Ο φόβος και η συκοφάντηση του συνεχίζεται… — του Αλέκου Χατζηκώστα

Το άρθρο του Π. Βαλ­λιά­νου στο ΒΗΜΑ (3/3/2024) με τίτλο «Μια εικό­να του Στά­λιν στη Γεωρ­γία» απλά εκφρά­ζει για μία ακό­μη φορά το φόβο του συστή­μα­τος απέ­να­ντι στον Ι.Β. Στά­λιν και κυρί­ως στα όσα αυτός ως επι­κε­φα­λής του κομ­μου­νι­στι­κού κόμ­μα­τος στην ΕΣΣΔ και της ίδιας της χώρας, εξέ­φρα­ζε και έπρατ­τε την κρί­σι­μη εκεί­νη περί­ο­δο της σοσια­λι­στι­κής οικοδόμησης.

Φυσι­κά θα περι­μέ­να­με από  ένα «ομό­τι­μο καθη­γη­τή Πολι­τι­κής Φιλο­σο­φί­ας ΕΚΠΑ» περισ­σό­τε­ρη «φρο­ντί­δα» και επι­στη­μο­σύ­νη στα όσα ανα­φέ­ρει και όχι απλά ανα­πα­ρα­γω­γή γνω­στών τετριμ­μέ­νων και «φθη­νών» αντι­σο­βιε­τι­κών- αντι­στα­λι­νι­κών από­ψε­ων του αντι­κουμ­μου­νι­στι­κού συρμού. 

Αλλά όταν δεν υπάρ­χουν επι­στη­μο­νι­κά επι­χει­ρή­μα­τα, τότε εύκο­λα κανείς μπο­ρεί να εκτε­θεί ιστο­ρι­κά-πολι­τι­κά ως θύμα των προ­κα­τα­λή­ψε­ων του…

Ας γίνου­με πιο σαφείς σε ορι­σμέ­να από τα όσα αναφέρει:

Αφορ­μή για το άρθρο η γνω­στή υπό­θε­ση με την απει­κό­νι­ση του Ι.Β. Στά­λιν  στο ναό της Αγί­ας Τριά­δας στη Τιφλί­δα σε εικό­να με την Αγια Ματρώ­να (ΦΩΤΟ), που όπως υπο­στη­ρί­ζει ο αρθρο­γρά­φος είναι «δωρεά από ένα ακρο­δε­ξιό εθνι­κι­στι­κό και φιλο­ρωσ­σι­κό κόμ­μα». Με βάση τα όσα ακο­λού­θη­σαν- ρίξι­μο μπο­γιάς και κατα­δί­κη της υπεύ­θυ­νης- προ­χω­ρά , αφού φυσι­κά ταύ­τι­σε αρχι­κά την αγά­πη για τον Ι.Β Στά­λιν, ουσια­στι­κά σε ακρο­δε­ξιούς κύκλους, σε αυτό που πραγ­μα­τι­κά τον απα­σχο­λεί: «Τα τελευ­ταία χρό­νια αγάλ­μα­τα του Στά­λιν ξεφυ­τρώ­νουν συχνά στη Γεωρ­γία, ενώ το χωριό του Γκό­ρι υπο­δέ­χε­ται χιλιά­δες προσκυνητές».

Και πραγ­μα­τι­κά σ’ αυτό που ανα­φέ­ρει έχει δίκιο. Σε δημο­σκό­πη­ση στη Ρωσία για παρά­δειγ­μα τον Αύγου­στο του 2023 σεβα­σμό και θετι­κή γνώ­μη στον Ι.Β Στά­λιν  εκφρά­ζει το 47% των ερω­τη­θέ­ντων, ενώ μόλις 8% έχουν αρνη­τι­κή γνώ­μη. Οι δηλώ­νο­ντες «αδιά­φο­ροι» είναι στο 23%. Το ενδια­φέ­ρον είναι πως η δημο­φι­λία του Στά­λιν (που έχει πεθά­νει από το 1953) αυξή­θη­κε σημα­ντι­κά από το 2019 και μετά. Μέχρι τότε και με στοι­χεία εικο­σα­ε­τί­ας, η καλή γνώ­μη κυμαι­νό­ταν μετα­ξύ 23% και 28%, αλλά το 2019 σκαρ­φά­λω­σε στο 41%, το 2021 στο 45% και το 2023, στην τωρι­νή δημο­σκό­πη­ση, στο 47%. Και μιλά­με για μια προ­σω­πι­κό­τη­τα που μόλις 1% των Ρώσων δηλώ­νει πως «δεν τη γνω­ρί­ζω». Οι Ρώσοι έχουν εκφρά­σει όλο και περισ­σό­τε­ρο θετι­κές από­ψεις για τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση με την πάρο­δο των χρό­νων, με μεγά­λη νοσταλ­γία προς τον Υπαρ­κτό Σοσια­λι­σμό καθώς και για τον Στά­λιν, όπου η δημο­φι­λία του έχει χτυ­πή­σει επί­πε­δα ρεκόρ. Και όλα αυτά παρά τους τόνους λάσπης που έχουν ριχτεί εδώ και δεκα­ε­τί­ες από τους ποι­κι­λό­χρω­μους απο­λο­γη­τές του καπι­τα­λι­στι­κούς συστή­μα­τος (συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων και κάθε οπορ­του­νι­στών, σοσιαλ­δη­μο­κρά­των, απο­στα­τών το κομ­μου­νι­στι­κού κ.α). Φοβού­νται σε τελευ­ταία ανά­λυ­ση μήπως αυτή η νοσταλ­γία και εκτί­μη­ση οδη­γή­σει το λαό σε κανά­λια διαφορετικά…

Στη συνέ­χεια προ­χω­ρά σε μία δια­στρέ­βλω­ση της ιστο­ρί­ας Γεωρ­γί­ας για ν’ απο­δεί­ξει ότι δήθεν ο Ι.Β. Στά­λιν έκα­νε «ζημιά» σ’αυτήν. «..Οι πρά­ξεις του κατά της Γεωρ­γί­ας και ιδί­ως κατά της Εκκλη­σί­ας της, ήταν βίαιες και αιμα­τη­ρές. Το 1921 επέ­βλε­ψε μαζί με τον Ορζο­νι­κί­τζε, έναν άλλο Γεωρ­για­νό, τη στρα­τιω­τι­κή εισβο­λή των μπολ­σε­βί­κων που κατέ­λυ­σε τη υπό τους μεν­σε­βί­κους ανε­ξάρ­τη­τη Δημο­κρα­τία της Γεωρ­γί­ας  …».

Ποια όμως είναι η πραγματική ιστορία;

Η νίκη των δυνά­με­ων του σοσια­λι­σμού στη Γεωρ­γία πέρα­σε μέσα από την οξύ­τα­τη αντι­πα­ρά­θε­ση με τους οπορ­του­νι­στές. Αντι­πα­ρά­θε­ση που πήρε χαρα­κτή­ρα ένο­πλης σύγκρου­σης. Οι μεν­σε­βί­κοι που κατέ­λα­βαν την εξου­σία το Νοέμ­βρη 1917, με τη βοή­θεια άλλων αντε­πα­να­στα­τι­κών δυνά­με­ων συγκρό­τη­σαν Εθνι­κό Σοβιέτ και στρα­τό. Το Φλε­βά­ρη του 1918 η αντι­πα­ρά­θε­σή τους με τους μπολ­σε­βί­κους οξύν­θη­κε και προ­χώ­ρη­σαν στο κλεί­σι­μο των μπολ­σε­βί­κι­κων εφη­με­ρί­δων και αιμα­το­κύ­λη­σαν τις δια­δη­λώ­σεις των εργα­τών στην Τιφλί­δα. Οι μπολ­σε­βί­κοι πέρα­σαν στην παρανομία.

Το 1918 οι μεν­σε­βί­κοι και οι άλλες αντε­πα­να­στα­τι­κές δυνά­μεις ανα­κή­ρυ­ξαν τη Γεωρ­γία «Ανε­ξάρ­τη­τη Δημο­κρα­τία». Στη χώρα μπή­καν γερ­μα­νο-τουρ­κι­κά στρα­τεύ­μα­τα, τα οποία στη συνέ­χεια, το 1919, αντι­κα­τα­στά­θη­καν από αγγλικά.

Από το 1919 οι μπολ­σε­βί­κοι, κάτω από την καθο­δή­γη­ση του Γ. Ορτζο­νι­κίν­τζε, ξεκί­νη­σαν την προ­ε­τοι­μα­σία της ένο­πλης εξέ­γερ­σης, ενά­ντια στις αντε­πα­να­στα­τι­κές αρχές και τα ξένα στρα­τεύ­μα­τα. Τον Οκτώ­βρη και το Νοέμ­βρη 1919 οι εργα­ζό­με­νοι σε πολ­λές περιο­χές της Γεωρ­γί­ας πραγ­μα­το­ποί­η­σαν εξε­γέρ­σεις. Η δύσκο­λη εσω­τε­ρι­κή κι εξω­τε­ρι­κή κατά­στα­ση υπο­χρέ­ω­σε τους μεν­σε­βί­κους να υπο­γρά­ψουν συμ­φω­νία με τη Σοβιε­τι­κή Ρωσία, στη βάση της οποί­ας θα έπρε­πε να διώ­ξουν από τη χώρα τα ξένα στρα­τεύ­μα­τα και τους Ρώσους αντε­πα­να­στά­τες και να νομι­μο­ποι­ή­σουν τις μπολ­σε­βί­κι­κες οργα­νώ­σεις. Το Μάη του 1920 οργα­νώ­θη­κε το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Γεωρ­γί­ας κι οι κομ­μου­νι­στές, βγαί­νο­ντας από την παρα­νο­μία, ανέ­πτυ­ξαν μεγά­λη δρά­ση μέσα στις λαϊ­κές μάζες, κάτι που ενό­χλη­σε τους μεν­σε­βί­κους, οι οποί­οι προ­χώ­ρη­σαν σε νέες διώ­ξεις σε βάρος του ΚΚΓ. Τη νύχτα της 11ης προς 12η Φλε­βά­ρη 1921 σε πολ­λές πόλεις και περιο­χές της χώρας ξέσπα­σε η ένο­πλη εξέ­γερ­ση ενά­ντια στους μεν­σε­βί­κους. Η επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­ση ανα­κή­ρυ­ξε τη Γεωρ­γία Σοβιε­τι­κή Σοσια­λι­στι­κή Δημο­κρα­τία και τέθη­κε επι­κε­φα­λής του αγώ­να ενά­ντια στα στρα­τεύ­μα­τα κυβέρ­νη­σης και ξένων. Στις 25 Φλε­βά­ρη 1921 τμή­μα­τα της 11ης Κόκ­κι­νης Στρα­τιάς της Σοβιε­τι­κής Ρωσί­ας κατέ­φθα­σαν για να συν­δρά­μουν στην επι­τυ­χία της εξέ­γερ­σης και μαζί με τμή­μα­τα Γεωρ­για­νών επα­να­στα­τών μπή­καν στην Τιφλί­δα και ανέ­τρε­ψαν την κυβέρ­νη­ση των μεν­σε­βί­κων. Στα τέλη Μάρ­τη 1921 η Γεωρ­γία είχε απαλ­λα­γεί ολο­κλη­ρω­τι­κά από τα στρα­τεύ­μα­τα ξένων και μενσεβίκων.

Όσο δε αφο­ρά τα επι­τεύγ­μα­τα της περιό­δου αυτής αλλά και γενι­κό­τε­ρα ανα­φέ­ρου­με: Από τις πρώ­τες κιό­λας μέρες, η νέα εξου­σία εθνι­κο­ποί­η­σε τη βιο­μη­χα­νία, τους σιδη­ρο­δρό­μους, τη γη, όπου ανα­πτύ­χθη­κε το συνε­ται­ρι­στι­κό κίνη­μα. Η χώρα από καθυ­στε­ρη­μέ­νη αγρο­τι­κή, απο­κτά στα χρό­νια του σοσια­λι­σμού ισχυ­ρή κι ανα­πτυγ­μέ­νη βιο­μη­χα­νία.  Εξα­λεί­φτη­κε η αγραμ­μα­το­σύ­νη ανα­πτύ­χθη­κε η πολι­τι­στι­κή ζωή κ.α

Ανα­φέ­ρει στη συνέ­χεια ο αρθρο­γρά­φος εξί­σου ανι­στό­ρη­τα ότι « …η Γεωρ­γία ενώ­θη­κε βιαί­ως με το Αζερ­μπαϊ­τζάν και την Αρμε­νία σε μία Υπερ­καυ­κα­σια­νή Σοβιε­τι­κή Σοσια­λι­στι­κή Δημοκρατία …».

Ποια είναι η ιστορική πραγματικότητα;

Το 1^ο Παν­γε­ωρ­για­νό Συνέ­δριο των Σοβιέτ 28/2/1922 ψήφι­σε το πρώ­το σύνταγ­μα της ΣΣΔ της Γεωρ­γί­ας και σχη­μά­τι­σε κυβέρ­νη­ση της Γεωρ­γί­ας. Στις 16/7/1921 η Επα­να­στα­τι­κή Επι­τρο­πή της Γεωρ­γί­ας εξέ­δω­σε διά­ταγ­μα για το σχη­μα­τι­σμό στη σύν­θε­ση της Γεωρ­γί­ας της ΑΣΣΔ της Αμπ­χα­ζί­ας. Στις 16/12/1921 στη βάση της «Ενω­σια­κής Συμ­φω­νί­ας ανά­με­σα στη ΣΣΔ της Γεωρ­γί­ας και της ΣΣΔ Αμπ­χα­ζί­ας» η ΣΣΔ της Αμπ­χα­ζί­ας μπή­κε στη σύν­θε­ση της Γεωρ­γί­ας. Στις 20/4/1922 με διά­ταγ­μα του σοβιέτ της Λαϊ­κής Επι­τρο­πής της Γεωρ­γί­ας στη σύν­θε­ση της ιδρύ­θη­κε η αυτό­νο­μη περιο­χή της Νότιας Οσε­τί­ας. Στις 12/3/1922 ανέ­σα στη Γεωρ­γία, Αρμε­νία και Αζερ­μπαϊ­τζάν κλεί­στη­κε συμ­φω­νία για το σχη­μα­τι­σμό Ομό­σπον­δης Ένω­σης. Με βάση αυτό από 12/3/1922–5/12/1936 η Γεωρ­γία υπα­γό­ταν στην Ομο­σπον­δία της Υπερ­καυ­κα­σί­ας (ΟΣΔΥ). Ως μέλος της ΣΟΣΔΥ η Γεωρ­γία συμπε­ρι­λή­φθη­κε στην Ένω­ση των ΣΣΔ. Το 1936 (επί Στά­λιν…) η ΣΟΣΔΥ αφού εκπλή­ρω­σε τον προ­ο­ρι­σμό της δια­λύ­θη­κε. Η γεωρ­γία, όπως Αρμε­νία και Αζερ­μπαϊ­τζάν μπή­καν στη σύν­θε­ση της ΕΣΣΔ με δικαιώ­μα­τα ενω­σια­κής σοσια­λι­στι­κής δημοκρατίας.

Για κλεί­σι­μο του αφιε­ρώ­νου­με όσα ο ίδιος ανα­φέ­ρει στο τέλος του άρθρου το: «Ο ανθρώ­πι­νος ψυχι­σμός συντα­ράσ­σε­ται από σκο­τει­νές παρορ­μή­σεις που κινού­νται ενά­ντια στην κοι­νή λογι­κή, ακό­μα και το συμ­φέ­ρον αυτών που υποκύπτουν…»

29 στιγ­μές, του Αλέ­κου Χατζηκώστα