Μια ημέρα σαν σήμερα το 1971, γράφτηκε το τελευταίο κεφάλαιο στην συγκλονιστική πορεία του Πελέ στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Στο Μαρακανά, παρουσία 138.575 θεατών, ο θρύλος του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου κάνει την τελευταία εμφάνισή του με τη «σελεσάο», στον φιλικό αγώνα εναντίον της Γιουγκοσλαβίας που λήγει ισόπαλος 2-2. Για τους γηπεδούχους, σκόραραν οι Ριβελίνο (60`) και Ζέρσον (65`), ενώ τα τέρματα των Ευρωπαίων, σημείωσαν οι Τζάιτς (35`) και Γέρκοβιτς (70`).
Λίγους μήνες νωρίτερα, είχε δηλώσει πως θα ήταν καλύτερα «να σταματήσω τώρα που βρίσκομαι στο απόγειο της φόρμας μου. Είναι λυπηρό. Το γνωρίζω. Ειδικά για εμένα». Έκτοτε, ασκήθηκαν μεγάλες πολιτικές πιέσεις ώστε, σε μία εποχή δικτατορίας, η εθνική Βραζιλίας να παραμείνει ψηλά με ηγέτη τον Πελέ, για να χρησιμοποιείται ως όχημα προπαγάνδας εις βάρος των φιλάθλων. Το «μαύρο διαμάντι» είχε πάντοτε στενούς δεσμούς με τον εγχώριο πολιτικό κόσμο, όμως αυτήν τη φορά δεν επρόκειτο να επηρεαστεί στις αποφάσεις του. Και το έκανε πράξη στις 18 Ιουλίου 1971, σχεδόν ένα χρόνο μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα του Μεξικού και την ανακήρυξή του σε κορυφαίο παίκτη της διοργάνωσης.
Ο Πελέ είχε φροντίσει να προετοιμάσει από μόνος του το «αντίο» του. Στην ομάδα με την οποία θα αγωνιζόταν, ήθελε όλους τους παίκτες του θριάμβου του ’70. Δεν του χάλασαν το χατίρι, πλην του συμπαίκτη του στη Σάντος Κάρλος Αλμπέρτο, του ποδοσφαιριστή με τον οποίο η συνεργασία στον τελικό κόντρα στην Ιταλία απέφερε ένα από τα πιο εμβληματικά τέρματα της διοργάνωσης.
Μπορεί ο σπουδαίος Βραζιλιάνος δεξιός μπακ να μην κατάφερε να βρεθεί εκείνη την ημερομηνία στο «Μαρακανά» για να δεχθεί ακόμα μία «τυφλή» πάσα από τον καλό φίλο του, ωστόσο η ενδεκάδα της Βραζιλίας για το αποχαιρετιστήριο φιλικό παιχνίδι ήταν εξαιρετική.
Ο Ζαϊρζίνιο επίσης δεν αγωνίστηκε σε αυτό το παιχνίδι, ωστόσο υπήρχαν τα υπόλοιπα τρία «δεκάρια» εκείνης της μαγικής «σελεσάο», μαζί με τον Πελέ. Κλοντοάλντο, Ζέρσον και Ριβελίνο έδωσαν μία νότα μαγείας σε εκείνη την ομάδα, σε ένα άκρως απαιτητικό φιλικό κατά τα άλλα.
Αυτό διότι για αντίπαλο ο Πελέ διάλεξε μία εθνική ομάδα που είχε το προσωνύμιο «Βραζιλία της Ευρώπης», τη Γιουγκοσλαβία. Η επιλογή του είχε να κάνει και με κάποιες αγωνιστικές μονάδες της Γιουγκοσλαβίας, όπως ο Ντράγκαν Τζάιτς, για τον οποίο ο Πελέ είχε δηλώσει πως «λυπάμαι που δεν είναι Βραζιλιάνος. Φυσικό ταλέντο που δεν υπάρχει ισάξιό του»…
Για το ξεκίνημα του Πελέ στην Εθνική Βραζιλίας δες το κείμενο που ακολουθεί:
