Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης //
Η ακροδεξιά σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κυρίως σε Γαλλία και Ιταλία και στη συνέχεια στις υπόλοιπες χώρες, προσπαθεί να πάρει τη ρεβάνς για την ήττα της στις πρόσφατες γαλλικές εκλογές. Κάτω από αυτό το πρίσμα, μπορούμε εύκολα να εντοπίσουμε τον λόγο που ανοίγουν θέματα φύλου (με κορυφαίο την υπόθεση της Αλγερινής πυγμάχου Ιμάν Κελίφ) στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι με μοναδικό σκοπό την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας.
Με λίγα λόγια, οι συγκεκριμένες επιθέσεις στοχοποιούν τους ανθρώπους με διαφορετική ταυτότητα φύλου από την επικρατούσα ως εχθρούς της κοινωνικής συνοχής και του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού στο όνομα μιας θολής καθαρότητας που την ίδια ώρα καλλιεργεί το έδαφος για την επιδείνωση των επιθέσεων κατά της εργατικής τάξης και των δικαιωμάτων της, κανονικοποιεί το σεξισμό και τη βία κατά των γυναικών και παράλληλα αδιαφορεί για την γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από την στρατιωτική μηχανή του κράτους τρομοκράτη του Ισραήλ.
Στην πραγματικότητα, αν κάτι πρέπει να τεθεί ως ζήτημα κρίσιμης σημασίας με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι είναι η αναγκαιότητα για την κατάργηση του πρωταθλητισμού ως ιδέας και κοινωνικής/επιχειρηματικής πρακτικής με την ευλογία των κατά τόπους κυβερνήσεων που διευρύνει τις ανισότητες σε βάρος των αδύναμων και των περιθωριοποιημένων. Και όχι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Άλλωστε ο σύγχρονος αθλητισμός έχει δομηθεί πάνω σε αυτά τα πλαίσια. Ο δυνατότερος να επικρατεί τόσο στους γεωπολιτικούς και οικονομικούς ανταγωνισμούς, όσο και σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής. Επίσης, πέρα από την ένταση των τρανσφοβικών και ιντερφοβικών επιθέσεων έχουμε και κλιμάκωση των ρατσιστικών φυλετικών επιθέσων που κωδικοποιούνται ως «Αλγερινός επιτέθηκε σε Ιταλίδα».
Ακόμα, η υπόθεση της Κελίφ αποτελεί κομμάτι και των συχνών σεξιστικών επιθέσεων προς τις γυναίκες οι οποίες αγωνίζονται για να ορίσουν το μέλλον τους κόντρα σε κάθε είδους διάκριση. Όσοι/ες/@ αναφερόμαστε στην Αριστερά και στηρίζουμε με κάθε τρόπο τους αγώνες για την ισότητα κι ενάντια σε κάθε διάκριση φύλου, θρησκείας και χρώματος δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω από αυτό. Και ακόμα δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό: η αναπαραγωγή ρατσιστικών, σεξιστικών και ακροδεξιών θέσεων από άτομα με πολιτική στράτευση στην Αριστερά δεν σημαίνει ότι οι συγκεκριμένες θέσεις δεν παραμένουν ρατσιστικές και μισαλλόδοξες.
Παρασκήνιο
Το παρασκήνιο πίσω από την προσπάθεια στοχοποίησης της Αλγερινής πυγμάχου δεν είναι άγνωστο όσες προσπάθειες και αν έγιναν για να κρυφτεί η αλήθεια. Όπως αναφέρει ο Νίκος Σταματίνης σε σχετικό άρθρο του:
«Το όλο πρόβλημα ξεκίνησε με αφορμή το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2023 που διοργανώνεται από την IBA (Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας), αλλά πλέον όχι υπό την αιγίδα της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Κάνουμε εδώ ένα μικρό διάλειμμα για να τονίσουμε κάτι που δεν φαίνεται να έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τα media.
Στα τέλη του Ιουνίου του 2023, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή προχώρησε σε αποκλεισμό της IBA από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αφορμή για αυτό ήταν μία σειρά από οικονομικά και άλλα σκάνδαλα στησίματος αγώνων και κυρίως η απροθυμία της ηγεσίας της IBA να κάνει τομές που θα άφηναν τα σκάνδαλα αυτά στο παρελθόν. Πίσω από αυτή την απόφαση βέβαια κρύβονται ακόμα μεγαλύτερα συμφέροντα που τελικά βάζουν στο κάδρο τη σύγκρουση Δύσης-Ρωσίας.
Η IBA είναι μία ομοσπονδία στην οποία κυριαρχεί ο ρωσικός παράγοντας. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή από την άλλη είναι φιλικά προσκείμενη προς τη Δύση, πράγμα που το καταδεικνύει εξάλλου και η αποβολή όλων των Ρωσικών Ομοσπονδιών από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που γίνονται μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Είναι προφανές ότι η συνύπαρξη των δύο οργανώσεων θα ήταν αδύνατη υπό αυτό το γεωπολιτικό πλαίσιο. Έχει γεννήσει δε μία σύγκρουση για το ποιος θα κάνει κουμάντο στον χώρο της πυγμαχίας»
(Το πραγματικό φύλο της Aλγερινής Khelif και η σύγκρουση συμφερόντων για την οποία δεν μιλάει κανείς, Reader, 02.08.24)
Τα παραπάνω αποτελούν μόνο το ένα σκέλος της υπόθεσης. Το άλλο, σημαντικό επίσης, είναι ότι η συγκεκριμένη “συζήτηση” σχετικά με την Khelif ξεκίνησε με ευθύνη της ιταλικής ακροδεξιάς και και σε θεσμικό επίπεδο με ευθύνη της ιταλικής κυβέρνησης. Ο Ματέο Σαλβίνι, ομοσπονδιακός γραμματέας της Λέγκας του Βορρά και υπουργός Μεταφορών, προετοίμασε το έδαφος με δηλώσεις του στο X (πρώην Twitter) όπου ανάφερε ότι «Ο τρανς πυγμάχος από την Αλγερία – αποκλεισμένος από το παγκόσμιο πρωτάθλημα πυγμαχίας -μπορεί να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα αντιμετωπίσει τη δική μας Άντζελα Καρίνι. Μια Μεξικανή αθλήτρια που την είχε αντιμετωπίσει δήλωσε ότι «τα χτυπήματά της με πόνεσαν πολύ, δεν νομίζω ότι έχω νιώσει ποτέ έτσι στα 13 χρόνια που πυγμαχώ, ούτε καν όταν αγωνίζομαι εναντίον ανδρών». Ένα χαστούκι για την ηθική του αθλητισμού και την αξιοπιστία των Ολυμπιακών Αγώνων. Αρκετά με τις τρέλες της woke ιδεολογίας!»
Διάψευση
Η ακροδεξιά προπαγάνδα αποδείχτηκε ότι είχε σαθρά θεμέλια. Η μεγαλύτερη ανατροπή των σχεδιασμών της προέρχεται από την Ιταλίδα πυγμάχο που αντιμετώπισε την Αλγερινή συνάδελφο της. Η αθλήτρια σε δηλώσεις προς την ιταλική εφημερίδα Gazzetta dello Sport τόνισε ότι η συμπεριφορά της οφείλεται στην απογοήτευσή της για το αποτέλεσμα του αγώνα «Σε καμία περίπτωση δεν έκρινα την Ιμάνε. Ποια είμαι εγώ για να το κάνω;» αναφέρει «Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πολλά για την αντίπαλό μου εκτός από ένα πράγμα: Δεν έχουμε για τίποτα να την κατηγορήσουμε και δεν έχει καμία ευθύνη. Είναι μια γυναίκα που αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως εγώ» ενώ σε ερώτηση γιατί δεν έδωσε το χέρι της μετά την ολοκλήρωση του αγώνα τόνισε ότι «Λυπάμαι και για την αντίπαλό μου. Εάν η ΔΟΕ είπε ότι μπορεί να αγωνιστεί, σέβομαι αυτή την απόφαση». «Στην πραγματικότητα, θέλω να ζητήσω συγγνώμη από αυτήν και από όλους τους άλλους. Θύμωσα γιατί η παρουσία μου στους Ολυμπιακούς αγώνες είχε τελειώσει. Δεν έχω τίποτα εναντίον της Κελίφ. Στην πραγματικότητα, αν την ξανασυναντούσα θα την αγκάλιαζα». Και συμπλήρωσε ότι «Αν η ΔΟΕ είπε ότι μπορεί να αγωνιστεί, σέβομαι αυτή την απόφαση».
Πέρα από τα παραπάνω, ισχυρό χαστούκι στην επίθεση του Σαλβίνι και της παρέας του δίνει και μια ανάρτηση της Ιρλανδής πυγμάχου Έιμι Μπρόντχερστ, η οποία νίκησε την Κελίφ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2022 και αναφέρει ότι «Μου στέλνουν πολλά μηνύματα και με ρωτάνε για την Κελίφ. Προσωπικά δεν νομίζω ότι κλέβει. Έτσι γεννήθηκε και δεν είναι στον έλεγχό της. Το γεγονός ότι έχει ηττηθεί από εννέα γυναίκες στο παρελθόν, τα λέει όλα».
Καταγγελίες
Η ανακοίνωση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) διαψεύδει κατηγορηματικά την σαλβινική προπαγάνδα. Σε αυτήν επισημαίνουν ότι οι δύο αθλήτριες αγωνίζονται καθόλα νόμιμα και επιτίθονται στην Παγκόσμια Ομοσπονδία και τον τρόπο που έχει χειριστεί το θέμα τους και κάνει λόγο για «δημοσιεύματα με παραπλανητικές πληροφορίες σχετικά με δύο αθλήτριες που θα αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού 2024». Στην ανακοίνωση τονίζεται ακόμα ότι «οι δύο αθλήτριες αγωνίζονται εδώ και πολλά χρόνια σε διεθνείς αγώνες πυγμαχίας στην κατηγορία των γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων Τόκιο 2020, των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων της Διεθνούς Ένωσης Πυγμαχίας (IBA) και των τουρνουά που είναι εγκεκριμένα από την IBA». Τέλος αναφέρει ακόμα ότι «Η σημερινή επιθετικότητα εναντίον αυτών των δύο αθλητριών βασίζεται εξ ολοκλήρου σε αυτή την αυθαίρετη απόφαση, η οποία ελήφθη χωρίς καμιά σωστή διαδικασία – ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι εν λόγω αθλήτριες αγωνίζονταν σε αγώνες υψηλού επιπέδου για πολλά χρόνια».
Ακόμα η Ολυμπιακή Επιτροπή της Αλγερίας (COA) δήλωσε την Τετάρτη (31/07) ότι «καταδικάζει έντονα την ανήθικη στόχευση και κακοποίηση της αξιότιμης αθλήτριάς Ιμάνε Κελίφ, με αβάσιμη προπαγάνδα από ορισμένα ξένα μέσα ενημέρωσης» καθώς «Τέτοιες επιθέσεις στην προσωπικότητα και την αξιοπρέπειά της είναι βαθύτατα άδικες, ειδικά καθώς η ίδια προετοιμάζεται για την κορύφωση της καριέρας της στους Ολυμπιακούς Αγώνες. H COA έχει λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία της πρωταθλήτριάς μας».
Τι να κάνουμε;
Η επίθεση που παρουσιάσαμε και σχολιάσαμε στις προηγούμενες γραμμές ακυρώθηκε. Οι μαζικές αντιδράσεις εξαφάνισαν την προσπάθεια του αντιδραστικού, ακροδεξιού σεξιστικού λόγου να επιβάλλει το μίσος του ενάντια στις γυναίκες, όλων των φύλων και των φυλών. Χρειάζεται να είμαστε σε εγρήγορση για νέες επιθέσεις. Είναι ένα ζήτημα κρίσιμης σημασίας να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις και τους αγώνες των γυναικών, της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, των προσφύγων και των προσφυγισσών, της εργατικής τάξης. Το καθήκον της Αριστεράς, όλων των πολιτικών αποχρώσεων, και της εργατικής τάξης μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις είναι τεράστιο. Στην Ελλάδα, μετά την καταδίκη των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου – με ελαφρυντικά (παρά τη διαφορετική πρόταση του εισαγγελέα) – είναι πιο καθαρό από ποτέ ότι έχουμε να συγκρουστούμε και να ανατρέψουμε μια κυβέρνηση που δολοφονεί από τα Τέμπη μέχρι την Πύλο και αξιοποιεί τους θεσμούς για να καλύπτει τις βρωμιές της. Ότι έχουμε να συγκρουστούμε με ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα που προσπαθεί να μας διασπάσει για να μην καταρρεύσει. Έχουμε τη δύναμη να τα κάνουμε όλα αυτά γιατί είμαστε κομμάτι μιας τάξης που παλεύει σε όλο τον κόσμο. Στην Ευρώπη υπάρχει η αντίστοιχη δυνατότητα όπως απέδειξαν οι μαζικές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις εναντίον της Λεπέν στη Γαλλία και που επηρέασαν καθοριστικά το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών (και αυτό συμβαίνει άσχετα με την κριτική που πρέπει να κάνουμε προς το Νέο Λαϊκό Μέτωπο). Έχουμε να αγωνιστούμε λοιπόν, με απεργίες, πορείες και καταλήψεις. Οι προκλήσεις είναι εδώ, αρκεί να ανταποκριθούμε.
