Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης: Survivor (Ειρηναίος Μαράκης)

Η εποχή μας
είναι η ιδανική για ποίηση
γιατί η ποίηση
δεν μπορεί να επιβιώσει
αδιαφορώντας για το σήμερα
ή γελώντας με το παρελθόν
δεν έχει μέλλον η ποίηση
εάν με τα καθημερινά
δεν ασχολείται
με το κλάμα του μωρού
με της μητέρας τη στοργή
με των πονηρών τα πάθη
με εκείνο το λουλούδι
που άνθισε στο παρτέρι σου
με τα τραγούδια μας
με έρωτες προδομένους
στης αυταπάτης την υπερβολή,
ναι, δεν έχει μέλλον η ποίηση
εάν σημαία δεν σηκώνει
της αξιοπρέπειας
όταν με το μαχαίρι του φασίστα
δεν έρχεται αντιμέτωπη
κι ας ξέρει καλά
πως έτσι θα χάσει
τη ζωή της.

Η εποχή μας
είναι η ιδανική για ποίηση
γιατί η ποίηση
ας το μάθουμε καλά
ποτέ δεν ήταν
για τους φρόνιμους
και τους νοικοκυραίους.