Γοητεύει μικρούς και μεγάλους ο χαρταετός. «Όποιος δεν έπαιξε ποτέ του με χαρταετό», αναφέρει ο λαογράφος Δημ. Λουκάτος, «δεν κοίταξε όσο χρειάζεται ψηλά. Όποιος δεν ένοιωσε την αντίσταση της καλούμπας, δεν κατάλαβε τη δύναμη του αέρα. Όποιος δεν φώναξε με την ευθύνη και την πρωτοβουλία του παιδιού, που βλέπει να κινδυνεύει στο μετεωρισμά του ο αετός, δεν ένοιωσε τη χαρά, του να τα βγάζει πέρα μόνος του με την φύση».
Ένας χαρταετός στο γαλάζιο ουρανό είναι η δίψα του ανθρώπου για τα μεγάλα ύψη. Είναι ένα όνειρο στην απεραντοσύνη του ουρανού. Ένα επαναστατημένο όνειρο που βρίσκει το δρόμο του.
