Μείνε κοντά μου από μακριά
η ανάσα σου με σβήνει
χαμηλωμένο το’χω το φως
κρύφτηκε ο βοριάς πριν έρθει το δείλι
και την ψυχούλα του άφησε πρωί-πρωί
ενός Απρίλη!
Μείνε κοντά μου από μακριά
στην στερνή του ήλιου, την ακτίνα
να μου δώσεις της αγάπης σου τα κρίνα.
Μείνε κοντά μου από μακριά
θα βαδίσω στους δρόμους τους θλιμμένους
χίλια φιλιά να’ναι μάρτυρες
κοιτώντας σε κατάματα
μπροστά στους πεθαμένους…
