Γράφει ο Τριαντάφυλλος Μπαλωμένος
Τις ώρες που οι Μαστοράκηδες,
άνοιγαν την κερκόπορτα της ιστορίας
και έφερναν στο προσκήνιο την σκοτεινή τέχνη
των ματωμένων “εξομολογητηρίων” της πολύπαθης «δημοκρατίας»,
στο φως τη μικρής ράμπας των αυλικών παπαγάλων,
κι «έβαζαν τον ασθενή στο γύψο»…
Αυτές τις ώρες στο σύγχρονο Βυζάντιο,
το μυστρί των τρέντι,
σύγχρονων Μαστοράκηδων,
των ηλεκτρονικών Πιττακών,
μεταλλάσετε σε γραφίδα τ’ αφέντη και χωνί ,
κι αντί απ’ το φραγκό-φτυαρο,
η λάσπη ξεχειλίζει απ’ τα πολυμέσα
και την τι βί…
«ΛΑΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΡΩΤΙΚΑ ΝΑ ΖΕΙΣ
ΚΟΙΤΑΞΕ ΑΠ ΤΟΝ ΠΡΩ-ΘΙΕΡΟΥΡΓΟ ΝΑ ΜΥΗΘΕΙΣ…».
«Βάνε κι εσύ τη ΒΑΝΑ στη ζωή σου.
μπορείς…»
Όμως στο κοτέτσι σαν βρεθείς της αγοράς,
που βουτάει τα χρυσά αυγά της εργατιάς,
τον κόκορα που κακαρίζει να κοιτάς…
«λαέ κοίταξε μη μασάς, γιατί η δεξιά,
είναι δυσκίνητη γριά αλεπού της αγοράς»
“Αν θες για να τρέξει
σαν σφαίρα η αγορά,
για να σωθείς,
διαβολικά να ζεις…
Τρέξε αριστερά,
μπορείς …”
Πίσω από της αγοράς τις λέξεις ,
Πουλάει και αγοράζει κρυμμένη
τ’ αλφαβητάρι της,
η πασπαρτού
με «κόκκινη προβιά» η αλεπού…
Κι όλοι οι έμποροι του λαού μαζί,
στης δίκαιο-αρπαγής το μαγαζί,
ο καθείς και η ” καλή “του
στα καλλιστεία – εκλογική σκηνή …
“Δέκα κόρες ένα τάλιρο …”
Στο τσίρκο
“η …δημοκρατία σέρνει καράβι..”
Που φωνασκεί,
κι αλήθειες λέγει σαν «λανθάνει» και παραμιλάει…
«Τώρα λαέ μπορείς
ερωτικά να ζεις…
Την έΒΑΝΑ να λες,
τη ψήφο
« στου …πουγκί τ’ς…»
Στης μεγάλης νύχτας την απαντοχή
η ανοιχτομάτα Κου- Κου- βάγια,
η διαλεκτικά σοφή,
που τη μεγάλη νύχτα παλεύει στη ζωή,
μαθητεύει την τάξη την εργατική,
λάλησε και πάντα θα καλεί …
«Απόκληρε άνθρωπε της εργατιάς
που θέλεις να χεις
Μπάρμπα « … στη Κορώνη…»
μάζευε τα σάλια σου,
και άσε το Αρμάνι,
να μη πατήσεις
τα κορδόνια της σκέψης σου,
σαν το χαϊβάνι …
Όσο στη ζωή σου θα είσαι θεατής,
στο κρατικό το θέατρο
“Η ΑΓΟΡΑΙΑ Η ΕΛΛΑΣ»
θα κάνεις μπανιστήρι μοναχάς,
και στον «οίκο της δικής σου ανοχής»
θα πουλάς και θ΄ αγοράζεις του πιδί ΄ς…
Πρωταγωνιστές πάντα στη σκηνή
θα ‘ναι οι άρχοντες κι μυημένοι στη χλιδή,
«της ελευθερίας οι μοναδικοί…»
Κι οι Ορτινάτσες τους οι πραιτοριανοί
κι οι αυλικοί,
ως αλεπούδες τάξη – θέτες,
Θα μαθητεύουν τις γενιές σου
σε ρόλο κομπάρσου στην ανοχή,
το “κόραξ κι αλώπηξ ” στην αρπαγή …
Κι εσύ «Περσόνα» εργάτη της εσχατιάς,
στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ» της αγοράς,
θα χεις την ελπίδα μόνο,
για το ρόλο της τσατσάς,
της κακόμοιρης ζωής,
αντί πινακίου φακής.
Θα σκηνοθετούν και θα πουλούν
παιδεραστές τα παιδιά ΄ς,
κ’ οι πατριδοκάπηλοι έμποροι,
θα στήνουν χρυσοφόρες στοές…
ως ταξικοί νικητές,
στο Χάνι της Γραβιάς.
Χριστέμποροι με δέσποτα χορηγό,
θα βγάζουν στο σφυρί την κόρη σου και το γιο,
και θα ψέλνουν ωσαννά στον “θεό” καπιταλισμό,
από στασίδι δεξιό, κεντρώο κι «αριστερό» …
Σαν βγεις στο πηγεμό,
για να περάσεις απέναντι στη μάχη
απ’ τον απέραντο βούρκο της δίκαιης κλεψιάς…
Σαν γράψεις την Οδύσσεια της εγαγτιάς και τα πάθη
και δώσεις στ’ αστέρια σου τον ουρανό,
τη γη τη θάλασσα τα βουνά και τα δάση,
τα μουλιασμένα και ξεχειλισμένα
απ’ τον δικό σου κάματο και το δάκρυ,
της Ειρήνης ο ήλιος θα ανατείλει,
για ν’ ανθίσει όλη τη γη,
απ’ όλες τις ανάγκες
στη δική σου τη ζωή…
Με σένα αφέντη,
λαέ μου κι εργάτη,
μόνο(!) πρωταγωνιστή,
και κτήτορα στη δική σου τη γη…
17 Νοέμβρη 2020
