«Διαχρονικό» φαινόμενο, «που συμβαίνει εδώ και αιώνες», είναι, σύμφωνα με όσα έλεγαν ξανά χτες και προχτές τα στελέχη της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, το φαινόμενο της μετανάστευσης. Και λίγο – πολύ καμία ευθύνη δεν έχουν ΕΕ, κράτη – μέλη, κυβερνήσεις, πέρα από το να διαχειριστούν ένα φαινόμενο για το οποίο δεν ευθύνονται, με βάση πάντα την απάνθρωπη πολιτική της ΕΕ για το Μεταναστευτικό.
Οπότε ας τους φρεσκάρουμε εν συντομία τη μνήμη για το αν έχουν και τι ευθύνες για τους ξεριζωμένους, με βάση και τις εθνικότητες των θυμάτων των πρόσφατων τραγωδιών.
- Συρία, 2013: ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Τουρκία, χώρες του Αραβικού Συνδέσμου και άλλες δυνάμεις πραγματοποιούν ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, με επίδικο τον ενεργειακό πλούτο της χώρας, που βρίσκεται και στο «σταυροδρόμι» των ενεργειακών και άλλων αγωγών, και τις «γεωπολιτικές ισορροπίες» στην ευρύτερη περιοχή, με την προσπάθεια ανακοπής της επιρροής Ρωσίας και Ιράν. Δέκα χρόνια μετά, εκατομμύρια θύματα και ξεριζωμένοι στον πόλεμο που συνεχίζεται.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις από τότε έως σήμερα εμπλέκουν ενεργά την Ελλάδα στον πόλεμο: Συνυπογράφουν τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις, μεταξύ αυτών και για την κάλυψη των τουρκικών επιχειρήσεων εντός της Τουρκίας. Διαθέτουν τις βάσεις ως κρίσιμο προγεφύρωμα για το χτύπημα της Συρίας, όπως π.χ. τα πυραυλικά χτυπήματα των ΗΠΑ το 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που έγιναν από αμερικανικά πλοία που απέπλευσαν από τη βάση της Σούδας. Συνυπογράφουν τις ευρωατλαντικές κυρώσεις που στρέφονται κατά του συριακού λαού. Αξίζει να θυμίσουμε πως μόλις τον περασμένο Φλεβάρη, μετά τους φονικούς σεισμούς που ισοπέδωσαν πόλεις της Τουρκίας και της Συρίας, η κυβέρνηση, ευθυγραμμιζόμενη με τις ευρωατλαντικές κυρώσεις, αρνούνταν να στείλει βοήθεια στους χιλιάδες ξεσπιτωμένους Σύρους, επειδή, κατά τον πρωθυπουργό, «δεν υπάρχει επίσημος συνομιλητής» στη Συρία.
- Λιβύη, άνοιξη του 2011 – Ιμπεριαλιστική επέμβαση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, με «πυροκροτητή» την «επαναδιαπραγμάτευση» συμφωνιών για άδειες έρευνας, εξόρυξης και εκμετάλλευσης πετρελαίου, και το μεγαλύτερο κομμάτι που διεκδικούν τα μονοπώλια Κίνας και Ρωσίας. Δώδεκα χρόνια μετά, ΕΕ και κράτη – μέλη της βρίσκονται πρώτοι πρώτοι στο ιμπεριαλιστικό τραπέζι για τη μοιρασιά, στη Λιβύη όπου δεν έχει μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις από τότε ως σήμερα: Στήριξαν την ιμπεριαλιστική επέμβαση εμπράκτως, με τα ΝΑΤΟικά αεροσκάφη να απογειώνονται από τη Σούδα. Συμμετέχουν με πρωταγωνιστικούς ρόλους στις στρατιωτικές αποστολές της ΕΕ – με πρόσχημα το Προσφυγικό – όπως η «Irini», που σφίγγουν τη θηλιά στον λαό της Λιβύης για τα συμφέροντά τους. Συμμετέχουν στο ιμπεριαλιστικό παζάρι που «μοιράζει τα ιμάτια» του πλούτου της Λιβύης, διεκδικούν «κομμάτι από τη λεία» για τους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους, όπως δείχνει και η προ μηνών «απόβαση» επιχειρηματιών με την ομπρέλα της ελληνικής κυβέρνησης στη χώρα.
- Υποσαχάρια Αφρική: Η ΕΕ διατηρεί ούτε μια ούτε δύο αλλά 11 στρατιωτικές και «πολιτικές» αποστολές, έχει πραγματοποιήσει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπως στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στο Μάλι, εμπλέκεται ενεργά στις ένοπλες και άλλες συγκρούσεις, με υπόβαθρο την ιμπεριαλιστική σύγκρουση με ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, για τον έλεγχο του νέου «Ελντοράντο» των πρώτων υλών, όπως π.χ. των σπάνιων γαιών που χρησιμοποιούνται για τις «πράσινες» μπίζνες.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις όχι μόνο έχουν συνυπογράψει όλες τις σχετικές αποφάσεις της ΕΕ, αλλά μετέχουν, μετείχαν ή έχουν εκφράσει διαθεσιμότητα να μετάσχουν σε όλες τις επιχειρήσεις και αποστολές των Ευρωατλαντικών που προκαλούν συνεχείς αιματοχυσίες και κύματα προσφυγιάς, ακριβώς για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ενδεικτικά: Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων συμμετέχουν στις στρατιωτικές αποστολές της ΕΕ σε Μοζαμβίκη και Μάλι, ενώ τα προηγούμενα χρόνια η κυβέρνηση ήταν έτοιμη για την αποστολή και Ειδικών Δυνάμεων (αλεξιπτωτιστών) στο Μάλι. Η επέμβαση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία καθοδηγούνταν από το στρατηγείο της ΕΕ που εδρεύει στη Λάρισα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετέχουν ανελλιπώς στις ναυτικές αποστολές «Irini» και την αντίστοιχη του ΝΑΤΟ «Sea Guardian» στη Μεσόγειο, ενώ παλιότερα συμμετείχαν και στην «Atalanta» στα ανοιχτά της Σομαλίας. Παράλληλα, στις 7 Οκτώβρη 2021, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε τη Συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας που είχε προετοιμάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, η οποία προβλέπει «συνδρομή» των γαλλικών δυνάμεων από τις ελληνικές για τις επεμβάσεις τους στην περιοχή.
- Αφγανιστάν, 2001: Αφού πρώτα μακέλεψαν τον λαό του, με την ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2001, αφού ξεζούμισαν όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές με την ιμπεριαλιστική κατοχή, ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, στο πλαίσιο της αναδιάταξης των δυνάμεών τους προς τον Ειρηνικό και τη σύγκρουση με την Κίνα, προ έτους τον άφησαν στα χέρια των Ταλιμπάν, που κι αυτό ήταν «παιδί του σωλήνα» των ΗΠΑ, προκαλώντας «ποτάμια» προσφύγων, που προσπάθησαν να ξεφύγουν από τον πόλεμο, την ανέχεια, τα μεσαιωνικά ήθη…
Ολες οι ελληνικές κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ο.κ.), από το 2001 έως σήμερα, στήριξαν την εμπλοκή της χώρας μας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Αφγανιστάν. Μόνο το ΚΚΕ είχε απαιτήσει την επιστροφή στη χώρα των ελληνικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και κάθε άλλη ιμπεριαλιστική αποστολή στο εξωτερικό, αποκαλύπτοντας τα προσχήματα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, και τις διαχρονικές ευθύνες όλων των ελληνικών κυβερνήσεων.
- Παλαιστίνη: ΗΠΑ – ΕΕ κάνουν πλάτες στην ισραηλινή κατοχή, στους εποικισμούς που επεκτείνονται, στις βαρβαρότητες ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό και το δίκαιο αίτημά του να ζήσει στο δικό του κράτος με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις όλων των τελευταίων χρόνων, ιδιαίτερα αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, με όχημα τα «τριμερή σχήματα» με το Ισραήλ, επεκτείνουν συνεχώς τις σχέσεις με το κράτος – δολοφόνο του Παλαιστινιακού λαού, με τις σχέσεις να χαρακτηρίζονται «στρατηγικές», ενώ αρνούνται να υλοποιήσουν ακόμα και την απόφαση της ελληνικής Βουλής για την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.
- Αίγυπτος: Αφού συνέβαλε με το μερτικό της στην ενδοαστική σύγκρουση και τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη» που αποδείχτηκε βαρυχειμωνιά για τους λαούς όλης της περιοχής, η ΕΕ στήριξε τον σημερινό Πρόεδρο, Α. Σίσι, που ήρθε με πραξικόπημα, ενώ διευρύνονται συνεχώς οι στρατιωτικές σχέσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ με την Αίγυπτο και «αναβαθμίζεται» ο ρόλος της στους σχεδιασμούς για την «ενεργειακή απεξάρτηση» της ΕΕ με σχετικές συμφωνίες. Στην άλλη όψη του νομίσματος, ενδεικτικό είναι πως μόνο πέρυσι, από την άνοδο των τιμών του σιταριού, εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, δεκάδες εκατομμύρια Αιγύπτιοι βρέθηκαν στα όρια του λιμού.
Οι οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις με την Αίγυπτο «αναβαθμίζονται» συνεχώς όλα τα τελευταία χρόνια, με τις κυβερνήσεις ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ να υπογράφουν συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με ΝΑΤΟικό πατρόν, συμφωνίες όπως αυτές για την οριοθέτηση ΑΟΖ, αλλά και ενεργειακά σχέδια που βάζουν το φιτίλι και νέων συγκρούσεων που θα πληρώσουν οι λαοί της περιοχής. Ενώ στο περιθώριο, με διμερείς συμφωνίες, όπως αυτές που προβλέπει ο πρόσφατος νόμος της ΝΔ, στήνεται και ένα επίσημο σκλαβοπάζαρο για την «αξιοποίηση» μεταναστών σε αγροτικές και άλλες δουλειές στην Ελλάδα.
Πηγή: Ριζοσπάστης
