Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανείπωτη τραγωδία, πολλαπλασιάζονται τα ερωτήματα

Ανεί­πω­τη τρα­γω­δία. Με τις ελπί­δες για επι­ζώ­ντες να σβή­νουν, άγνω­στος παρέ­με­νε μέχρι χτες ο αριθ­μός των αγνο­ου­μέ­νων που επέ­βαι­ναν στο μοι­ραίο αλιευ­τι­κό. Επι­ζώ­ντες κάνουν λόγο για 750 άτο­μα, μετα­ξύ των οποί­ων δεκά­δες γυναί­κες και παι­διά, κλει­δω­μέ­νοι στα αμπά­ρια. «Γρο­θιά στο στο­μά­χι» από τις εικό­νες με τους συγ­γε­νείς των θυμά­των και των αγνο­ου­μέ­νων που αγω­νιούν για την τύχη των δικών τους ανθρώ­πων να στέλ­νουν φωτο­γρα­φί­ες σε για­τρούς στο Νοσο­κο­μείο Καλα­μά­τας προ­κει­μέ­νου να μάθουν νέα τους.

Ο επί­ση­μος αριθ­μός των νεκρών έως χτες βρά­δυ ήταν 78. Οι σοροί μετα­φέ­ρο­νται σε ειδι­κό χώρο στο Σχι­στό για νεκρο­το­μή και ταυτοποίηση.

Από τους δια­σω­θέ­ντες, οι 47 είναι Σύροι, οι 43 Αιγύ­πτιοι, οι 12 Πακι­στα­νοί και οι 2 Παλαι­στί­νιοι. Ανά­με­σά τους υπάρ­χουν και 10 ανή­λι­κοι, 5 Αιγύ­πτιοι και 5 Σύροι. Μόλις η δια­δι­κα­σία της προ­α­νά­κρι­σης ολο­κλη­ρω­θεί θα μετα­φερ­θούν στη δομή της Μαλακάσας.

Εννέα Αιγύ­πτιοι που βρί­σκο­νταν μετα­ξύ των δια­σω­θέ­ντων συνε­λή­φθη­σαν από το Λιμε­νι­κό, καθώς, όπως προ­έ­κυ­ψε από μαρ­τυ­ρί­ες, φέρε­ται να είναι οι δια­κι­νη­τές. Αντι­με­τω­πί­ζουν τις κατη­γο­ρί­ες περί σύστα­σης εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, παρά­νο­μη δια­κί­νη­ση μετα­να­στών και πρό­κλη­ση ναυα­γί­ου. Σύμ­φω­να με τις πλη­ρο­φο­ρί­ες, χρέ­ω­ναν από 4 έως 7 χιλιά­δες ευρώ «το κεφά­λι», ενώ το μοι­ραίο δρο­μο­λό­γιο φέρε­ται να ξεκί­νη­σε από την Αίγυ­πτο, με ενδιά­με­σο σταθ­μό στη Λιβύη.

Νωρί­τε­ρα, χτες, ο εισαγ­γε­λέ­ας του Αρεί­ου Πάγου, Ισίδ. Ντο­γιά­κος, έδω­σε παραγ­γε­λία για επο­πτεία των ερευ­νών και ανα­κρι­τι­κών πρά­ξε­ων στον αντει­σαγ­γε­λέα του ανω­τά­του δικα­στη­ρί­ου, Γ. Οικονόμου.

«Δεν ρωτάμε αν θέλουν βοήθεια, ένα ακυβέρνητο σκάφος είναι σε κίνδυνο»

Στο μετα­ξύ, πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται τα ερω­τή­μα­τα για τη στά­ση των κρα­τι­κών αρχών, τις κρί­σι­μες ώρες. Θυμί­ζου­με ότι το πλοιά­ριο — ολο­φά­νε­ρα μη αξιό­πλοο με δεκά­δες μετα­νά­στες να κρέ­μο­νται σαν τσα­μπιά — εντο­πί­στη­κε από μη επαν­δρω­μέ­νο αερο­σκά­φος της Frontex, η οποία ενη­μέ­ρω­σε το Λιμε­νι­κό στις 11 το πρωί της Τρί­της, ενώ το σκά­φος βυθί­στη­κε στις 2 τα ξημε­ρώ­μα­τα της Τετάρ­της, με το κρί­σι­μο «παρά­θυ­ρο» να υπερ­βαί­νει τις 15 ώρες.

Σε δηλώ­σεις του σε ΜΜΕ, χτες, ο εκπρό­σω­πος Τύπου του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος, πλω­τάρ­χης Ν. Αλε­ξί­ου, επι­σή­μα­νε πως παρό­τι σε διε­θνή ύδα­τα «δικαιο­δο­σία στην συγκε­κρι­μέ­νη περιο­χή έχει η Ελλά­δα από άπο­ψη έρευ­νας και διά­σω­σης, δεν παί­ζει ρόλο εάν είναι εκεί η Frontex». Επα­νέ­λα­βε δε τον ισχυ­ρι­σμό ότι πέρα από την κινη­το­ποί­η­ση παρα­πλε­ό­ντων πλοί­ων που τους προ­μή­θευ­σαν τρό­φι­μα και άλλα εφό­δια, «επι­χει­ρή­σα­με και τηλε­φω­νι­κά να συνεν­νοη­θού­με μαζί τους και να προ­σπα­θή­σου­με να τους βοη­θή­σου­με. Αρνή­θη­καν κατη­γο­ρη­μα­τι­κά και είπαν ότι θέλουν να παρα­μεί­νουν στο πλω­τό και να πάνε Ιτα­λία και δεν θέλουν να έρθουν στην Ελλά­δα. Αυτό είπαν και στο πλω­τό το δικό μας».

Σε ερω­τή­σεις για­τί δεν παρε­νέ­βη το Λιμε­νι­κό αφού φάνη­καν η κατά­στα­ση με την οποία έπλεε το αλιευ­τι­κό και η παρά­νο­μη δια­κί­νη­ση, υπο­στή­ρι­ξε ότι «όταν ο άλλος σου αρνεί­ται κατη­γο­ρη­μα­τι­κά κάθε βοή­θεια, δεν μπο­ρείς με το ζόρι να του επι­βά­λεις να εκτρέ­ψει την πορεία του για­τί αυτό που θα κατα­φέρ­να­με να κάνου­με είναι να προ­κα­λέ­σου­με ένα ναυ­τι­κό ατύ­χη­μα νωρί­τε­ρα από την ώρα που συνέβη».

Την ίδια ώρα, όμως, τους ισχυ­ρι­σμούς αυτούς αμφι­σβη­τούν μια σει­ρά άλλων αξιω­μα­τού­χων. Ενδει­κτι­κές οι δηλώ­σεις του από­στρα­του ναυάρ­χου του Λιμε­νι­κού Σώμα­τος και πραγ­μα­το­γνώ­μο­να Νίκου Σπα­νού, ο οποί­ος, μιλώ­ντας στην ΕΡΤ, ανέ­φε­ρε ότι «το σκά­φος αυτό βρι­σκό­ταν σε κίν­δυ­νο για­τί είναι ανα­ξιό­πλοο, οι άνθρω­ποι είναι κρε­μα­σμέ­νοι σαν τα στα­φύ­λια και είναι και ακυ­βέρ­νη­το. Αρα πρέ­πει να δρά­σει άμε­σα η ελλη­νι­κή πολι­τεία. Θα πρέ­πει να οργα­νώ­σει τον επι­χει­ρη­σια­κό της σχε­δια­σμό, πλω­τά μέσα πρέ­πει να σπεύ­σουν στην περιο­χή έτσι ώστε να μπο­ρέ­σουν να απο­βι­βά­σουν τον κόσμο σε άλλα σκάφη».

Ερω­τη­θείς για τις δυνα­τές ενέρ­γειες του Λιμε­νι­κού στη συγκε­κρι­μέ­νη περί­πτω­ση, όπου γίνε­ται λόγος για άρνη­ση διά­σω­σης, απά­ντη­σε: «Είναι σαν να μου λέτε ότι μπο­ρώ να σας βλέ­πω να πνί­γε­στε αλλά εγώ σας αφή­νω να πνί­γε­στε (…) Δεν ρωτά­με το προ­σω­πι­κό σε ένα σκά­φος που κιν­δυ­νεύ­ει αν χρειά­ζε­ται βοή­θεια. Βοή­θεια χρειά­ζο­νται και με το παρα­πά­νω, αφού το σκά­φος είναι ακυ­βέρ­νη­το. Επρε­πε να πρά­ξου­με τα δέο­ντα. Στο Γύθειο υπήρ­χε σκά­φος που είναι ναυαγοσωστικό».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο