster» κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα, ο «Θάνατος του Ιερού Ελαφιού» το 2017 κέρδισε το Βραβείο Σεναρίου που ο Λάνθιμος συνυπέγραψε με τον Ευθύμη Φιλίππου και φέτος, οι «Ιστορίες Καλοσύνης»
Ο Τζέσι Πλέμονς, έδωσε στην ταινία (x3 αφού παίζει και στις τρεις ιστορίες της) μια αληθινά σπουδαία ερμηνεία αποδεικνύοντας ότι είναι μεγάλος ερμηνευτής. Έχει δαιμόνιο ταλέντο, στόφα, γκάμα. Εχει ικανότητα να σε κάνει να τον λυπηθείς και να τρομάξεις – μέσα στο ίδιο βλέμμα. Δικαίως έφυγε από το φεστιβάλ με το βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας, δίνοντας στο φιλμ την αναγνώριση που του άξιζε.
Το 77ο Φεστιβάλ Καννών ξεκίνησε 14 Μαΐου και έριξε αυλαία χτες 25.
Τρίτη 14 _ ευτυχώς όχι 13 και ο καιρός στις Κάννες είναι συννεφιασμένος: Οχι μόνο επειδή το μετεωρολογικό δελτίο δίνει πιθανότητα βροχών, αλλά γιατί μια καθόλα safe πρεμιέρα με μια γαλλική ταινία – στο πρότυπο των προηγούμενων χρόνων, απειλείται στο να γίνει η πιο εκρηκτική των τελευταίων χρόνων. Την ίδια ώρα που τα νέα για τις μεγάλες (και μικρότερες) ταινίες του Φεστιβάλ πληθαίνουν – με το «Megalopolis» του Φράνσις Φορντ Κόπολα να παίρνει δικαιωματικά κεφάλι, ειδικά μετά από αυτό εδώ το τρέιλερ και τις ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου, της Αντρεα Αρνολντ, του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, του Πολ Σρέιντερ και άλλων να πλησιάζουν λίγο ακόμη πιο κοντά στην πρεμιέρα τους, το Φεστιβάλ «απειλείται» από μια σειρά πράγματα που κανείς δεν ξέρει αν τελικά θα γιγαντωθούν σε εμπόδια ή σε απλά «κουβέντα να γίνεται».
Τα γαλλικά Μέσα αποκάλυψαν πως η Γενική Διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ιρίς Νομπλόχ έχει ήδη μισθώσει εταιρία διαχείρισης κρίσεων για το φετινό Φεστιβάλ. Και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Τιερί Φρεμό, , μια μέρα πριν την πρεμιέρα δήλωσε: «Θέλαμε να κάνουμε, στην πραγματικότητα, ένα φεστιβάλ χωρίς αντιπαραθέσεις, να σιγουρέψουμε πως το κύριο ενδιαφέρον όλων που βρισκόμαστε εδώ είναι το σινεμά» _βλ Παλαιστίνη
Έτσι σε επίπεδο ασφαλείας, φέτος έγιναν πάνω από 15 σχετικές συναντήσεις ειδικών (σε σχέση με μόνο 5 που έγιναν πέρσι και καμιά πρόπερσι), το Φεστιβάλ εξοπλίστηκε με κάμερες τεχνητής νοημοσύνης και πολλά ακόμη
Οι φήμες για ένα μπαράζ αποκαλύψεων στο πλαίσιο του #MeToo: αρχές Μάη “διέρρευσε” στον Τύπο ότι στη διάρκεια του Φεστιβάλ θ’ αποκαλυφθεί μια μαζική καταγγελία για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά εναντίον δέκα ανδρών, Γάλλων σκηνοθετών και ηθοποιών, που αποτελούν, ούτε λίγο ούτε πολύ, την αφρόκρεμα του σύγχρονου γαλλικού σινεμά. Η «λίστα των 10» κυκλοφόρησε online κι ανάμεσά τους βρίσκονται ο Ζαν Ντιζαρντέν, ο Ζιλ Λελούς, ο Γκιγιόμ Κανέ, ο Πιερ Νινέ και ο Ραφαέλ Κενάρ, πρωταγωνιστής του «Η Δεύτερη Πράξη» του Καντάν Ντουπιέ, της ταινίας που αποτέλεσε επίσημη έναρξη της διοργάνωσης.
Σε απάντηση το Φεστιβάλ αντέδρασε, εντάσσοντας στο πρόγραμμά του το μικρού μήκους της Ζουντίτ Γκοντρές, «Moi Αussi», σαν να λέμε MeToo, η οποία φέρνει στο φως ιστορίες θυμάτων σεξουαλικής βίας. Έστειλε και ένα δελτίο Τύπου δίνοντας έμφαση στην χρηστή συμπεριφορά των φεστιβάλιστών προκειμένου να αποφευχθούν επιθέσεις, κακοποιήσεις και διακρίσεις. Τα γαλλικά Μέσα αποκάλυψαν πως η Γενική Διευθύντρια του Φεστιβάλ, Ιρίς Νομπλόχ έχει ήδη μισθώσει εταιρία διαχείρισης κρίσεων (!!)
Η οργάνωση για την ισότητα ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών (με επιθυμητό _αλλά όχι και “εφικτό” στόχο το 50/50) δηλώνει πως το φετινό Φεστιβάλ έχει λιγότερες γυναίκες στα προγράμματά του, οι αποκαλύψεις για ανάρμοστη συμπεριφορά έως και κακοποίηση από μεγάλα ονόματα της γαλλικής βιομηχανίας και οι επερχόμενες δίκες του Διευθυντή του Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου Ντομινίκ Μπουτονά (στη φωτό διαδήλωση έξω από το Γαλλικό Κέντρο Κινηματογράφου – διακρίνεται σε πρώτο πλάνο η Ζουντίτ Γκοντρές) και του Ζεράρ Ντεπαρντιέ δείχνουν πως οι αντιπαραθέσεις είναι ένα ακόμη ανούσιο φετινό λάιτ μοτίφ του.
Sous les ecrans και “πίσω από την οθόνη, αφραγκιά”: Οι κινητοποιήσεις των πάνω από 300 περιοδικών \ εποχικών εργαζόμενων αποτελεί κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο ακούγεται. Σε θέσεις κομβικές για τη λειτουργία του _: μηχανικοί προβολής, συντονιστές του προγράμματος, εργαζόμενοι στο σύστημα των εισιτηρίων, στις δημόσιες σχέσεις, στη φιλοξενία των καλεσμένων, είναι οι άνθρωποι που κάνουν τη διοργάνωση να λειτουργεί. Ενωμένοι, φέτος, σ’ ένα σωματείο με τίτλο “Sous les écrans, la dèche” (κατά λέξη Πίσω από την οθόνη, αφραγκιά, αλλά και απόβλητοι ερείπια ζωής) οι εργαζόμενοι εξήγγειλαν και πραγματοποίησαν απεργία (πρώτη φορά στην ιστορία του – η μοναδική άλλη περίπτωση θυμίζουμε, που η διοργάνωση διακόπηκε ήταν το 1968, σε ένδειξη συμπαράστασης των μνημειωδών Γάλλων δημιουργών, από τον Γκοντάρ και τον Σαμπρόλ ως τον Τριφό, στις διαδηλώσεις εκείνου του Μαΐου στο Παρίσι).Οι εργαζόμενοι αυτοί δουλεύουν περιστασιακά τόσο στις Κάννες, όσο και σε άλλα φεστιβάλ στη Γαλλία και διαμαρτύρονται για την “αυξανόμενη αστάθεια” στις (έτσι κι αλλιώς ελαστικές) συνθήκες πρόσληψης και εργασίας τους, ζητώντας συλλογική σύμβαση που θα τους προσφέρει τις ίδιες παροχές που απολαμβάνουν οι Γάλλοι εργαζόμενοι στα οπτικοακουστικά, οι ονομαζόμενοι «διαλείποντες του θεάματος», οι οποίοι, αν και ελεύθεροι επαγγελματίες, διατηρούν τις παροχές τους (επιδόματα, ασφάλεια κτλ) και στα διαστήματα που δεν εργάζονται, εάν έχουν συμπληρώσει έναν αριθμό ωρών εργασίας μέσα στο έτος.
Οι εργαζόμενοι του Sous les écrans, la dèche δημοσιοποίησαν τη διαμαρτυρία τους τη Δευτέρα, 6 Μαΐου και μία μέρα αργότερα, σύσσωμο το Φεστιβάλ (Επίσημο Πρόγραμμα, Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών, Εβδομάδα Κριτικής και ACID), απάντησε με μια κοινή επιστολή που προτρέπει _όλοι-μαζί-μπορούμε, διπλωματικά «όλες τις πλευρές να συναντηθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων», “αναγνωρίζοντας” ότι «πολλοί έχουν επηρεαστεί από τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό στη Γαλλία» και «είναι πρόθυμο να στεγάσει το διάλογο για την υποστήριξή τους». Οι εργαζόμενοι δεν ανταπάντησαν (και δεν είχαν λόγο), αλλά ο λόφος τους ενισχύθηκε και από τη στήριξη πλήθους Γάλλων του θεάματος στις διεκδικήσεις τους, αλλά και σωματείων και της CGT, που αναφέρει _μεταξύ άλλων σε σχετική ανακοίνωση (σημείο γραφής η γνωστή μεσοβέζικη γλώσσα):
CGT θεάματος: Στο πλευρό του καλέσματος σε απεργία των “Sous les écrans, la dèche” Υπάρχουν εκατοντάδες από αυτούς που ζωντανεύουν το Φεστιβάλ των Καννών και άλλες κινηματογραφικές και οπτικοακουστικές γιορτές σε όλη τη Γαλλία. Αυτοί οι εργάτες, συχνά αόρατοι, είναι αυτοί που κάνουν αυτές οι πολιτιστικές εκδηλώσεις να βλέπουν το φως της δημοσιότητας και συμβάλουν στην προώθηση και επιρροή της Γαλλίας.
Αόρατοι και επισφαλείς, τις περισσότερες φορές με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, αυτοί που διευθύνουν τα φεστιβάλ πρέπει να ταχυδακτυλουργούν μεταξύ περιόδων δραστηριότητας και ανεργίας-αναδουλειάς. Η ασφάλιση ανεργίας, υπονομευμένη από διαδοχικές κυβερνήσεις και ιδιαίτερα υπό την προεδρία Μακρόν δεν παίζει πλέον τον ρόλο της. Η αύξηση από 4 μήνες σε 6 μήνες στην περίοδο εργασίας που απαιτείται για να πληρούν τις προϋποθέσεις για ασφάλιση ανεργίας που εφαρμόστηκε τον Ιανουάριο του 2021 έχει ήδη αποκλείσει μεγάλο μέρος αυτών των επαγγελματιών από οποιαδήποτε προστασία.
Η νέα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού ανεργίας που επιθυμεί ο G. Attal, πάντα με το ίδιο μοτίβο «μειώστε τα δικαιώματα των ανέργων / θα επιστρέψουν στην εργασία τους πιο γρήγορα» υπόσχεται να αποτελέσει το τελευταίο τσεκούρι για το επάγγελμα. Σήμερα, είναι η ίδια η ύπαρξη κινηματογραφικών και οπτικοακουστικών φεστιβάλ στη Γαλλία που απειλείται γιατί χωρίς σημαντικές συλλογικές κοινωνικές εγγυήσεις κατά της ανεργίας και ελλείψει συλλογικής σύμβασης, αυτοί οι επαγγελματίες θα αναγκαστούν για πολλούς να στραφούν σε άλλους τομείς για να τα βγάλουν πέρα. Αυτή η πραγματικότητα είναι δυστυχώς εκατομμυρίων επισφαλών εργαζομένων στη Γαλλία, Γάλλων ή μεταναστών, που σε όλη τη χώρα αναρωτιούνται καθημερινά πώς να επιβιώσουν παρόλο που τίποτα δεν τους εγγυάται μόνιμη επαγγελματική δραστηριότητα και η κυβέρνηση δεν διαβάζει την κοινωνική προστασία με αριθμομηχανή.
Άλλες λύσεις είναι δυνατές και πιστεύουμε ότι οι συνάδελφοί μας στο φεστιβάλ μοιράζονται την ίδια επαγγελματική πραγματικότητα με τους υπαλλήλους διαλείπουσας ψυχαγωγίας και επομένως θα πρέπει να επωφεληθούν από την ίδια προστασία. Η κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει τις μεταρρυθμίσεις που γίνονται, όπως αυτή των συντάξεων, που τροφοδοτούν την απόγνωση και οδηγούν σε μια μεγάλη κοινωνική κρίση, βοηθώντας να παραδοθεί η χώρα στην αγκαλιά της ακροδεξιάς. Ενωμένοι, δεν θα το αφήσουμε να συμβεί. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τις δουλειές μας! Η CGT Spectacle (θεάματος) υποστηρίζει το συλλογικό απεργιακό κίνημα με αφορμή το 77ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών και θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διασφαλίσει ότι τα αιτήματά του εισακουστούν!
Paris Olympics 2024
Έρχονται και οι Ολυμπιακοί
Τα μέτρα ασφαλείας ήδη από το αεροδρόμιο της Νίκαιας θυμίζουν εποχές μετά – Μπατακλάν, με τη Γαλλία να βρίσκεται σε επιφυλακή ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του καλοκαιριού καλλιεργώντας φόβο… τρομοκρατικής ενέργειας. Την Τρίτη 21 Μαΐου επίσης ο Αρνό Ασουμανί, πρωταθλητής της παραολυμπιάδας του 2008 στο Πεκίνο ανέβηκε τα κόκκινα σκαλιά των Καννών κρατώντας την ολυμπιακή φλόγα, ενώ θα προβαλόταν το ντοκιμαντέρ «Olympiques! La France des Jeux» (Ολυμπιακοί Αγώνες! Η Γαλλία των Αγώνων) του Μισέλ Γκαμρασνί με τη συμμετοχή αθλητών και προσωπικοτήτων που θα πρωταγωνιστήσουν στους Αγώνες.
🇵🇸 Γάζα ante portas
Η παγκόσμια έκκληση για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα προκαλεί φόβο και τρόμο στο πρώτο κόκκινο χαλί της διοργάνωσης _δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά, αφού στο παρελθόν συνθήματα για την ειρήνη στην περιοχή έκλεψαν δικαιωματικά την παράσταση έξω από το Palais des Festivals. Χαρακτηριστική η φωτογραφία της Μανάλ Ισά το 2018 στο κόκκινο χαλί στην πρεμιέρα του «Solo: A Star Wars Story»
Η πόλη των Καννών (δήμος κλπ. “πρόθυμοι) έχει απαγορεύσει τις διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ, ενώ το Φεστιβάλ έχει προσλάβει ειδική ασφάλεια για τα μέλη της κριτικής επιτροπής και έχει απαγορεύσει ακόμα και τις καρφίτσες υπέρ των Παλαιστινιών. Αυτό βέβαια δεν απαγορεύει την ελεύθερη έκφραση πχ. του Ομάρ Σι, που συμμετέχει στην κριτική επιτροπή να εκφράζει δημόσια μέσω κοινωνικών δικτύων την υποστήριξή του στην Παλαιστίνη.
Η πρεμιέρα
Το λιγότερο εκρηκτικό γεγονός η νέα ταινία του Κεντέν Ντουπιέ – στην Ελλάδα έχει βγει στις αίθουσες μόνο το «Απίστευτο κι όμως Αληθινό» ενώ το καλοκαίρι θα δούμε και το «Daaaaaali!». Ο υπερπαραγωγικός Γάλλος σκηνοθέτης (μετράει ήδη 13 ταινίες μεγάλου μήκους από το 2007 και μετά) ανοίγει το Φεστιβάλ με τη «Δεύτερη Πράξη», μια σουρεαλιστική κωμωδία γεμάτη από παράλογο χιούμορ και meta αναφορές, η οποία ακολουθεί μια ομάδα ηθοποιών που πρωταγωνιστούν σε μια καταδικασμένη να αποτύχει ταινία. Με το πιο μεγάλο (σε ονόματα) καστ που είχε ποτέ, ο Ντουπιέ ανέβηκε το κόκκινο χαλί με τους Λέα Σεϊντού, Βενσάν Λεντόν, Λουί Γκαρέλ και Ραφαέλ Κενάρ – o τελευταίος στην λίστα και με τις αποκαλύψεις #MeToo
H «Δεύτερη Πράξη» – που δεν έχει αυτή τη στιγμή διανομή στην Ελλάδα – είναι το τέταρτο γαλλικό φιλμ στη σειρά που ανοίγει το Φεστιβάλ (μετά από το «Annette» του Λεός Καράξ, το «Coupez!» του Μισέλ Χαζαναβίσιους και το «Jeanne du Barry» της Μαϊγουέν), σε μια σαφή επιλογή των Καννών και της γαλλικής βιομηχανίας να στηρίξει το σπίτι της για να μην πέσει και την πλακώσει.
Με πληροφορίες από το επίσημο site,
το flix και το… “Ατέχνως”
