Επιμέλεια Βασίλης Κρίτσας //
Χαρακτηρίστηκε από τα μέσα της εποχής ως ο γάμος του αιώνα, βουτηγμένος στη χλιδή και την πολυτέλεια, αφήνοντας πίσω του ένα λογαριασμό που πλήρωνε για πολύ καιρό ο ελληνικός λαός. Αντιγράφουμε από το βιβλίο του Γιάννη Κάτρη “η γέννηση του Νεοφασισμού στην Ελλάδα”.
Στις 15 Μάρτη 1962 η (νόθος) πλειοψηφία της Βουλής εψήφισε -κατ’ απαίτηση της Φρειδερίκης- νόμο περί συστάσεως προικός για την πριγκίπισσα Σοφία. Το ποσό που επιβάρυνε το δημόσιο προϋπολογισμό ορίστηκε σε 300.000 δολάρια. Αλλά διετέθησαν πολλαπλάσια του ποσού τούτου για τις δαπάνες του γάμου που χαρακτηρίστηκε ο “γάμος του αιώνα”.
Ο παραμυθένιος γάμος της Σοφίας με τον Ισπανό έκπτωτο πρίγκιπα Δον Χουάν-Κάρλος υπήρξε το πιο πολυτελές, φανταχτερό και πολυδάπανο πανηγύρι που έγινε στην Ευρώπη και στην Αμερική κατά τον εικοστό αιώνα. Κατά την εφημερίδα Νταίηλυ Μάιηλ του Λονδίνου “αι Αθήναι έδιναν την εντύπωση γιγαντιαίου καρναβαλιού”. Ο απεσταλμένος της ίδιας εφημερίδας υπολόγισε τις δαπάνες του γάμου σε 2.800.000 δολάρια, που φυσικά πληρώθηκαν από το δημόσιο ταμείο. Παραθέτουμε μερικές χαρακτηριστικές λεπτομέρειες: Στους γάμους εκλήθησαν και παρέστησαν 32 εν ενεργεία βασιλιάδες και πρίγκιπες και 109 εστεμμένοι ή πρίγκιπες έκπτωτοι. (Μεταξύ αυτών ήταν και κάποιος διεκδικητής του μη υπάρχοντος Θρόνου της… Βραζιλίας). Επίσης, 3.000 Ισπανοί αριστοκράτες… Για τη μεταφορά της νύφης και του πατέρα της, που τη συνόδευσε στην εκκλησία, χρησιμοποιήθηκε χρυσή άμαξα συρόμενη από έξι χρυσοντυμένα λευκά άλογα. Για τη διακόσμηση των δυο ναών (ορθόδοξου και καθολικού) χρειάσθηκαν 80.000 τριαντάφυλλα και γαρίφαλα. Για την εκμαίευση πλούσιων δώρων απλώθηκε ένα πυκνό και πιεστικό δίχτυ εντός και εκτός της Ελλάδας. Οργανώσεις, ιδρύματα, τράπεζες, οργανισμοί, σχολεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, βρεφοκομεία, νοσοκομεία υποχρεώθηκαν να αποστείλουν δώρα. Όλοι επίσης οι προσκληθέντες γαλαζοαίματοι (έκπτωτοι και εν ενεργεία) εφοπλιστές, βιομήχανοι και άλλοι εχάρισαν ένα πραγματικό βουνό από κοσμήματα και πολύτιμους λίθους. Η Αγγλίδα δημοσιογράφος κ. Ρεντ έγραψε ότι “τα δώρα που απεστάλησαν στους νεόνυμφους ήταν τόσο πολλά, ώστε να τους διατηρήσουν βαθύπλουτους σ’ όλη τους τη ζωή”. Μερικές εβδομάδες πριν από τους γάμους, η βασίλισσα Φρειδερίκη με τη Σοφία πήγαν στο Παρίσι και στο Λονδίνο για “ψώνια”. Όταν γύρισαν, κάποιος αδιάκριτος δημοσιογράφος στο αεροδρόμιο είχε την υπομονή να μετρήσει 120 βασιλικές αποσκευές. Και επειδή έγινε θόρυβος στον Τύπο εξεδόθη ανακοίνωση του βασιλικού αυλαρχείου που διευκρίνιζε ότι οι 120 βαλίτσες περιείχαν δώρα ομογενών (εφοπλιστών) του Λονδίνου προς τη μελλόνυμφη πριγκίπισσα…
Και το βιβλίο συνεχίζει με άλλα στοιχεία για τα προνόμια και τα αμύθητα πλούτη του παλατιού, που επιβάρυναν το δημόσιο ταμείο και τον ελληνικό λαό. Αλλά ξεφεύγουν από τον επετειακό χαρακτήρα του αποσπάσματος και αποτελούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο.
