Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
Η στάση του φοιτητικού κινήματος είναι ξεκάθαρη σχετικά με το άνοιγμα και λειτουργία των ΑΕΙ στην περίοδο της πανδημίας. Διεκδικούν το άνοιγμα και λειτουργία των ιδρυμάτων με όρους ασφάλειας, ακυρώνοντας στην πράξη το μπαλάκι των ευθυνών που πετούν μεταξύ τους οι διοικήσεις των ιδρυμάτων από τη μια και το υπουργείο Παιδείας από την άλλη.
Το φοιτητικό κίνημα ήδη απαιτεί εδώ και τώρα να δοθεί έκτακτο κονδύλι στα πανεπιστήμια και στις φοιτητικές εστίες για προσλήψεις διδακτικού και διοικητικού προσωπικού, για την αναβάθμιση υποδομών και εξοπλισμού, ώστε να ανοίξουν και να λειτουργήσουν με ασφάλεια τα ΑΕΙ για όλους τους φοιτητές. Να διατεθούν τώρα χρήματα από τους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ) για τις τρέχουσες πιεστικές ανάγκες των ιδρυμάτων.Έκτακτη χρηματοδότηση για να καλυφθούν όλες οι ελλείψεις σε διδακτικό/τεχνικό/διοικητικό προσωπικό στα ιδρύματα, με σταθερή σχέση εργασίας. Να προσληφθεί άμεσα επιπρόσθετο προσωπικό καθαριότητας και φύλαξης, με σταθερή σχέση εργασίας. Μέτρα υγιεινής στις αίθουσες και υγειονομικό υλικό που θα παρέχεται δωρεάν σε φοιτητές και διδάσκοντες-επιτηρητές (μάσκες, γάντια, αλκοολούχα απολυμαντικά διαλύματα). Τακτικά και δωρεάν τεστ για όλους τους φοιτητές και το διδακτικό προσωπικό. Ενίσχυση των φοιτητικών εστιών, ασφαλείς μετακινήσεις από και προς τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα. Κατάργηση των διδάκτρων κάθε μορφής, ανατροπή της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας των ιδρυμάτων. Να αξιοποιηθούν ως κέντρα εξέτασης και αίθουσες διδασκαλίας όλες οι αίθουσες, συνεδριακοί χώροι, κτίρια των πανεπιστημίων, των δήμων και άλλων δημόσιων φορέων, μετά από διαμόρφωση και εξοπλισμό τους, ώστε να τηρούνται τα προβλεπόμενα υγειονομικά μέτρα. Ειδική μέριμνα και μέτρα για τα μέλη ΔΕΠ, του υπόλοιπου προσωπικού και των φοιτητών που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.
Αναφέρουμε όλα τα παραπάνω για να δείξουμε τη στάση υπευθυνότητας και αρχών στην αντιμετώπιση της τρέχουσας κατάστασης από μέρους του συνεπούς φοιτητικού κινήματος αλλά και δυνάμεων στο χώρο των εκπαιδευτικών.
Όμως υπάρχουν και κάποιοι-δημοσιολόγοι- που «ενοχλούνται». Για παράδειγμα σε άρθρο στα ΝΕΑ (3/10- ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΣΜΗΣ) με τίτλο «Τριμμένη παραφροσύνη» διαβάζουμε: «Τα μάθατε τα νέα; Οι απόγονοι του ΤΣΕ αν και κουρασμένοι από τις ονειρώξεις που τους προκαλούν οι φαντασιακές επαναστάσεις των αμφιθεάτρων, επιθυμούν διακαώς να ανοίξουν τα πανεπιστήμια για να γίνονται δια ζώσης τα μαθήματα. Τέτοια κάψα…».
Καταλαβαίνουμε το μίσος που εκφράζεται με την ειρωνεία του αρθρογράφου και για τον ΤΣΕ αλλά και για όσους ακόμη τον θεωρούν επαναστατικό πρότυπο. Ξέρουμε ότι προκαλεί εφιάλτες σ’αυτόν και στον «κόσμο» που εκπροσωπεί η δυνατότητα ολοένα και περισσότεροι νέες και νέοι να ακολουθήσουν τον δρόμο του.
Και συνεχίζει με το ίδιος «όξος και χολή»: «…Ο κορωνοϊος τους έκανε μεγάλη ζημιά. Ουσιαστικά τους έβγαλε στην «ανεργία». Σε ποιες σχολές θα κάνουν τώρα κατάληψη; Πώς θα προσηλυτίσουν τους πρωτοετείς; Πώς θα δημιουργήσουν ατζέντα διεκδικήσεων μέσω απειλών να χαθούν εξάμηνα;».
Και εδώ με “εξυπναδίστικο τρόπο” προσπαθεί να ξορκίσει τους αγώνες των φοιτητών. Να τους εμφανίσει ως κάτι «βάρβαρο», ενώ τα περί «προσηλυτισμού» θυμίζουν …κηρύγματα κατηχητικών τη δεκαετία του ’60 και ’70…
Και το «κερασάκι» των όσων αντιδραστικών αντιλήψεων πρεσβεύει και προσπαθεί να «ντύσει» με σύγχρονο τρόπο είναι ο επίλογος του άρθρου: «..Το θλιβερό είναι πως υπάρχουν εκπρόσωποι του πνεύματος που εξακολουθούν να πιστεύουν πως οι αλυσίδες στις πόρτες είναι πολιτική που μάλιστα αποδίδει καρπούς. Το μόνο που αποδίδει είναι κούτσουρα που δικαιώνουν τη ρήση του Μενάνδρου».
Όμως δυστυχώς για τον αρθρογράφο είναι πολλοί οι φοιτητές (και θα γίνουν περισσότεροι, όσο και να πασχίζει…) που έχοντας και τη συμπαράσταση των γονιών τους, αλλά και εκπαιδευτικών και πνευματικών ανθρώπων, παλεύουν συλλογικά και οργανωμένα ακριβώς για να κατακτήσουν τη ΓΝΩΣΗ που τους στερεί το σύστημα…
Και αυτό ακριβώς «ξορκίζει» ο αρθρογράφος, γνωρίζοντας ότι Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ, επικίνδυνη όμως για το καπιταλιστικό σύστημα!
