H Arooj Aftab _Αρού Αφτάμπ διευρύνει τα όρια της folk jazz

Η βραβευμένη καλλιτέχνιδα (γεννημένη το 1985 από Πακιστανούς γονείς εκπατρισμένους στη Σαουδική Αραβία) είναι συνθέτης, τραγουδίστρια και παραγωγός, βραβευμένη με Grammy, έχοντας εντρυφήσει σε διάφορα μουσικά στυλ, συμπεριλαμβανομένης της τζαζ και του μινιμαλισμού. Ήταν υποψήφια για το βραβείο Καλύτερου Νέου Καλλιτέχνη και κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Παγκόσμιας Μουσικής Ερμηνείας με το τραγούδι της “Mohabbat” στα 64α ετήσια Βραβεία Grammy το 2022 και έγινε έτσι η πρώτη Πακιστανή καλλιτέχνης που κέρδισε τέτοιο βραβείο. Στην 75^η επέτειο του Πακιστάν, ο Πρόεδρος Arif Alvi της απένειμε στον Aftab το Pride of Performance Award, το πιο διάσημο βραβείο του Πακιστάν για την αριστεία στον τομέα της τέχνης και της μουσικής.

10χρονη, επέστρεψαν στη γενέτειρά τους Λαχόρη, στο Πακιστάν, όπου πήρε μαθήματα, ενώ δίδασκε και η ίδια !! κιθάρα και σταδιακά απέκτησε το στυλ τραγουδιού της ακούγοντας Billie Holiday, Hariprasad Chaurasia, Mariah Carey και Begum Akhtar. Εκείνη την εποχή (μέσα 1990), ζούσε σε μια χώρα όπου η πρόσβαση σε διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες ήταν δύσκολη και η υποδομή για ανεξάρτητη μουσική έλειπε. Σε αυτό το πλαίσιο, ωστόσο, προώθησε τη μουσική της στο Πακιστάν, στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι ερμηνείες της στα “Mera Pyaar” και “Hallelujah” έγιναν viral και εκτόξευσαν την πακιστανική indie σκηνή

Μη αντέχοντας όρια μετακόμισε στις ΗΠΑ σε ηλικία 19 ετών το 2005, όπου πήρε πτυχίο μουσικής παραγωγής και μηχανικής στο Berklee College of Music της Βοστώνης και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη το 2010 όπου άρχισε να εργάζεται ως μοντέρ σε ταινίες αποτελώντας μέρος της τζαζ και της «νέας μουσικής» σκηνής της πόλης.

Το 2011, συμπεριλήφθηκε στην επιλογή “100 συνθέτες κάτω από τα 40” που ξεκίνησε από το Q2 του NPR και του WQXR-FM (διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός σύγχρονης κλασικής μουσικής). Το πρώτο άλμπουμ της το κυκλοφόρησε ανεξάρτητα το 2014. Έλαβε κριτική από τον David Honigmann των Financial Times, ο οποίος έδωσε στο άλμπουμ τέσσερα από τα πέντε αστέρια τον Μάρτιο του 2015. Εργάστηκε μετά ως μοντέρ στο ντοκιμαντέρ Armed With Faith (2017), κερδίζοντας ένα Emmy το 2018.

Το 2^ο άλμπουμ της, Siren Islands, κυκλοφόρησε καλοκαίρι του 2018, μέσω της New Amsterdam Records και το NPR συμπεριέλαβε το άλμπουμ στη λίστα “Αγαπημένη ηλεκτρονική και χορευτική μουσική του 2018”, ενώ οι New York Times συμπεριέλαβαν το τραγούδι “Island No. 2”, που αντιπροσώπευε το άλμπουμ, στη λίστα τα “25 Καλύτερα Κλασικά Μουσικά κομμάτια του 2018” και το “Lullaby”, κατατάχθηκε στην 150ή “γυναικεία” θέση του NPR “200 Greatest Songs By 21st Century Women”. Το 2020, τραγούδησε, με άλλους, στο βραβευμένο με Latin Grammy single του Residente “Antes Que El Mundo Se Acabe” (συνέβη πριν τελειώσει ο κόσμος). Εκείνη τη χρονιά, συνέθεσε τη μουσική για τη βραβευμένη με Όσκαρ Φοιτητών ταινία Bittu (κατηγορία αφήγησης) της Karishma Dube.

Μια αναμενόμενη κυκλοφορία, το τρίτο στούντιο άλμπουμ της, Vulture Prince, κυκλοφόρησε το 2021. Θεματικά, το λεύκωμα συζητά ιστορίες ανθρώπων, σχέσεων και χαμένων στιγμών και είναι αφιερωμένο στη μνήμη του μικρότερου αδελφού της, Μάχερ, που έλαβε επαίνους από εκδόσεις όπως το Pitchfork, NPR και το αγγλόφωνο Al Jazeera, ενώ ο Μπαράκ Ομπάμα επέλεξε το τραγούδι “Mohabbat” από το άλμπουμ ως ένα από τα αγαπημένα του, που επίσης κατατάχτηκε ωε ένα από τα καλύτερα τραγούδια του 2021 από τους Time και τους New York Times. Το Vulture Prince ανακηρύχθηκε το καλύτερο άλμπουμ του 2021 από την ολλανδική εφημερίδα de Volkskrant, στην κορυφή της λίστας για το τέλος της χρονιάς. Η Brenna Ehrlich κατέταξε το άλμπουμ έκτο στη λίστα προσωπικού του Rolling Stone “Best Music of 2021”, ενώ κατατάχθηκε ως 20ό από τον The Guardian στη λίστα τους με τα “50 καλύτερα άλμπουμ του 2021″ και η Λόρα Σνέιπς ονόμασε την Aftab ” μεγαλύτερη μουσική αποκάλυψη της χρονιάς”. Παρόλο που το Vulture Prince δεν κατατάχθηκε στα κορυφαία δέκα “Καλύτερα Άλμπουμ του 2021” των Los Angeles Times, ωστόσο συμπεριλήφθηκε στη λίστα τους με τα “15 άλμπουμ”.

Η Arooj Aftab έχει εμφανιστεί στους πλέον αξιόλογους παγκόσμια χώρους μουσικής όπως το Barbican, το Chan Centre, το Lincoln Center, το Μουσείο Andy Warhol, Haus, Haus der Kulturen der Welt, The Kitchen, (Le) Poisson Rouge και το Museum of Modern Art (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης ΜΟΜΑ – Νέα Υόρκη), επίσης σε διεθνή μουσικά φεστιβάλ όπως το Coachella, Glastonbury, Primavera Sound Barcelona, Roskilde Festival, Big Ears Festival, The Ecstatic Music Festival, San Francisco Jazz Festival, Montreal Jazz Festival, Pitchfork Music Festival το Newport Folk Festival, ενώ το 2018 άνοιξε για τον Mitski στο The Brooklyn Steel και το 2022, στη σειρά Summer Happenings του The Broad. Φέτος το Μάη ανακοινώθηκε ως ένας από τους επιμελητές του ολλανδικού μουσικού φεστιβάλ Le Guess Who?, που θα διαρκέσει 7–10 Νοεμβρίου. Η σύνθεση της θα περιλαμβάνει παραστάσεις από την ίδια, τον πατέρα της Aftab Sr., Aja Monet, Dina El Wedidi, Meshell Ndegeocello, Noura Mint Seymali και Zsela.

🎶 Μουσικό στυλ και επιρροές

Η μουσική της έχει περιγραφεί ως ένα μείγμα _fusion, jazz, jazz electronica, neo-sufi, folk, Hindustani classical, κλασικής μουσικής, indie pop, μινιμαλισμού και ακουστικής δλδ άκρως προσωπικό και πρωτοποριακό _σε συνένετυξη στους Los Angeles Times ανέφετε ότι φιλοδοξούσε η Vulture Prince θα «ξεπεράσει τα όρια». Έχει αναφέρει τους Abbey Lincoln, Abida Parveen, Anouska Shankar, Begum Akhtar, Esperanza Spalding, Jeff Buckley, Julius Eastman, Meshell Ndegeocello, Morton Feldman και Terry Riley ως επιρροές της, εξέφρασε επίσης τον θαυμασμό της για την Billie Eilish. Στιχουργικά, έχει αναφέρει (μάλλον άγνωστους στους περισσότερους από μας) ασιάτες ποιητές όπως ο Rumi, ο Mirza Ghalib και ο Hafeez Hoshiarpuri και χρησιμοποιεί το Urdu Ghazal. Τα φωνητικά της έχουν περιγραφεί ως «διαλογιστικά» _το Vulture Prince περιστρέφεται γύρω από θέματα θλίψης και λαχτάρας

Νυχτερινό ταξίδι στο όνειρο

Μία πολύ γνωστή μελωδία γίνεται σκελετική και τρομακτική. Οι χρωματικές διακοσμήσεις της Aftab την κάνουν πιο απόκοσμη. Η άποψή της για τον ήχο είναι εμβληματική για τον τρόπο που εργάζεται: αντλεί από την παράδοση ενώ ταυτόχρονα την απαρνείται, απομακρύνει τα κλισέ και τα τετριμμένα για να αποκαλύψει τη μυστηριώδη λαχτάρα που δίνει στα παλιά ποιήματα και τραγούδια τη διαρκή τους δύναμη.
Το 4^ο σόλο άλμπουμ της Arooj Aftab αντιπροσωπεύει ένα φανταστικό ξόρκι. Μεταλλικά κρουστά στο βάθος μας προετοιμάζουν για ένα νυχτερινό ταξίδι στο όνειρο. Οι γραμμές μπάσου της Linda May Han Oh ακολουθούν τα φωνητικά της Aftab όπως μια επιμήκης σκιά ακολουθεί τον πρωταγωνιστή μιας ταινίας νουάρ.

Η Aftab, η οποία πλέον παράγει η ίδια τα άλμπουμ της, δεν φοβάται να πειραματιστεί και να απομακρυνθεί από τα καθιερωμένα της jazz. Η παλέτα του Night Reign είναι παρόμοια με το Vulture Prince, το άλμπουμ της από το 2021, και περιλαμβάνει πολλούς από τους ίδιους παίκτες μαζί με μερικούς νέους: την αρπίστρια Maeve Gilchrist, της οποίας το όργανο λειτουργεί σε βασικό ρόλο στον χαρακτηριστικό ήχο της μουσικής της. Τα όργανά παρασύρονται σαν αεράκι σαν σπόροι ενός εξωτικού φυτού, προς την ίδια γενική κατεύθυνση αλλά με ανεξάρτητα και απρόβλεπτα μονοπάτια μεταξύ του ενός σημείου και του άλλου.

Το Vulture Prince, το οποίο ηχογράφησε στον απόηχο του θανάτου του μικρότερου αδερφού της, είναι ένα άλμπουμ που στοιχειώνεται από τη θλίψη. Το Night Reign είναι λιγότερο συνδεδεμένο με ένα μόνο θέμα: η Aftab το συνέλαβε αρχικά ως μια συλλογή σκηνικών από το έργο του Mah Laqa Bai Chanda και στη συνέχεια εγκατέλειψε την ιδέα όταν άρχισε να το αισθάνεται περιοριστικό.

Αλλά αν υπάρχει μια κατάσταση ή ένα συναίσθημα που επιμένει στα τραγούδια της – ακόμα και το «Autumn Leaves» – είναι να αγαπάς κάποιον που δεν είναι εκεί. Είναι στις λέξεις, είτε διασκευασμένες από ποίηση του 18^ου αιώνα είτε από μια ανάρτηση στο Instagram, και στο μείγμα τρυφερότητας και σκληρής ανάλυσης που χαρακτηρίζει ένα τραγούδι της. Σχεδόν ο καθένας μπορεί να συσχετιστεί με το συναίσθημα που αποδίδει το Night Reign στον ήχο: το αντικείμενο της στοργής σας μπορεί να έχει φύγει μακριά, αλλά οι αναμνήσεις και η επιθυμία που διατηρούνται είναι εξίσου αληθινές…

Δισκογραφία

Σόλο άλμπουμ

Bird Under Water _το πουλί κάτω από το νερό (2014)
Νησιά Σειρήνων (2018)
Vulture Prince _ Πρίγκιπας Γύπας (2021)
Νυχτερινή Βασιλεία Night Reign (2024)

Συνεργασίες

Love in Exile _έρωτες στην εξορία (2023, με τους Vijay Iyer και Shahzad Ismaily)

Άλλα

Μουσικός διευθυντής για την ταινία Without Shepherds του Cary McClelland (2013)
Συνέθεσε και τραγούδησε στο άλμπουμ The Julius Eastman Memory Depot _ Η αποθήκη μνήμης Julius Eastman του Jace Clayton (2013)
Τραγούδησε το τραγούδι του τίτλου Insaaf για την ταινία Talvar, σε σενάριο Gulzar και σύνθεση του Vishal Bhardwaj (2015)
Τραγούδησε ένα παλιό παραδοσιακό Bandish του Raag Bhairavi Raske Bhare Tore Nain για την ταινία Dobara Phir Se της Mehreen Jabbar (2016)
Συνέθεσε και τραγούδησε το τραγούδι De Libbe _ Η ζωή με τον Daso για την Tale & Tone Records (2017)
Επιλεγμένη τραγουσίστρια στο άλμπουμ των Climbing Poetree Intrinsic (2017)
Συνθέτης, Sound Designer και Implementer για Tails Noir από την Eggnut Games (2021)
Sang Mehram με τον Asfar Hussain για το Coke Studio (2022)