Γράφει ο Γιάννης Βεντούρας //
Δεν φταίει η εταιρεία που δεν εξασφάλισε την κυκλοφορία στην ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟ και χιλιάδες άνθρωποι έμεινα αβοήθητοι να αργοπεθαίνουν στο ψύχος. Εγώ φταίω που μέσα στον χιονιά πήρα το αυτοκίνητό μου για να πάω στην δουλειά μου και επέλεξα να πληρώσω τα απαράδεκτα διόδια και να χρησιμοποιήσω τον πιο «ασφαλή» δρόμο της χώρας.
Δεν φταίει το κράτος που με 10-15 πόντους χιόνι δεν κρατάει ανοιχτούς τους βασικούς οδικούς άξονες της χώρας. Εγώ φταίω που βασίστηκα στην κρατική φιλοτιμία και ταξίδεψα.
Δεν φταίνε οι κυβερνητικές πολιτικές, που αφήσανε το σύστημα υγείας δίχως προσωπικό και νοσοκομειακό εξοπλισμό, με αποτέλεσμα να ψοφάμε από τον κορονοϊό σαν τις μύγες. Εμείς φταίμε που δεν παρατάμε τις εργασίες μας και να αμπαρωθούμε στα σπίτια μας, μακριά από φίλους και συγγενείς, και να πλένουμε τα χέρια μας συνεχώς για να γλυτώσουμε από την πανδημία.
Δεν φταίει η εταιρεία που εμπορεύεται το σιδηροδρομικό δίκτυο, για το βάσανο εκατοντάδων ανθρώπων που παρέμειναν επί ώρες στο κρύο περιμένοντας κάποιος να ενδιαφερθεί για αυτούς. Εγώ φταίω που χρησιμοποίησα το πιο ασφαλές μέσο μεταφοράς δίχως να προνοήσω να έχω μαζί μου κουβέρτες και κονσέρβες.
Δεν φταίει το κράτος που δεν φτιάχνει αντιπλημμυρικά έργα. Εγώ φταίω που δεν είχα μαζί μου σωσίβια και βάρκες για να σωθώ σε περίπτωση βροχής.
Όχι, δεν φταίει το κράτος που δεν κάνει αντιπυρικά έργα, εγώ φταίω που άναψα τσιγάρο, που έψησα μπριζόλες στην ύπαιθρο, που καθάρισα το χωράφι μου, δίχως να κουβαλώ στην πλάτη μου ένα πυροσβεστικό κρουνό για ώρα ανάγκης.
Δεν φταίει το κράτος που τα ταβάνια των σχολείων πέφτουν στα κεφάλια μαθητών και δασκάλων. Εγώ φταίω που μπαίνω στο δημόσιο σχολείο δίχως ένα κράνος βρε αδερφέ.
Δεν φταίει το κράτος που δεν έχουμε ρεύμα και πετρέλαιο να θερμανθούμε και αναγκαζόμαστε να ανάβουμε μαγκάλια για να ζεσταθούμε. Ουδόλως ευθύνεται για τους δεκάδες ανθρώπους που κάηκαν μέσα στα διαμερίσματα τους από προπολεμικούς τρόπους θέρμανσης που αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν για να ζεσταθούνε. Εγώ φταίω και η απερισκεψία μου, που αντί να κουκουλωθώ με τρεις κουβέρτες θέλησα να ανάψω φωτιά μέσα στο σπίτι μου.
Γενικώς το κράτος δεν φέρει καμία ευθύνη για την παντελή έλλειψη μέτρων προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Ούτε οι επιχειρήσεις μπορούν να ασχολούνται με τις ανάγκες της κοινωνίας. Αυτές πρέπει να φροντίζουν να αυξάνονται τα κέρδη τους, ώστε να μπορώ να έχω δουλειά και να τους φέρνω περισσότερα κέρδη.
Τελικά δεν φταίει ούτε το κράτος, ούτε οι επιχειρηματικοί όμιλοι, ούτε ο καπιταλισμός. Για όλα φταίω ΕΓΩ!
Μήπως όμως φταίω και για το ότι τους επιτρέπω να μην φταίνε;
