Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Φιντέλ Κάστρο: Ζωντανός στις καρδιές όσων αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Στις 25 Νοέμ­βρη συμπλη­ρώ­νε­ται ένας χρό­νος από τότε που ο ιστο­ρι­κός ηγέ­της της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, ο Κομα­ντά­ντε Φιντέλ Κάστρο Ρουζ, πέρα­σε για πάντα στο πάν­θε­ον των ηρώ­ων της εργα­τι­κής τάξης. Των ηρώ­ων εκεί­νων- όπως ο Λένιν, ο Στά­λιν, ο Δημη­τρώφ, ο Τελ­μαν, ο Τσε, ο Χο Τσι Μινχ και άλλοι — που αφιέ­ρω­σαν ολό­κλη­ρη τη ζωή τους για την υπό­θε­ση του σοσια­λι­σμού-κομ­μου­νι­σμού. Σ’ αυτήν την κατη­γο­ρία ανή­κει ο Φιντέλ, δικαιω­μα­τι­κά και με την ανε­ξί­τι­λη σφρα­γί­δα της ίδιας της Ιστορίας.

«Η Επα­νά­στα­ση δεν είναι ένα στρώ­μα από ροδο­πέ­τα­λα. Είναι μια μάχη ανά­με­σα στο μέλ­λον και το παρελ­θόν» σημεί­ω­νε ο ίδιος σε ομι­λία του το 1961. Και, πράγ­μα­τι, ο Φιντέλ πρω­τα­γω­νί­στη­σε στο να γίνει η Επα­νά­στα­ση πρά­ξη, μπαί­νο­ντας στο καμί­νι της μάχης ενά­ντια στο παρελ­θόν, προ­κει­μέ­νου να κερ­δί­σει ο κου­βα­νι­κός λαός το μέλ­λον. Με το παρά­δειγ­μα του, με την ακρά­δα­ντη πίστη του στα ιδα­νι­κά της Επα­νά­στα­σης, ο Κομα­ντά­ντε Φιντέλ Κάστρο έδει­ξε πως προ­χω­ρά μπρο­στά ο τρο­χός της Ιστο­ρί­ας. «Ξεκί­νη­σα την Επα­νά­στα­ση με 82 άντρες. Εάν έπρε­πε να το ξανα­κά­νω, θα το έκα­να με 10 η 15 και ακλό­νη­τη πίστη. Δεν έχει σημα­σία πόσο μικρός είσαι, αν έχεις πίστη και σχέ­διο» έλε­γε ο ίδιος.

Ο Φιντέλ και οι σύντρο­φοι του άλλα­ξαν για πάντα την ιστο­ρία όχι μονά­χα της Κού­βας, αλλά ευρύ­τε­ρα της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής. Η εργα­τι­κή τάξη όλου του κόσμου, το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα, βρή­κε στο πρό­σω­πο του Κομα­ντά­ντε Κάστρο έναν ηγέ­τη με σπά­νια χαρί­σμα­τα, από αυτούς που, όσες δεκα­ε­τί­ες κι’ αν περά­σουν, παρα­μέ­νουν χαραγ­μέ­νοι στο νου, την συνεί­δη­ση και την καρ­διά όσων αγω­νί­ζο­νται για να ξημε­ρώ­σουν καλύ­τε­ρες μέρες, χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρωπο.

Ο λαός της Κού­βας- στον οποίο ο Φιντέλ αφιέ­ρω­σε όλη τη ζωή του- αλλά και οι αγω­νι­ζό­με­νοι λαοί απα­ντα­χού της γης, θα θυμού­νται για πάντα τον Κομα­ντά­ντε. Ένα χρό­νο μετά το θάνα­το του, η πολι­τι­κή κλη­ρο­νο­μιά του Φιντέλ συνε­χί­ζει να εμπνέ­ει τους σύγ­χρο­νους αγώ­νες – και θα συνε­χί­σει να εμπνέ­ει και στο μέλ­λον, μέχρι την τελι­κή δικαί­ω­ση. Μέχρι τη νίκη για πάντα (hasta la victoria, siempre!).

Ο Φιντέλ, η Κού­βα και η αστι­κή προπαγάνδα

________________________________________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο