«Η απόφαση τώρα είναι αν θα έχουμε ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει τρίτος», λέει η κυβέρνηση, προσπαθώντας να θέσει τα εκβιαστικά διλήμματά της ενόψει των εκλογών, ξεκαθαρίζοντας ότι «το θέμα είναι αν θα συνεχιστεί η σταθερότητα ή αν θα έχουμε πισωγύρισμα». «Αντέχεις άλλα 4 χρόνια Μητσοτάκη;» απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπαθεί να εγκλωβίσει στη λογική του «μικρότερου κακού», στην απόγνωση που δικαίως προκαλεί η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική της ΝΔ. Στις λίγες μέρες που έμειναν πια μέχρι την κάλπη, τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα «δίνουν τα ρέστα τους» στα ψευτοδιλήμματα, για να εγκλωβίσουν σ’ αυτά λαϊκές δυνάμεις, να κυριαρχήσει το κριτήριο της κυβερνητικής σταθερότητας ή της αναζήτησης κυβερνητικού «σωτήρα», για να συνεχιστεί ανενόχλητη η ίδια πολιτική.
* * *
Τη «σταθερότητα» της ΝΔ την έχει δοκιμάσει ο λαός. Είναι η «σταθερότητα» των 400 και πλέον αντιλαϊκών νόμων που ψήφισε την προηγούμενη τετραετία, προσθέτοντας κι άλλα βάρη στη ζωή και στην τσέπη του. Η «σταθερή» κλιμάκωση της ίδιας πολιτικής αμέσως μετά τις εκλογές θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερο πισωγύρισμα στη ζωή του λαού, σε σύγκριση με τις πραγματικές ανάγκες. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο μέσος μισθός που υπόσχεται στο τέλος της τετραετίας, «επιστρέφει» το εργατικό – λαϊκό εισόδημα εκεί που ήταν πριν από 16 χρόνια, ενώ οι ανάγκες αυξάνονται ραγδαία, μαζί και οι δυνατότητες αυτές να ικανοποιηθούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη ανταγωνίζεται με τη ΝΔ για το ποιος μπορεί να εξασφαλίσει καλύτερα αυτήν τη «σταθερότητα». Το απέδειξε άλλωστε όλη την περασμένη τετραετία, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίοδο της πανδημίας: Την ώρα που ο λαός «έβραζε» από αγανάκτηση, αυτός έλεγε «θα λογαριαστούμε μετά», μοίραζε εγγυήσεις συναίνεσης και πρότεινε υπουργό Υγείας κοινήε αποδοχής!
* * *
Το απέδειξε και με άλλους τρόπους: Ψήφισε τους μισούς από τους νόμους που έφερε η κυβέρνηση της ΝΔ στη Βουλή. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πρωτοστάτησε και στην εφαρμογή πολλών απ’ αυτούς, όπως οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες που προβλέπει για τα συνδικάτα ο νόμος Χατζηδάκη! Τώρα λοιπόν θυμήθηκε πως ο λαός «δεν αντέχει» άλλο αυτήν τη βάρβαρη πολιτική! Ο λαός δίκαια αγανακτεί και δεν αντέχει άλλο την ακρίβεια, τη φορολογία, τα χαράτσια. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, που «ψαρεύει ψήφους» στη λαϊκή αγανάκτηση για το τσακισμένο εισόδημα, μια χαρά άντεχε να ψηφίζει μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην Ευρωβουλή τα νέα «πράσινα» χαράτσια, που συνοδεύουν τους στόχους της ευρωπαϊκής στρατηγικής για μείωση τάχα των ρύπων. Μια χαρά άντεχε ξανά στο Ευρωκοινοβούλιο να ψηφίζει μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ νέους «ίδιους πόρους» – φόρους για να καλυφθούν τα δανεικά του Ταμείου Ανάκαμψης. Μια χαρά αντέχει να ψηφίζει τους πολεμικούς προϋπολογισμούς για τη στήριξη των σχεδίων του ΝΑΤΟ απέναντι στους ανταγωνιστές του, ενώ για στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες «δεν υπάρχει φράγκο».
* * *
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι η αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση ήταν αυτή που έφερε τη ΝΔ στη διακυβέρνηση το 2019; Μετά από μια κυβερνητική θητεία που φόρτωσε στην πλάτη του λαού ένα τρίτο μνημόνιο και μερικές εκατοντάδες επιπλέον εφαρμοστικούς και «μεταμνημονιακούς» νόμους, η ΝΔ εμφανίστηκε σαν τον συνεπή και πιο έμπειρο εκφραστή της πολιτικής που εφάρμοσε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος δεν θυμάται βουλευτές της να τρέχουν όλο ανυπομονησία στη Βουλή, για να ψηφίσουν νόμους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, απογειώνοντας σε ιστορικά υψηλά την κοινοβουλευτική συναίνεση την περίοδο 2015 – 2019; Ποιος δεν θυμάται τον ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρεται ότι η ΝΔ «τα βρήκε έτοιμα» (πρωτογενή πλεονάσματα, στρατηγικό διάλογο με ΗΠΑ, δημοσιονομικό μαξιλαράκι 37 δισ. ευρώ κ.ά.) από τη δική του πολιτική και τη ΝΔ να αναγνωρίζει τη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ κατά την προηγούμενη θητεία του. Πραγματικά, η κοροϊδία τους …δεν αντέχεται!
* * *
Ο λαός λοιπόν έχει κάθε λόγο να αγανακτεί, να οργίζεται με αυτήν την πολιτική, να αναζητάει ανάσες και διέξοδο, να αγωνιά για πραγματική αλλαγή. Αυτή όμως δεν βρίσκεται στο «μια από τα ίδια» της πολιτικής που θυσιάζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες του για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Την πολιτική δηλαδή που υπηρετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ, επειδή μαζί με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα δεσμεύονται στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό κοινό τους πρόγραμμα είναι το Ταμείο Ανάκαμψης και τα 350 προαπαιτούμενα που περιμένουν την επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή. Γι’ αυτό κοινή τους πολιτική είναι η δημοσιονομική εξισορρόπηση και τα πρωτογενή πλεονάσματα, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει πως δεν είναι «πρωτάρης». Γι’ αυτό κοινή τους στρατηγική είναι η πιο βαθιά εμπλοκή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που σημαίνει νέοι κίνδυνοι για τον λαό και για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
* * *
Μόνη πραγματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ από τη σκοπιά των εργατικών – λαϊκών αναγκών και συμφερόντων ήταν το ΚΚΕ, μέσα κι έξω από τη Βουλή. Γιατί το ΚΚΕ πάλεψε και παλεύει όχι μόνο για να απαλλαγεί ο λαός από τη μια ή την άλλη αντιλαϊκή κυβέρνηση, αλλά να ξηλωθεί όλο το αντεργατικό – αντιλαϊκό πλαίσιο που μαζί διαμορφώνουν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, «πασάροντας» η μια στην άλλη τη σκυτάλη της κυβερνητικής εναλλαγής. Γι’ αυτό το ΚΚΕ ήταν και παραμένει το Κόμμα που μπορεί να βάλει «δύσκολα» στην κάθε κυβέρνηση, πρωταγωνιστώντας στην οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης, με την προοπτική που δίνει στον αγώνα του λαού για να ξεμπερδεύει με τη σημερινή βαρβαρότητα, για τις ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα.
* * *
Δεν υπάρχουν περιθώρια και «αντοχές» για άλλες αυταπάτες, για άλλες απογοητεύσεις, για καθυστερήσεις στην καλύτερη οργάνωση και στο δυνάμωμα της πάλης. Απέναντι στα ψευτοδιλήμματα όλων το πραγματικό δίλημμα των εκλογών είναι ένα: Θα είναι ισχυρά τα κόμματα που θα συγκροτήσουν την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, ή θα είναι ισχυρό το ΚΚΕ που αποτελεί το πραγματικό αντίπαλο δέος; Πώς θα έχει ο λαός απέναντί του μια κυβέρνηση αδύναμη και φοβισμένη, που θα νιώθει την ανάσα και την αγανάκτησή του στο σβέρκο της; Με ψήφο στα κόμματα που έχουν αποδείξει την προσήλωσή τους στη σημερινή βαρβαρότητα ή με ψήφο στο ΚΚΕ που είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης; Σε κάθε ψευτοδίλημμα που ξεστομίζεται, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι αποστομωτική: «Τώρα ΚΚΕ. Γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό»!
Αναδημοσίευση από τη στήλη «Αποκαλυπτικά» του Ριζοσπάστη
