Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λαϊκές δοξασίες στη Λατινική Αμερική: procesión de la Divina Pastora (η Παναγιά «θεϊκή ποιμήν»)

Ο Μαρξ πρώτος διατύπωσε πως «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού» και «αποτελεί την καρδιά ενός άκαρδου κόσμου», (Γερμανογαλλικά Χρονικά -1844) και αργότερα ο Λένιν (1905 στο «Ο σοσιαλισμός και η θρησκεία») ότι «είναι μια μορφή πνευματικής καταπίεσης καταδυναστεύοντας τις λαϊκές μάζες, που τσακίζονται στη δουλειά προς όφελος τρίτων – η αδυναμία των τάξεων που υφίστανται την εκμετάλλευση στην πάλη τους ενάντια στους εκμεταλλευτές γεννάει την πίστη σε μια καλύτερη ζωή μετά θάνατο, το ίδιο αναπόφευκτα όπως η αδυναμία του άγριου, στην πάλη του με τη φύση, γεννάει την πίστη στους θεούς, τους σατανάδες, στα θαύματα, κλπ».
Παρ
ηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του -που λέει ο σοφός λαός, αναζητώντας τη μετά θάνατον δικαίωση.

Divina Pastora 164 2020

Επί 164 συναπτά έτη στις 14 Γενάρη εκατοντάδες χιλιάδες …εκατομμύρια (ναι! εκατομμύρια!) κάτοικοι της Βενεζουέλας συρρέουν στους δρόμους Barquisimeto, στην πιο παλιά advocación mariana (στον Καθολικισμό , η «μαριανή» επίκληση είναι τρόπος αναφοράς στα μυστήρια, τις εμφανίσεις, τα δώρα ή τις ιδιότητες της Παναγίας ή σε ιστορικές – γεωγραφικές συνθήκες που περιβάλλουν την αφοσίωση σε μια  συγκεκριμένη εικόνα, που με τη μορφή της μητέρας του Ιησού λατρεύεται με διάφορους τρόπους).

Divina Pastora en la Iglesia de Santa Rosa

ΣΣ |> λατρεύεται με |>
▪️  Τα μυστήρια ή τη ζωή της (όπως ο Ευαγγελισμός -Anunciación, η «Κοίμησή της» -Asunción, η εμφάνισή της -Presentación κλπ.
▪️  Αφηρημένες θεολογικές αλήθειες, όπως η ελπίδα, φιλανθρωπία, παρηγοριά , κλπ.
▪️  Τις φυσικές ή «ψυχολογικές» καταστάσεις της, όπως  Dolores , Soledad , κλπ.
▪️  Την ιδιότητά της ως διαμεσολαβητή και προστάτη της ανθρωπότητας (Auxiliadora , Mercedes, Remedios κλα)
▪️  Φρούτα, λουλούδια, πουλιά … που χρησιμοποιούνται ως σύμβολα των ιδιοτήτων της, όπως το πεύκο, το ρόδι, το περιστέρι κλπ.
▪️  Ατυχήματα, που έτυχε να συμβούν σε τόπους όπου βρίσκονται τα ιερά της (Carmen, el Mar, Fátima, Lourdes).
▪️  Στις μαριάνικες υποθέσεις συνήθως χρησιμοποιούν φόρμουλες τύπου “Santa María de”, “Virgen de” ή “Nuestra Señora de”, συχνότερα με πρώτο συνθετικό το Μαρία και την αφοσίωσή της: María del Carmen, María de los Dolores, María de Lourdes κ.α.Divina Pastorala Divina Pastora 161 2020Μία από τις παλαιότερες δοξασίες, λοιπόν, στη Βενεζουέλα η Παναγιά «θεϊκή ποιμήν» της οποίας η μεγαλύτερη συγκέντρωση λαμβάνει χώρα κάθε 14 Γενάρη στο Barquisimeto, πρωτεύουσα της επαρχίας Lara (και αριθμείται με α/α 1…164 η φετινή)
▪️  Σ’ αυτήν οι θιασώτες μεταφέρουν την εικόνα από τον ναό της Σάντα Ρόζα στον Μητροπολιτικό καθεδρικό ναό του Barquisimeto, περνώντας από τις 52 ενορίες της πόλης, τρία vicaria (επισκοπάτα) και δύο filiales -«υποστήριξης» και επιστρέφει το Sábado de Concilio, μια μέρα πριν την Domingo de Ramos (σαν τη δική μας Κυριακή των Βαΐων)
Η πορεία είναι συγκεκριμένη -κάτι παραπάνω από 7,5 χλμ. και συνοδεύεται από διαφορετικά κάθε φορά πολιτιστικά και μουσικά γεγονότα
ℹ️ Το 2011, μια άγνωστη ομάδα βανδάλων έκανε αρκετές ζημιές στην εικόνα-τέμπλο -«αποκεφαλίζοντας» τα πρόβατα, πυροβολώντας το πρόσωπο της Παναγίας, σκίζοντας ρούχα κλπ. Από τότε παίρνονται δρακόντεια μέτρα, τόσο στο εσωτερικό της εκκλησία, όσο και κυρίως κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων (φέτος πήραν μέρος ~10.000 αστυνομικοί)

Santa Rosa
Η εικόνα (του 1740 από πολύχρωμο ξύλο) βρίσκεται στο ιερό Santa Rosa (της ομώνυμης ενορίας του Barquisimeto) και το εκεί μαζικό προσκύνημα, θεωρείται το τρίτο σε μέγεθος στον κόσμο, μετά την Παναγία της Γουαδελούπης (Μεξικό) και την Παναγία της Φατίμα (Πορτογαλία), αλλά θεωρείται η μεγαλύτερη μαριανή πομπή στον κόσμο όσον αφορά το επίπεδο «θείας χάριτος».
ℹ️ Το 2016 -«έκδοση 160», η συμμετοχή ανήλθε σε πάνω από 4 εκατομμύρια κόσμου!Divina PastoraΠαρόλο που η εικόνα της Παναγίας ως πάστορα χρονολογείται τουλάχιστον από το 10ο αιώνα, η συγκεκριμένη έχει να κάνει με τη Σεβίλλη της Ισπανίας. Το 1700, ο Fray Isidoro de Sevilla (καπουτσίνος) είδε -λένε, όραμα σε ένα από τα όνειρά του, όπου η Παναγιά εμφανίστηκε σε ένα χώρο περιτριγυρισμένο από δέντρα και πρόβατα, ντυμένη με μοβ ρόμπα, μπλε μαντίλα και έχοντας στο χέρι της ποιμαντική ράβδο, ενώ δίπλα της περιδιάβαζε ένας απειλητικός λύκος κρυμμένος ανάμεσα στους θάμνους (ο διάβολος). Αμέσως -λένε ο αδελφος Isidoro, πήγε στο εργαστήρι του διάσημου ζωγράφου της εποχής Alonso Miguel de Tovar, της Σεβίλλης, και του ζήτησε να ζωγραφίσει την εικόνα που είδε στο όνειρό του.
✔️  Με την ενδυμασία της βοσκού, με πανό ανάμεσα σε γιρλάντες και λουλούδια στις 8-Σεπ-1703, η εικόνα ξεκίνησε από την εκκλησία του San Gil σε πομπή που περιόδευε στους δρόμους της Σεβίλλης, με πλήθος κόσμου και από εκεί ξεκίνησε η νέα «επίκληση» στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Χρόνια αργότερα, ο γλύπτης Francisco Ruiz Gijón, σμίλεψε την Divina Pastora de Cantillana

la Divina Pastora

ℹ️  Οι ρίζες στη Βενεζουέλα εντοπίζονται στο 1706, όταν εξαπλώθηκε στις πεδιάδες του Καράκας με την άφιξη των Καπουτσίνων. Παρόλο που δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το έτος κατά το οποίο ξεκίνησε αυτό το είδος λιτανείας, λένε ότι το 1740 ο Vicario της εκκλησίας Inmaculada Concepción -που βρισκόταν στο κέντρο του Barquisimeto – ήθελε να βάλει μια εικόνα της Θείας Πάστορος, δεδομένου ότι γνώριζε τη σχετική επίκληση στο μητροπολιτικό καθεδρικό ναό του Καράκας
Οι δύο παπάδες ζήτησαν τη βοήθεια του ίδιου καλλιτέχνη, αλλά από σύμπτωση οι συσκευασίες που είχαν τις εικόνες μπερδεύτηκαν, η Divina Pastora πήγε στη Santa Rosa και η Inmaculada Concepción στην ενορία της Concepción.
Όταν ο πάστορας της Santa Rosa άνοιξε το κιβώτιο κατάλαβε αμέσως τι συνέβη και διέταξε τους στην υπηρεσία του ιθαγενείς να το κλείσουν και να το πάνε στην άλλη ενορία αλλά με έκπληξη (θάμα πάνω στο θάμα…) η κούτα έγινε βαριά και ασήκωτη …κόλλησε κυριολεκτικά στο πάτωμα της εκκλησίας και δεν το κούναγε ρούπι. Αυτό ερμηνεύτηκε σαν σημάδι από τον ουρανό ότι δηλαδή η Θεία Πάστωρ δεν ήθελε να το κουνήσει ρούπι από τη Σάντα Ρόζα και, έτσι -θέλοντας και μη, ο πατέρας Bernal αποφάσισε ότι η εικόνα θα μείνει εκεί και φυσικά όλο το τοπικό κονκλάβιο συμφώνησε μαζί του και από τότε έμεινε στη Santa Rosa del Cerrito
Και ακολούθησε ο πατέρας Sebastián, που όχι μόνο έβαλε από την τσέπη του (;;) για την απόκτηση κοσμημάτων, πολύτιμων λίθων και χρυσοποίκιλτων ενδυμάτων για το τέμπλο της εικόνας -τονώνοντας έτσι την πίστη και αφοσίωση των ενοριτών του, αλλά και της κληροδότησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του.
Ένα άλλο γεγονός που την ανέβασε στο ζενίθ ήταν όταν κατά τη διάρκεια του τρομερού σεισμού που κατέστρεψε τη Βενεζουέλα στις 26-Μαρτ-1812 (ήταν και Μεγάλη Πέμπτη -με ότι αυτό σημαίνει για τους πιστεύοντες), που ο ναός της Santa Rosa κατέρρευσε εντελώς, αλλά η Παναγιά παρέμεινε ανέπαφη. Αυτό -σύμφωνα με τις γραφές της εποχής ερμηνεύτηκε ως προνοητικό γεγονός της δύναμης του Θεού και της μεσολάβησης της Παρθένου για την προστασία των πιστών της και μάλιστα στο επίκεντρο του σεισμού (πως το εντόπισαν; -άγνωστο) χτίστηκε το Μουσείο της Santa Rosa. Αργότερα -στα μέσα του 19ου αιώνα, η θεϊκή ποιμένα θα γίνει και πολιούχος της πόλης

la Divina Pastora

Το «θαύμα» της εξάλειψης της χολέρας

Το 1856 η επιδημία χολέρας που έπληξε τη χώρα έφτασε στο Barquisimeto και καθώς ο αριθμός των θανάτων αυξανόταν καθημερινά, ο πατέρας José Macario Yépez αποφάσισε να το αντιμετωπίσει ζητώντας στις 14 Ιανουαρίου να φέρουν σε μια αλάνα (Tierritas Blancas) την Παναγία από τη Santa Rosa και το σταυρό με το Χριστό από την εκκλησία La Concepcion. Και μάλιστα επιδίωξε να ενισχύσει την ικεσία του με τη συνάντηση και των δύο σε σημείο κλειδί. Ο Ναζωραίος έφτασε πρώτος αλλά οι πιστοί, στα γόνατα, περίμεναν υπομονετικά για την άφιξη της Θείας Πάστορας, που όταν έφτασε οι προσευχές και τα παρακάλια για την παύση της επιδημίας φτάσανε στους ουρανούς.
Από τη στιγμή εκείνη και μετά το κύμα της χολέρας κόπασε, τα θύματα λιγόστεψαν, κάποιοι μάλιστα που είχαν αρρωστήσει ανένηψαν. Και ο πατέρας Yépez έκανε τις δεήσεις του, ζητώντας την ουράνια βοήθεια και προτρέποντας τους πιστούς να στραφούν με αυτοπεποίθηση στην Παναγία για να τους προστατεύσει, πέφτοντας στα γόνατα αναφώνησε -μεταξύ άλλων «Virgen Santísima, Divina Pastora, en aras de la Justicia Divina, …te suplico Madre Mía, que salves a este pueblo, ¡Que sea yo la última víctima del cólera” … «Παναγιά μου για χάρη της θείας δίκης σώσε αυτό το λαό και ας είμαι εγώ το τελευταίο θύμα»
Για την ιστορία η επιδημία έλαβε τέλος στις 16-Ιουν-1856 και αυτός υπήρξε το τελευταίο θύμα

Με πληροφορίες από το telesurtv.net

το όπιο του λαού