Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άουσβιτς 1945 — Αιώνια ευγνωμοσύνη στους απελευθερωτές της ανθρωπότητας

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Απέραντος σεβασμός και αιώνια ευγνωμοσύνη. Τι άλλο μπορεί να νιώσει κανείς για τους μαχητές και τις μαχήτριες του Κόκκινου Στρατού που, σαν σήμερα πριν 75 χρόνια, στις 27 Γενάρη 1945, απελευθέρωναν χιλιάδες ανθρώπους από το ναζιστικό κολαστήριο του Άουσβιτς-Μπίρκεναου.

Ήταν η Σοβιετική Ένωση – του Στάλιν, του Ζούκωφ, του Βοροσίλοφ, των εκατομμυρίων αντρών και γυναικών του Κομμουνιστικού Κόμματος – που απελευθέρωσε την Ευρώπη από το τέρας του ναζισμού.

Αυτή είναι η ιστορική πραγματικότητα όσο κι’ αν προσπαθούν να την ξορκίσουν οι αναθεωρητές της ιστορίας. Όση μελάνη κι’ αν χύσουν επιχειρώντας να ξαναγράψουν τα γεγονότα, για να συκοφαντήσουν την μεγαλειώδη συνεισφορά της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη, δεν θα τα καταφέρουν.

Η αντιδραστική κυβέρνηση της Πολωνίας, συνεπικουρούμενη από τους ευρωπαίους και αμερικανούς ιμπεριαλιστές, κάνει το άσπρο-μαύρο, ισχυριζόμενη ανερυθρίαστα ότι δεν ήταν ο σοβιετικός Κόκκινος Στρατός που απελευθέρωσε το Άουσβιτς, αλλά… ουκρανοί στρατιώτες!

Την ίδια στιγμή, η αστική ιστοριογραφία, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του αντικομμουνιστικού αναθεωρητισμού, υποβιβάζει την συμβολή της ΕΣΣΔ στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπερτονίζοντας ταυτόχρονα το ρόλο των «δυτικών» δυνάμεων (ΗΠΑ, Μεγ. Βρετανία). Μάταια προσπαθούν…

Η αλήθεια έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στις σελίδες της Ιστορίας και είναι ποτισμένη με το αίμα 27 εκατομμυρίων αντρών και γυναικών της ΕΣΣΔ που, μαζί με τους άλλους λαούς, έδωσαν τη ζωή τους για να λευτερωθεί η ανθρωπότητα από το χιτλεροφασισμό.

Τα δάκρυα των κρατούμενων του Άουσβιτς όταν αγκάλιαζαν τους στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού στις 27 Γενάρη του 1945 ήταν η μεγαλύτερη ένδειξη ευγνωμοσύνης. Σήμερα, 75 χρόνια μετά τα γεγονότα εκείνα, τα λόγια του Χέμινγουέϊ έρχονται να υπενθυμίσουν στην ανθρωπότητα αυτό που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει: «Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα απ’ ότι μπορεί ποτέ να ξεπληρώσει».

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.