Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Διαβάζουμε σε πρόσφατο δημοσίευμα της «Καθημερινής»: “Σε μία από τις επικερδέστερες και σημαντικότερες επενδύσεις εκτός της Κίνας εξελίσσεται το λιμάνι του Πειραιά για τον όμιλο της Cosco Shipping Ports”. Όπως επισημαίνεται στο άρθρο, κατά τη διάρκεια μόνο του πρώτου εξαμήνου του 2018 η ελληνική θυγατρική ΣΕΠ (Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων Πειραιά) κατέγραψε αύξηση της καθαρής κερδοφορίας κατά 25,8% σε 11,75 εκατ. ευρώ ενώ ο κύκλος εργασιών ενισχύθηκε κατά 31% σε ετήσια βάση αγγίζοντας τα 96 εκατ. ευρώ.
Ως «χαλίφης» στο λιμάνι του Πειραιά ο κινεζικός πολυεθνικός κολοσσός κάνει χρυσές μπιζνες, έχοντας τις πλάτες της κυβέρνησης, των μέσων ενημέρωσης και του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Κάθε διεκδίκηση εκ μέρους των ταξικών σωματείων, κάθε προσπάθεια οργάνωσης απεργιακής κινητοποίησης από τους εργαζόμενους αντιμετωπίζεται αυτομάτως ως «απειλή» και μπαίνει σε λειτουργία ένας ολόκληρος μηχανισμός καταστολής, χυδαίας προπαγάνδας, απειλών, αλλά και βίας από τα γνωστά φασιστικά, χρυσαυγίτικα μαντρόσκυλα της εργοδοσίας που λυμαίνονται την περιοχή.
Στο ίδιο έργο θεατές βρεθήκαμε και σήμερα, με την συντονισμένη επίθεση κράτους, μεγαλοεργοδοσίας και μέσων ενημέρωσης απέναντι στην απεργία των εργαζόμενων στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας. Αυτή είναι η περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξη» που θέλουν να επιβάλλουν: εκατομμύρια ευρώ κέρδη για τους μεγαλοεπενδυτές και συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους, «ζεστό» χρήμα για το κεφάλαιο και ολοένα και περισσότερες θυσίες για το λαό.
Τα κάτεργα της Cosco στον Πειραιά είναι ο καθρέφτης της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τέτοιας μορφής εργασιακές γαλέρες περιλαμβάνει το μέλλον που ευαγγελίζονται οι «σωτήρες» του αστικού πολιτικού συστήματος.
Η βαρβαρότητα αυτής της ανάπτυξης, που έχει ως επίκεντρο το καπιταλιστικό κέρδος, είναι πλέον γνωστή. Την είχε στηλιτεύσει με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό τρόπο ο Κ.Μαρξ: «Το κεφάλαιο- έγραφε ο Μαρξ- το τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος (…). Οταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τα εκατό (10%) κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει». («Το Κεφάλαιο», τόμος 1, σελ. 785)
Να γιατί είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους, για το λαό συνολικά, η πάλη για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει στο επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος. Είναι ο δρόμος της αξιοπρέπειας που θα πετάξει από την εξουσία τα παράσιτα, τους καπιταλιστές της κάθε «Cosco», ντόπιους και ξένους, που ζουν από την εκμετάλλευση του κόπου και του μόχθου της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, αυτών που παράγουν τον πλούτο.
____________________________________________________________________________
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
