Λάτιν ιστορίες με ποίηση, φλάουτο και κιθάρα

Πέμπτη, 11 Απριλίου _11/04/2024 _ 20:30 – 22:00
Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη

«ευτυχισμένος  όποιος ακούει την ηχώ της μουσικής φωνής σου
και της ανάσας σου αναπνέει το απαλό άρωμα»
Gertrudis Gómez de Avellaneda
Χερτρούντις Γκόμεζ Ντε Αβελιανέντα (Κούβα)

Η  Εύα  Φάμπα  στην κιθάρα, η  Αμαλία  Κουντούρη στο φλάουτο και ο Αθανάσιος  Βαβλίδας στην επιμέλεια των κειμένων,  μας ταξιδεύουν στην πλούσια  μουσική, ποιητική  και λογοτεχνική παράδοση της  Λατινικής Αμερικής.

Θα ακουστούν έργα των Heitor Villa-Lobos, Leo Brouwer, Astor Piazzola, Celso Machado,  Maximo Diego Pujol, Juan Gallino, μεταξύ άλλων και κείμενα των Ν. Guillén, J. Martí,  J.L. Borges, P. Neruda, Ν. Parra κ.α.

• Κιθάρα: Εύα Φάμπα
• Φλάουτο: Αμαλία Κουντούρη
• Επιμέλεια κειμένων: Θανάσης  Βαβλίδας

Εισιτήρια: 20, 15, 10€ _ εδώ

🎶🎶 Ακούστε και εδώ

Εύα Φάμπα: Πάρε με παιδί μου όταν φτάσεις…

Gertrudis Gómez de Avellaneda

(ευκαιρίας δοθείσης)
Η Gertrudis Gómez de Avellaneda y Arteaga (23 Μαρτίου 1814 – 1 Φεβρουαρίου 1873) ήταν συγγραφέας και ποιήτρια του 19^ου αιώνα από την Κούβα (τότε ισπανική αποικία). Γεννημένη στο Puerto Príncipe νυν Camagüey, έζησε στο νησί μέχρι τα 22 της. Μετακόμισε στην Ισπανία _μετά από απόφαση του πατριού της που είχε ανησυχήσει για την πιθανότητα εξέγερσης των σκλάβων και πούλησε περιουσία και σκλάβους το 1836 (η ίδια δεν ήθελε να φύγει, αλλά η ιδέα να συναντήσει τους συγγενείς του πατέρα της στην Ανδαλουσία την έκανε να αλλάξει γνώμη). Εκεί άρχισε να γράφει ως La Peregrina (Προσκυνητής) και έζησε εκεί μέχρι το 1859, όταν επέστρεψε στην Κούβα και μετά πάλι Ισπανία, το 1863 όπου πέθανε στη Μαδρίτη (τάφηκε στη Σεβίλλη) το 1873 από διαβήτη σε ηλικία 58 μόνο ετών.

🇨🇺  Φεύγοντας

Μαργαριτάρι της θάλασσας! Αστέρι της Δύσης!
Όμορφη Κούβα! Το σκοτεινό πέπλο της νύχτας
Τραβιέται σε όλο το γεμάτο ίχνος του ουρανού,
Και υποκύπτω στη θλίψη της λύπης.

Τώρα φεύγω! …Όσο για τους κόπους,
Τα μέλη του πληρώματος τώρα πέφτουν με τα μούτρα στα καθήκοντά τους,
Με αποσπάνε από το σπίτι μου, σηκώνουν το πανί

Στους καυτούς ανέμους που μου στέλνεις _Κούβα μου γλυκιά.
Αντίο, Εδέμ μου, γης τόσο αγαπητή!
Ό,τι κι αν στείλει η μοίρα στη μανία της,

Το αγαπημένο σου όνομα θα κοσμήσει το αυτί μου!
Αντίο!… Ανηφορίζει η άγκυρα από τη θάλασσα,
Τα πανιά είναι φουσκωμένα…. Το πλοίο ξεκαθαρίζει, στον ορίζοντα
Και με απαλή αθόρυβη κίνηση, πλαταγιάζοντας κύμα και νερό
κάνει κράτει

Ήταν πολύ παραγωγική με 20 θεατρικά και πολλά ποιήματα. Το πιο διάσημο έργο της, ωστόσο, είναι το μυθιστόρημα κατά της δουλείας Sab, που εκδόθηκε στη Μαδρίτη το 1841. Ο ομώνυμος πρωταγωνιστής είναι ένας σκλάβος που είναι βαθιά ερωτευμένος με την ερωμένη του Carlota, η οποία αγνοεί εντελώς τα συναισθήματά του για αυτήν.

Η οικογένεια απέπλευσε για την Ευρώπη Απρίλη 1836 και έφτασε στο Μπορντό της Γαλλίας δύο μήνες αργότερα. Πέρασαν 18 ημέρες εκεί πριν αποπλεύσουν στην A Coruña στη Γαλικία της Ισπανίας. Έμειναν στην A Coruña με την οικογένεια του πατριού της για δύο χρόνια. Η Avellaneda προσκλήθηκε σε κάποιους διακεκριμένους κοινωνικούς εκεί κύκλους και το 1837 αρραβωνιάστηκε τον Francisco Ricafort, γιο του στρατηγού της Γαλικίας. Δεν τον παντρεύτηκε, ωστόσο, καθώς είχε αποφασίσει να μην παντρευτεί μέχρι να γίνει οικονομικά ανεξάρτητη, και ο πατριός της αρνήθηκε την κληρονομιά.

Στην επαρχία της Σεβίλλης στην Ανδαλουσία επισκέφτηκε την Constantina, όπου ζούσε η οικογένεια του πατέρα της. Το 1839, λίγο μετά την άφιξή της στη Σεβίλλη, γνώρισε και ερωτεύτηκε βαθιά τον Ignacio de Cepeda y Alcalde, έναν πλούσιο, μορφωμένο και κοινωνικά επιφανή νεαρό. Τον πρώτος άντρας που η Avellaneda έκανε εραστή, ο οποίος ήταν επίκεντρο πολλών από τα γραπτά της, κυρίως ερωτικών επιστολών. Πάνω από σαράντα ερωτικά γράμματα , που μετά θάνατον δημοσιεύτηκαν,  του έγραψε επίσης μια αυτοβιογραφία _η δεύτερη από τις τέσσερις. Αν και αγαπούσε πολύ τον Cepeda, εκείνος δεν ήθελε γάμο μαζί της (με δικαιολογία πως δεν ήταν αρκετά πλούσια _επίσης όχι αρκετά “θηλυκή” δηλώνοντας ότι ήταν πιο “λεκτική” από όσο θα έπρεπε και ότι ήταν πολύ επιθετική για γυναίκα του 19^ου αιώνα και συχνά έβγαζε γλώσσα. Έτσι τελείωσε αποφασιστικά τη σχέση της με τον Cepeda και πήγε στη Μαδρίτη.

Στη Μαδρίτη είχε μια σειρά από ταραχώδεις έρωτες, μερικές με εξέχοντες συγγραφείς που συνδέονταν με τον ισπανικό ρομαντισμό έκανε αρκετούς αρραβώνες με διαφορετικούς άντρες. Εκεί γνωρίστηκε και έκανε σχέση με τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Τασάρα (ποιητή από τη Σεβίλλη) και το 1844 απέκτησε μια κόρη εκτός γάμου. Λίγο μετά τη γέννηση του μωρού, ο τύπος όχι μόνο παράτησε αυτήν και το μωρό, αλλά αρνήθηκε πως ήταν παιδί του. Το κοριτσάκι πέθανε αργότερα αφήνοντας την Avellaneda συντετριμμένη στο απόγειο της καριέρας της.

Η Avellaneda παντρεύτηκε τότε (1846) έναν νεότερο άνδρα, τον Don Pedro Sabater, ο οποίος ήταν πολύ πλούσιος. Ήταν επίσης συγγραφέας και έγραψε πολλά ποιήματα για τη γυναίκα του. Παντρεύτηκαν στις 10 Μαΐου. Ο Σάμπατερ ήταν ήδη άρρωστος με καρκίνο και πέθανε λίγο μετά το γάμο τους.

Το 1853, προσπάθησε να εγγραφεί στη Βασιλική Ακαδημία, αλλά παρόλο που πολλοί τη θαύμαζαν, το να είναι γυναίκα σήμαινε ότι δεν είχε δικαίωμα να γράφει δημόσια, ότι ήθελε. Ενώ όλοι οι άντρες της ακαδημίας γνώριζαν τα έργα της και ήταν γοητευμένοι από αυτά, δεν της έδιναν το δικαίωμα να μπει, μόνο και μόνο για το ότι ήταν γυναίκα.

🇨🇺 Επιστροφή στην Κούβα

Ξαναπαντρεύτηκε το 1855 με έναν συνταγματάρχη και 4 χρόνια αργότερα (λόγω τραυματισμών του), μετακόμισαν από τη Μαδρίτη πίσω στην Κούβα, όπου γεννήθηκαν και οι δύο. Όταν έφτασε στο νησί, την υποδέχτηκαν θερμά με συναυλίες, πάρτι και μουσική. Λίγο μετά την άφιξή τους, η υγεία του άντρα της επιδεινώθηκε και τελικά πέθανε το 1863. Μέσα στην αγωνία της αποφάσισε να επιστρέψει στη Μαδρίτη μετά από μερικές επισκέψεις σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι και Σεβίλλη

Με πληροφορίες
για την Gertrudis Gómez de Avellaneda ecured.cu και
Υπουργείο Πολιτισμού Κούβας