Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αλέξης Τσίπρας: Με ξινισμένες αυταπάτες στις αποσκευές απ’ την Μπραζίλια…

Με τον νέο Πρόεδρο της Βραζιλίας, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, συναντήθηκε στην Μπραζίλια ο Αλ. Τσίπρας, όπου παρέστη στην ορκωμοσία του, μεταξύ άλλων νυν και πρώην αρχηγών κρατών.

Σύμφωνα με την Κουμουνδούρου, «συνομίλησαν για την κυβερνητική εμπειρία των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα και στη Βραζιλία» και συμφώνησαν να ενώσουν δυνάμεις για «την αντιμετώπιση των ανισοτήτων απέναντι στη συμμαχία δεξιάς και ακροδεξιάς».

Να αναπαλαιώσουν, δηλαδή, τις αυταπάτες περί φιλολαϊκής διαχείρισης του καπιταλισμού, αυταπάτες που τόσο στην περίπτωση των προηγούμενων σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων στη Βραζιλία τα προηγούμενα χρόνια, όσο και στην Ελλάδα με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στοίχισαν πολύ ακριβά στους λαούς, τους οποίους τσάκισαν με μνημόνια και αντιλαϊκά μέτρα, παραπέρα «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, την ίδια ώρα που έδιναν νέα προνόμια στο κεφάλαιο, φοροαπαλλαγές και ιδιωτικοποιήσεις, ανοίγοντας μεταξύ άλλων τον δρόμο και σε κυβερνήσεις τύπου Μπολσονάρου.

Το έργο παίζεται τώρα σε «επανάληψη», με τις δήθεν «προοδευτικές» κυβερνήσεις της σοσιαλδημοκρατίας να πασχίζουν να βγάλουν λάδι το εκμεταλλευτικό σύστημα, αποδίδοντας τις ανισότητες στη διαχείριση των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων με τις οποίες μοιράζονται την κοινή στρατηγική του κεφαλαίου, βαφτίζοντας «αντιμετώπιση των ανισοτήτων» τα μέτρα – ψίχουλα για την ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, μέτρα που πληρώνει από την άλλη τσέπη ο λαός.

Μέτρα τέτοιας κοπής, με βάση τις ευρωενωσιακές «καλές πρακτικές» της εκμετάλλευσης και στα «μέτρα των δημοσιονομικών αντοχών» και των κατευθύνσεων της ΕΕ, που εφαρμόζει η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σάντσεθ, έσπευσε να διαφημίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και στη συνάντηση Τσίπρα με την αντιπρόεδρο και υπουργό Εργασίας της Ισπανίας, Γιολάντα Ντίαζ, με την οποία συνομίλησε «για την προσπάθεια της ισπανικής κυβέρνησης για ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων και για τα μέτρα που έλαβε προκειμένου να μην μετακυλισθεί το κόστος της ενεργειακής κρίσης στην κοινωνία». Ολα αυτά για τα μέτρα της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Σάντσεθ που όπως και όλες οι υπόλοιπες της ΕΕ «παίζει τον παπά», κόβοντας από το ένα επίδομα για να δώσει στο άλλο, στέλνοντας τον λογαριασμό στον λαό, την ίδια ώρα που «τρέχει» τη στρατηγική της «πράσινης ανάπτυξης» που τον βυθίζει βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια. Κατά τα λοιπά ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και οι εξελίξεις στην Ανατ. Μεσόγειο φέρεται να συζητήθηκαν στη συνάντηση των δύο.

Ριζοσπάστης.

Δείξε μου τον φίλο σου…

«Ναι, αλλά ο Στάλιν…», του Νίκου Μόττα