I
Φιλιά χθες
αγκαλιές και γέλια
αηδόνια της άνοιξης
στο βραδινό τραγούδι τους…
Μνήμες σήμερα
ολοζώντανες
που σαν όρνια ορμούν
και ξεσκίζουν τη ζωή μου…
II
Ήρθες στον ύπνο μου
χθες βράδυ…
Κι ήσουν τόσο όμορφη
τόσο τρυφερή και γενναιόδωρη!…
Ευτυχώς
υπάρχουν και τα όνειρα
να μας αποζημιώνουν
για όσα η ζωή μάς στέρησε…
Να ‘ρχεσαι, μάτια μου, συχνά
μην τσιγκουνεύεσαι!…
Η καρδιά μου
θα ‘ναι πάντα εδώ
να σε υποδέχεται…
Κι ας ματώνει
κάθε που ξυπνάω…
(7/1992)
Δημήτρης Βαλαής
δάσκαλος, Νάουσα
