Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

O «φιλέλληνας» Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

Γράφει ο ΠΑΡΑ-ΛΟΓΟΣ //

«Όλοι λένε ότι δεν υπάρχει άλλη χώρα στην Ευρώπη που να δέχτηκε τόση αλληλεγγύη από τη Γερμανία και θα πρέπει τα ελληνικά ΜΜΕ να το εξηγήσουν αυτό στον ελληνικό λαό, γιατί είναι σημαντικό για το μέλλον».

Με αυτά τα λόγια ολοκλήρωσε την ομιλία του, κατά την καθιερωμένη συνάντησή του με τους ξένους ανταποκριτές,  ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κύριος Σόιμπλε, θέλοντας να τονίσει το μέγεθος της φιλευσπλαχνίας και του αλτρουισμού της κυβέρνησης Μέρκελ προς τον «ανενημέρωτο» ελληνικό λαό.

Τι μένει, λοιπόν, να κάνουμε;

Μα φυσικά, να ευχαριστήσουμε τον μάγο με τα «δώρα», δόκτωρ Σόιμπλε.

Τι κι αν,  επί των ημερών του, των ημερών της «ανιδιοτελούς» αρωγής αυτού και των αυλικών του στην Ε.Ε, η τάλαινα χώρα που ακούει στο όνομα Ελλάδα, «έσωζε» με τα δάνεια της,  τις ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως δήλωσε πρόσφατα στην γερμανική εφημερίδα Handelsblatt ,ο κύριος Γιοργκ Ρόχολ, διευθυντής της «Ευρωπαϊκής Σχολής Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας» (ESMT) του Βερολίνου και μέλος του γνωμοδοτικού συμβουλίου του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών;

Τι κι αν ο λαός μας έχει πληρώσει, από τις αρχές του ’90 μέχρι τώρα, σε τόκους και χρεολύσια 1 τρις ευρώ;

Τι κι αν, με την ‘’πολυπόθητη’’  «βιωσιμότητα του χρέους», ο κύριος Σόιμπλε, η υπερατλαντική παρέα του ΔΝΤ και οι εγχώριοι υπογκαουλάτορες τους, ξεπουλούν ακόμη και τις ενάλιες αρχαιότητες της χώρας;

Τι κι αν, οι πολιτικές της ακραιφνούς λιτότητας, μειώνουν το δείκτη βιομηχανικής παραγωγής από χρονιά σε χρονιά;

Τι κι αν συμβαίνουν όλα αυτά; Είμαστε πρώτοι σ’ όλη την Ε.Ε. Επιτέλους, κάπου κατέχουμε την πρωτιά. Είμαστε πρώτοι στη… φτώχια.

Πρέπει να πούμε ένα «ευχαριστώ», διάβολε.

Να τον ευχαριστήσουμε, καθώς χάριν  του εθνοσωτήριου έργου του:

  • Το 40% του (φτωχού) ελληνικού πληθυσμού  έφτασε στο σημείο να στερείται βασικών διατροφικών αγαθών( ΕΛΣΤΑΤ).
  • Το 50% του( φτωχού) πληθυσμού της Ελλάδας αδυνατεί να έχει ικανοποιητική θέρμανση (ΕΛΣΤΑΤ).
  • 6/10 (φτωχούς) πολίτες δηλώνουν δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών              ( φως, νερό, φυσικό αέριο) [ΕΛΣΤΑΤ].
  • 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι  βρέθηκαν στο γκισέ του ταμείου ανεργίας.
  • Πάνω από μισό εκατομμύριο παιδιά, σύμφωνα με τη Unicef, υποσιτίζονται.
  • 888.452 νοικοκυριά με 2,3 εκ. μέλη  ζουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας (ετήσιο εισόδημα 4.608 ευρώ).
  • 6 εκατομμύρια πολίτες  είναι ανασφάλιστοι μαζί με τις οικογένειες τους μην έχοντας δικαίωμα πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

***

Η θρασύτητα και ο κυνισμός του συγκεκριμένου ανθρώπου, δεν προκαλούν περισσότερο  απ΄ τη θρασύτητα και τον κυνισμό όσων, εν Ελλάδι,  βαφτίζουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό «ανάπτυξη» και την καταγγελία αυτού «λαϊκισμό».

Το πρόβλημα, όμως, όπως μπορούμε να αντιληφθούμε, δεν είναι ο «Χ» Σόιμπλε που  επιβάλλει συνεχώς βάρβαρα μέτρα ενάντια στους εξουθενωμένους  Έλληνες.

Το πρόβλημα είναι ταξικό, όχι εθνικό, του τύπου «οι καλοί  Έλληνες, ο κακός Γερμανός».

Ο Σόιμπλε, όπως κι εν γένει η γερμανική κυβέρνηση, όπως και κάθε «αστικό» κυβερνητικό σχήμα αποτελούν το μακρύ χέρι της εργοδοσίας, του παγκόσμιου κεφαλαίου.

Οι πολιτικές τους, αποτελούν την εκπεφρασμένη στόχευση του καπιταλιστικού συστήματος, που δεν είναι άλλη, από το να αυγατίζει τα κέρδη των επιχειρήσεων και να φορτώνει τις ζημίες στο λαό.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, θέλουν αυτή τη μικρή γωνιά του Νότου, να την καταστήσουν «Μπαγκλαντές». Ένα απάγκιο, δηλαδή, για τους απανταχού εκπροσώπους του φιλοτομαρισμού, εντός Ευρώπης, που με μισθούς πείνας και επισφαλείς εργασιακές σχέσεις θα γεμίζουν τα θησαυροφυλάκια τους.

Σας θυμίζει κάτι αυτό;