Μετά την ολοκλήρωση της αγόρευσης του Μάνου Μαλαγάρη, την Παρασκευή 24 Γενάρη, ξεκίνησε την αγόρευσή του ο Παναγιώτης Σαπουντζάκης, εκ των συνηγόρων Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ.
Να υπενθυμίσουμε ότι την Τετάρτη ολοκλήρωσε την αγόρευσή του ο Χάρης Στρατής, ο οποίος επισήμανε μεταξύ άλλων ότι οι εγκληματικές επιθέσεις για τη Χρυσή Αυγή είναι «τρόπος εκφοράς του πολιτικού της λόγου ως ναζιστικού κόμματος, γι’ αυτό γίνονται οργανωμένα, καλύπτονται από τη ΧΑ και τους βουλευτές της (στα αστυνομικά τμήματα με δηλώσεις διάψευσης και επιθετική ρητορική κατά των θυμάτων), γίνονται τη νύχτα αλλά ακόμα και αδιάντροπα στο φως της μέρας, καθοδηγούνται άμεσα ή έμμεσα από την ηγεσία της ΧΑ, με συγκεκριμένο τρόπο δράσης.
Η συνένωση λοιπόν όλων αυτών των επιμέρους επιθέσεων σε μια ενιαία δικογραφία, άσχετα αν αυτό θα μπορούσε ή θα έπρεπε να είχε γίνει πολλά χρόνια πριν, καταδεικνύει εμφατικά την ύπαρξη του παραπάνω κοινού κέντρου από όπου εκπορεύονται αυτές οι επιθέσεις, την ηγεσία δηλαδή της ΧΑ».
Την Τρίτη 28 Γενάρη θα ξεκινήσει την αγόρευσή του ο συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ Θόδωρος Θεοδωρόπουλος.
Ναζιστική – εγκληματική οργάνωση
Στη διάρκεια της αγόρευσής του στη δίκη της Χρυσής Αυγής ο συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής Π. Σαπουντζάκης αναφέρθηκε στο χαρακτήρα της, που αποδεδειγμένα είναι, όπως τόνισε, «μία ναζιστική – εγκληματική οργάνωση».
Συγκεκριμένα, υπογράμμισε μεταξύ άλλων στοιχείων και επιχειρημάτων:
«Η Χρυσή Αυγή είναι ένα μόρφωμα – εγκληματική ναζιστική οργάνωση καλυμμένη κάτω από το μανδύα του πολιτικού κόμματος. Η υπεράσπισή της αλλά και τα στελέχη της, καθ’ όλη τη διάρκεια των 5 ετών που διαρκεί η δίκη, προσπαθούν απεγνωσμένα να αποτινάξουν τον χαρακτηρισμό ότι η οργάνωση αυτή είναι ναζιστική, λέγοντας ότι είναι εθνικιστές. Αλλά η αλήθεια, που αποτυπώνεται σε εκατοντάδες φωτογραφίες, βίντεο και άλλα ντοκουμέντα που αναγνώσθηκαν κατά τη διάρκεια της δίκης είναι ότι η Χρυσή Αυγή είναι καθαρόαιμη εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση, δηλαδή ναζιστική, αφού ο όρος “ναζισμός” σχηματίζεται από τα αρχικά του γερμανικού (χιτλερικού) εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.
Βέβαια, ο εθνικισμός, που πρεσβεύει την ανωτερότητα της φυλής έναντι των άλλων φυλών, είναι ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει και διακρίνεται από τον πατριωτισμό που σημαίνει να αγαπάς την πατρίδα σου και να την υπερασπίζεσαι από κάθε εισβολέα. Όμως, οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής δεν είναι ούτε καν εθνικιστές, αλλά, σαν γνήσιοι εθνικοσοσιαλιστές, είναι θαυμαστές των Γερμανών ομοϊδεατών τους, του Αδόλφου Χίτλερ και των πιστών του που επιτέθηκαν στην πατρίδα μας, την υποδούλωσαν, κατέσφαξαν κάθε πατριώτη που τους αντιστάθηκε, ύψωσαν τη μαυροκόκκινη σβάστικα στον Βράχο της Ακρόπολης, στη θέση της ελληνικής σημαίας. Απέναντι στους ναζί κατακτητές όρθωσε το ανάστημά του ο ελληνικός λαός και με μπροστάρη το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ έγραψε την εποποιία της Εθνικής Αντίστασης.
Τα ίδια ακριβώς χρώματα έχει η σημαία της Χρυσής Αυγής – κόκκινο, μαύρο – και αποτελεί πιστή παραλλαγή της σβάστικας. Είναι δε τόση η ομοιότητα της σημαίας της Χρυσής Αυγής που περιέχει τον μαίανδρο με τη σβάστικα του Χίτλερ, ώστε ο μάρτυρας υπεράσπισης του ίδιου του Μιχαλολιάκου, δημοσιογράφος Άρης Σπίνος, όταν του επιδείχθηκε στο Δικαστήριο φωτογραφία του Μιχαλολιάκου να χαιρετάει ναζιστικά μπροστά από τη σβάστικα είπε: “Είναι ο Μιχαλολιάκος με αρχαιοελληνικό χαιρετισμό και πίσω του ο μαίανδρος ανάποδα”. Δηλαδή, ομολόγησε ότι η σβάστικα είναι ο μαίανδρος της Χρυσής Αυγής (…) ανάποδα. Και βέβαια, η άποψη ότι ο χαιρετισμός των ναζί είναι αρχαιοελληνικός είναι ανιστόρητη».
Για τον ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, ο συνήγορος ανέφερε πως στο Δικαστήριο κατέθεσε αποκαλυπτικά το κεντρικό της στέλεχος, μέλος της επιστημονικής ομάδας στη Βουλή και υποψήφιος βουλευτής Ημαθίας, δικηγόρος Ηλίας Σταύρου. «Ο ίδιος αποκάλυψε ότι η Χρυσή Αυγή είναι καθαρά εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση και ότι ο ίδιος όταν εισήλθε στο κόμμα ορκίσθηκε στις 21 Δεκέμβρη 2011, ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, δηλαδή τη μικρότερη ημέρα του χρόνου, νύχτα, στο Φαλακρό Όρος της Δράμας, μπροστά στην πολεμική σημαία του Πολεμικού Ναυτικού του Τρίτου Ράιχ. Είναι η ίδια σημαία, με τη σβάστικα, που βρέθηκε στο κινητό του Κασιδιάρη», πρόσθεσε.
Αντιγραφή από το ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας
Ο συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ πρόσθεσε: «Ακόμα ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα ναζιστικό κόμμα προκύπτει και από το καταστατικό της, της δεκαετίας του 1980, που είχε αποστείλει η ίδια στο περιοδικό “Σχολιαστής” και προσκομίσθηκε στο Δικαστήριο από τον δημοσιογράφο Δ. Ψαρρά. Σε αυτό, εκτός των άλλων, περιγράφεται ότι στη Χρυσή Αυγή ισχύει η Αρχή Fuhrerprinzip, δηλαδή η Αρχή του Αρχηγού, που αντιγράφεται από το ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας και που σημαίνει ότι ο Φίρερ (ο Αρχηγός) είναι πρόσωπο απαραβίαστο. Το καταστατικό αυτό, που “καίει” τη Χρυσή Αυγή, τόνισε χαρακτηριστικά, επιχείρησαν να το παρουσιάσουν ως πλαστό και ζήτησαν να μη διαβαστεί από το Δικαστήριο. Όμως, το Δικαστήριο απέρριψε την ένστασή τους. Η ύπαρξη και το περιεχόμενό του επιβεβαιώνονται απόλυτα από σειρά εγγράφων αλλά και από τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα στο σπίτι του Χρήστου Παππά στα Ιωάννινα, το μόνο που δεν πρόλαβαν να “καθαρίσουν” οι χρυσαυγίτες όταν ασκήθηκαν οι ποινικές διώξεις εναντίον τους».
«Η προσπάθεια των χρυσαυγιτών να απεμπλακούν από τον ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσής τους, εκτός των άλλων, έγινε και γιατί όλοι γνωρίζουν ότι ναζισμός και βία – έγκλημα είναι έννοιες σύμφυτες. Η βία και το έγκλημα αποτελούν την πεμπτουσία της δράσης των ναζιστών, όπως έχει ιστορικά αποδειχθεί. Άρα η ταύτιση ναζί και Χρυσής Αυγής, που είναι δεδομένη και αποδεδειγμένη, αυτόματα βαρύνει το μόρφωμα αυτό για την κατάταξή του στις εγκληματικές οργανώσεις του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα.
Βέβαια, για τις εγκληματικές πράξεις που έχουν διαπράξει τα τάγματα εφόδου, μεταξύ των οποίων τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τις απόπειρες ανθρωποκτονίας των κομμουνιστών συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα και των Αιγυπτίων αλιεργατών, έχουν ήδη παραπεμφθεί με αμετάκλητο βούλευμα ως εγκληματική οργάνωση, στο Εφετείο Κακουργημάτων, στη διάρκεια δε των 5 ετών έχουν αποδειχθεί όλοι οι όροι για να καταδικασθούν και αυτό ζητούμε ως συνήγοροι της Πολιτικής Αγωγής. Η εισαγγελική πρόταση, που προτείνει την απαλλαγή τους από την κατηγορία αυτή, θεωρούμε ότι δεν έχει καμία σχέση με όσα συντριπτικά καταδείχθηκαν σε βάρος τους κατά την αποδεικτική διαδικασία, όπως οι πάντες αναγνωρίζουν. Μετά από αυτό δεν υπάρχει κανένας άλλος δρόμος από το να καταδικασθούν, όπως κατηγορούνται».
Αναλυτικά στοιχεία για την εγκληματική επίθεση στους κομμουνιστές
Ο Παναγιώτης Σαπουντζάκης, ακόμα, ανέπτυξε αναλυτικά την εγκληματική ανθρωποκτόνα επίθεση που πραγματοποίησε το τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής ενάντια στους κομμουνιστές συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στις 12 Σεπτέμβρη του 2013. Για την επίθεση αυτή είπε: «Τη νύχτα της 12ης προς 13η Σεπτέμβρη 2013, γύρω στις 12, το τάγμα εφόδου, αποτελούμενο από 80 – 90 χρυσαυγίτες από τους πυρήνες Περάματος, Νίκαιας και Σαλαμίνας, οπλισμένους με ρόπαλα, στειλιάρια, καδρόνια, στα οποία είχαν κάνει ιδιοκατασκευές, δηλαδή είχαν προσαρμόσει μεταλλικές αιχμηρές απολήξεις, εγκλώβισαν σε ενέδρα τους 20 συνδικαλιστές του Συνδικάτου Μετάλλου που ανύποπτοι και άοπλοι έκαναν αφισοκόλληση και τους επιτέθηκαν με τα φονικά αυτά όπλα με προφανή σκοπό να τους σκοτώσουν.
Έδρασαν με στρατιωτική ακρίβεια, βάσει σχεδίου, που εκ των προτέρων είχαν καταστρώσει. Αρχικά τους εγκλώβισαν κατεβαίνοντας σε δύο ομάδες από δύο κάθετους δρόμους ώστε να μην έχουν δίοδο διαφυγής, σε σημείο που η λεωφόρος Δημοκρατίας στενεύει και δεν έχει σχεδόν καθόλου φωτισμό, και αφού συστήθηκαν ότι είναι της Χρυσής Αυγής και δήλωσαν ότι το Συνδικάτο τέλειωσε και ότι θα τους εξαφανίσουν, ακαριαία επιτέθηκαν πρώτα στον πρόεδρο του Συνδικάτου, Σωτήρη Πουλικόγιαννη, τον χτύπησαν στο κεφάλι με καδρόνι που έφερε μεταλλική αιχμηρή απόληξη με προφανή σκοπό να του αφαιρέσουν τη ζωή. Από το χτύπημα ο Πουλικόγιαννης γέμισε αίματα και έπεσε κάτω ημιλιπόθυμος, σώθηκε δε η ζωή του όταν οι σύντροφοί του τον κάλυψαν με τα σώματά τους για να τον προστατεύσουν αλλά και γιατί από καθαρή τύχη και λόγω του σκότους δεν τον πέτυχε στο κεφάλι το μεταλλικό μέρος του καδρονιού αλλά το ξύλινο. Στη συνέχεια επιτέθηκαν και τραυμάτισαν άλλους 8, μεταξύ των οποίων ήταν ο πρώην πρόεδρος του Συνδικάτου Ιορδάνης Πουντίδης, ο αντιπρόεδρος Μιχάλης Βαξεβάνης και άλλα δοκιμασμένα στελέχη του ταξικού σωματείου, με στόχο να τους εξοντώσουν βιολογικά, γιατί τα όπλα που χρησιμοποίησαν αυτό τον σκοπό εξυπηρετούσαν. Για να πετύχουν ανενόχλητοι τον σκοπό τους είχαν αποκλείσει τη λεωφόρο Δημοκρατίας».
Συνεχίζοντας, ο συνήγορος τόνισε: «Ταυτόχρονα με τις δύο ομάδες επιτέθηκε και τρίτη ομάδα, επίσης οπλισμένη, προερχόμενη από τον πυρήνα της Σαλαμίνας, η οποία μόλις είχε αποβιβασθεί από τα καραβάκια Σαλαμίνας – Περάματος. Ο μάρτυρας – οδηγός του λεωφορείου της γραμμής Περάματος – Πειραιά που είχαν αποκλείσει οι χρυσαυγίτες και παρακολούθησε όλη την επίθεση κατέθεσε στο Δικαστήριο ότι τους είδε να επιτίθενται οπλισμένοι με καδρόνια ύψους 2 μέτρων και να φωνάζουν: “Είναι λιγότεροι, πάμε να τους φάμε”». Υπενθύμισε επίσης ότι «η Χρυσή Αυγή είχε προαναγγείλει την εγκληματική επίθεση του τάγματος εφόδου, στις 8 Αυγούστου 2013, όταν έκανε συγκέντρωση στη Ζώνη και εκεί τα πρωτοκλασάτα στελέχη Λαγός, Παναγιώταρος είχαν δηλώσει ότι “οι λακέδες του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ θα εξαφανισθούν, θα πάμε στη φωλιά του Κούκου και θα τους λιώσουμε”. Ανέβασαν δε στην επίσημη ιστοσελίδα τους τη συγκέντρωση με αυτές τις δηλώσεις τους».
Αλλά, όπως δείχνουν και τα μηνύματα, είπε ο συνήγορος, εκείνης της νύχτας «μεταξύ Λαγού, Πατέλη, Δεβελέκου, που αναγνώσθηκαν στο Δικαστήριο, την εγκληματική επίθεση με τον ανθρωποκτόνο σκοπό είχε οργανώσει, εγκρίνει εκ των προτέρων και παρακολουθούσε η ηγεσία της εγκληματικής οργάνωσης. Ο λόγος που την έκαναν ήταν, εξοντώνοντας τους ηγέτες του ταξικού σωματείου, να το διαλύσουν ή να το αποδυναμώσουν για να ευνοήσουν εργοδότες με τους οποίους είχαν έλθει σε επαφή, όπως κατέθεσε στο Δικαστήριο ο Πουλικόγιαννης. Και αυτό γιατί το Συνδικάτο έκανε ανυποχώρητο ταξικό αγώνα για την προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων της Ζώνης και γι’ αυτό προσέκρουε στα εργοδοτικά συμφέροντα».
