Αντιπροσωπείες της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Γιάννη Τσιούτρα, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και τον Νίκο Τέγο, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ και της Τομεακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΚΚΕ, παραβρέθηκαν στην κηδεία της μαχήτριας του ΔΣΕ Χρυσούλας Γιωτάκου – Μπαντή που έγινε στο χωριό της, την Άμπελο Καρδίτσας.
Από μέρους της αντιπροσωπείας του ΚΚΕ την αποχαιρέτησε το μέλος της Τομεακής Επιτροπής Καρδίτσας Αστέρης Χαλάτσης, που αναφέρθηκε στον αγώνα της στα βουνά της Θεσσαλίας με τον ΔΣΕ στη μεγάλη ταξική αναμέτρηση του ’46-’49, στην εξορία, αλλά και στην προσφορά της δίπλα στο ΚΚΕ όλα τα επόμενα χρόνια.
Την Χρυσούλα Γιωτάκου Μπαντή αποχαιρετά με θλίψη η Τομεακή Επιτροπή Καρδίτσας του ΚΚΕ, εκφράζοντας τα θερμά συλλυπητήρια στο σύζυγο της Θωμά, στα παιδιά της και στα εγγόνια της.
Η Χρυσούλα γεννήθηκε το 1933 στην Άμπελο και από μικρή ηλικία βίωσε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Γνώρισε την αδικία και το δίκιο του ισχυρού. Αφουγκράστηκε τα μηνύματα της Οκτωβριανής Επανάστασης, άκουσε τον τηλεβόα του ΕΑΜ και σε νεαρή ηλικία πήρε σημαντικές αποφάσεις ζωής. Χωρίς ταλαντεύσεις και διλήμματα στρατεύτηκε στις γραμμές του αγωνιζόμενου λαού. Δεν την τρόμαξαν των φασιστών τα βόλια ούτε οι φιλικές απειλές και νουθεσίες των συμβιβασμένων, ούτε η άγρια τρομοκρατία που ακολούθησε τη Βάρκιζα. Με τον πατέρα της, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, παίρνει το δρόμο του βουνού και εντάσσεται σε ομάδες καταδιωκόμενων αγωνιστών.
Η πρώτη από δεξιά σε στρατόπεδο της Λάρισας το 1949
Όταν γεννήθηκε το νέο αντάρτικο μετά τη Βάρκιζα, ακολουθώντας τη μοίρα του κάθε αδικημένου, του κάθε κυνηγημένου στη μεγάλη ταξική αναμέτρηση του 1946-49, μόλις 15χρονο κορίτσι πλαισίωσε μάχιμες μονάδες του ΔΣΕ στα βουνά της Θεσσαλίας.
Πήρε μέρος σε πολλές μάχες μεταξύ των οποίων στη Μάχη της Καρδίτσας το Δεκέμβρη του 1948. Ήταν -όπως έλεγε η ίδια- στην 138 Ταξιαρχία και στη διμοιρία με επικεφαλής τον Τασιάκο από τη Σέκλιζα και κατευθύνθηκαν προς το Μουζάκι για να παρεμποδίζουν το στρατό που θα πήγαινε για ενίσχυση στην Καρδίτσα.
Στη μάχη του Καρπενησίου τραυματίστηκε και στη συνέχεια αιχμαλωτίστηκε από τον κυβερνητικό στρατό και φυλακίστηκε στις φυλακές των Ιωαννίνων και της Λάρισας, από όπου αποφυλακίστηκε ως ανήλικη.
«Εμείς τη γνωρίσαμε από την εμβληματική φωτογραφία που πανέμορφη κοπελίτσα με το βαρύ πάνσερ στον ώμο πορεύεται με άλλες κοπέλες στα βουνά των Αγράφων στηρίζοντας κάποια από τις επιχειρήσεις του ΔΣΕ στην περιοχή μας», αναφέρει η Τομεακή Επιτροπή και προσθέτει: «Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ δεν συμβιβάστηκε. Κόντρα στην τρομοκρατία του μετεμφυλιακού καθεστώτος, τις απώλειες από την αναμέτρηση και τη βαριά ψυχολογία της ήττας δεν πρόδωσε τις ιδέες της. Παρόλο που τα αδέλφια της ακολούθησαν το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς, η ίδια με νύχια και με δόντια έστησε το νοικοκυριό της. Με το σύντροφό της στη ζωή και στον αγώνα Θωμά Μπαντή απέκτησε μια θαυμάσια οικογένεια που την προίκισε με το ήθος και τις κομμουνιστικές αξίες. Ξεπερνώντας τις κακοτοπιές, τις παγίδες και τη μικροψυχία που πολλές φορές χαρακτηρίζουν τις μικρές κοινωνίες εξακολούθησε με το δικό της τρόπο την αγωνιστική της διαδρομή. Πάντα πιστή στο Κόμμα παρακολουθούσε και στήριζε τις δραστηριότητές του στο χωριό της και στην ευρύτερη περιοχή. Η μοίρα δυστυχώς δεν της φέρθηκε μεγαλόψυχα. Της στέρησε την αγαπημένη της κόρη, την Ντίνα πριν λίγο καιρό, πλήγμα που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει».
«Η κλονισμένη της υγεία δεν της άφησε περιθώρια. Έδωσε με αξιοπρέπεια αγώνα ζωής αλλά δεν τα κατάφερε. Θα λείψει από το σύζυγο της τον Θωμά, τα παιδιά της, τον σύντροφό μας τον Άρη και τον Γιώργο, από τα αγαπημένα της εγγόνια, από όλους εμάς», αναφέρει καταλήγοντας.
902.gr
