Παρουσιάζει ο Ειρηναίος Μαράκης //
Η Ατζέρ Ιχτιάρ, φοιτήτρια, έστειλε το ακόλουθο ποίημα της στο περιοδικό Ατέχνως όπου με μεγάλη μας χαρά δημοσιεύουμε σήμερα. Η Ατζέρ, γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1995, κατάγεται από την Ξάνθη και είναι φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στη Μυτιλήνη στο Τμήμα Κοινωνιολογίας.
Αξίζει να διαβάσουμε το ποίημα της, και να το διαβάσουμε φωναχτά μπροστά σε κόσμο ή και να το απαγγείλουμε, γιατί όχι, στον αγαπημένο και στην αγαπημένη μας. Το ποίημα αντίθετα από τον τίτλο του (Πέρασα κι Έφυγα), δείχνει ότι η δημιουργός του έχει τη δυνατότητα να αφήσει όμορφα ποιήματα, με βάθος, σκέψη και συναίσθημα στην τέχνη που λέγεται ποίηση. Συναισθηματικό είναι αυτό το ποίημα της, ανθρώπινο, ένα σεμνό τραγούδι, μία έκκληση σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που όμως αποστρέφει το βλέμμα, στο χάος χαμένο, σε άγνωστες σκέψεις και προτεραιότητες. Είναι μια γλυκιά κατάθεσης ψυχής το ποίημα, αναδεικνύοντας ότι η μεγαλύτερη προτεραιότητα στη ζωή ίσως να είναι ο έρωτας και τίποτα άλλο. Πέρασε κι έφυγε η ποιήτρια, όπως δηλώνει η ίδια αλλά στην πραγματικότητα αυτό που πέρασε κι έφυγε είναι το αίσθημα της, αφήνοντας μέσα της μια γλυκόπικρη ανάμνηση.
Αλλά το ίδιο το ποίημα δείχνει ότι η Ατζέρ είναι μια πολύ ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα περίπτωση ανθρώπου, ο ανοιχτομάτης αναγνώστης δεν χρειάζεται εμάς για να το αντιληφθεί, κι αυτό γιατί στο ποίημα αντανακλώνται οι ιδέες της, οι εμπειρίες της, η διάθεσή της για ζωή που διεκδικεί να είναι γεμάτη χαρά κι ευτυχισμένες στιγμές. Το περιοδικό Ατέχνως κι εγώ προσωπικά, χαιρόμαστε που τη γνωρίσαμε και γνωρίσαμε και ένα δείγμα από την ποίησή της – σίγουρα έχει και άλλες δημιουργίες. Ευχόμαστε μία επόμενη συνάντηση μας μέσα από τις σελίδες του περιοδικού, με περισσότερα ποιήματα και αφορμές για σκέψη.
ΠΕΡΑΣΑ ΚΙ ΕΦΥΓΑ
Ήσουν σαν μια μικρή σταλιά
σε χαιρέτησα
μα, δεν με είδες.
Ήσουν χαμένος μέσα στο χάος
Πέρασα κι Έφυγα!
Μάτια ολοσκότεινα
χείλι προδομένα.
και ένα βλέμμα παγωμένο.
Σαν θαρρείς ήσουν αποφασισμένος.
Ε, βέβαια,
Πέρασα σαν καλοκαίρι
κι έφυγα σαν παγετώνας.
Αυτό ήμουν μάλλον για σένα,
‘Ένα Πέρασα κι ένα Έφυγα!!!
