Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η «Καθημερινή» και το… «ξέπλυμα» του Άγγελου Έβερτ

Το «εγκώμιο» του Άγγελου Έβερτ, με αφορμή την Διεθνή Μέρα Ολοκαυτώματος, πλέκει ο αρθρογράφος της «Καθημερινής» Σάκης Μουμτζής στο φύλλο της 29ης Γενάρη 2022.

Με τίτλο «Άγγλος Έβερτ, Δίκαιος των Εθνών» ο αρθρογράφος αναφέρεται στον ομώνυμο τιμητικό τίτλο που το ίδρυμα Yad Vashem απένειμε στον Έβερτ εξαιτίας της βοήθειας που παρείχε σε Έλληνες Εβραίους κατά την διάρκεια της κατοχής. Μάλιστα, όπως μας ενημερώνει ο Σ. Μουμτζής, ο Αγγ. Έβερτ υπήρξε «κυρίως ο άνθρωπος που συγκρότησε έναν ολόκληρο μηχανισμό κάτω από τη μύτη των κατακτητών για να σώσει τις ζωές των κυνηγημένων Εβραίων».

Καλή η προσπάθεια της «Καθημερινής» και του – γνωστού και μη εξαιρετέου Μουμτζή – να «ξεπλύνουν» τον Έβερτ αλλά, δυστυχώς γι’ αυτούς, υπάρχει η «πεισματάρα» η Ιστορία. Υπάρχουν τα ιστορικά γεγονότα που αντιστέκονται στην απόπειρα «αγιοποίησης» προσωπικοτήτων όπως ο Άγγελος Έβερτ.

Και επειδή οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες κι’ απο ψέματα, υπενθυμίζουμε πως ο Άγγελος Έβερτ διετέλεσε διευθυντής της Αστυνομίας επί της κατοχικής-δοσιλογικής κυβέρνησης Τσολάκογλου. Το 1941 ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής Αθηνών με την έγκριση των γερμανικών αρχών.

Τον Δεκέμβρη του 1944, ακολουθώντας εντολές του Γεωργίου Παπανδρέου και του αρχισφαγέα Ουίνστον Τσόρτσιλ, έδωσε το έναυσμα για το αιματοκύλλισμα της Αθήνας, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 33 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Χρόνια αργότερα, το 1958, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Ακρόπολις» ο Έβερτ παραδέχονταν με καμάρι την πράξη του: «Εγώ διέταξα την δια των όπλων διάλυσιν του συλλαλητηρίου εις το Σύνταγμα».

Αργότερα, τα χρόνια 1951-1955, την περίοδο δηλαδή που ο βάρβαρος αντικομμουνισμός του μετεμφυλιακού αστικού κράτους οργίαζε με διώξεις, εκτελέσεις, φυλακίσεις, εξορίες και βασανιστήρια, ο «Δίκαιος των Εθνών» Έβερτ διετέλεσε και πάλι αρχηγός της αστυνομίας πόλεων.

Θα περίμενε κανείς απο μια… «ναυαρχίδα» του αστικού Τύπου, όπως η «Καθημερινή», να σέβεται την Ιστορία όταν καταπιάνεται μαζί της και να μην αναλώνεται σε φθηνές «αγιογραφίες» και μισές αλήθειες. Εκτός κι’ αν κάποιοι έχουν αναλάβει εργολαβικά το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, με στόχο να την φέρουν στα δικά τους μέτρα, εκεί που τους βολεύει, νομίζοντας πως έτσι θα «σβήσουν» τη μνήμη ενός ολόκληρου λαού…

 

Ν. Μπελογιάννης Ν. Πλουμπίδης – Στο σπίτι των ηρώων