Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Τώρα που η εκδήλωση της ενδοαστικής σύγκρουσης στη Ρωσία κινδυνεύει να πάρει μορφή στρατιωτικής σύρραξης, επιβεβαιώνεται πόσο ορθή ήταν η γραμμή των συνεπών κομμουνιστικών δυνάμεων που τάχθηκαν εξ’ αρχής ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Που αρνήθηκαν να πάρουν το μέρος του ενός (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ) η του άλλου (καπιταλιστική Ρωσία) ιμπεριαλιστικού πόλου, αρνούμενοι να διαλέξουν ληστή.
Που εξ’ αρχής έκαναν λόγο για ενδοιμπεριαλιστική σύγκρουση στο έδαφος της Ουκρανίας, απ’ την οποία μοναδικοί χαμένοι θα βγουν οι λαοί.
Που επισήμαιναν ότι η στήριξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου από δυνάμεις που αποκαλούνται «κομμουνιστικές», κάτω από τα διάφορα προσχήματα των αστικών τάξεων, δεν συνιστά απλώς μια λαθεμένη απόφαση αλλά αποτελεί σοβαρή παρέκκλιση από τη λενινιστική αντίληψη περί «ιμπεριαλισμού», με αρνητικές συνέπειες για το ίδιο το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.
Η συνεπής κομμουνιστική στάση κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου δέχθηκε ανηλεή επίθεση, σε πολλές περιπτώσεις χυδαία και βρώμικη.
«Ισαποστάκηδες» μας είπαν όσους αρνηθήκαμε να μπούμε κάτω από τις ξένες σημαίες του νεοτσαρισμού, της αντικομμουνιστικής κυβέρνησης Πούτιν και των ρωσικών μονοπωλίων.
Η ιστορία όμως δεν ξεχνά και, αργά ή γρήγορα, εκδικείται.
Οι εξελίξεις στην καπιταλιστική Ρωσία έρχονται να επιβεβαίωσουν ότι «αντιιμπεριαλιστικά μέτωπα» με προμετωπίδα την αστική τάξη και εταιρείες μισθοφόρων όχι μόνο δεν γίνεται να υπάρξουν, αλλά οδηγούν τους λαούς σε ακόμη μεγαλύτερες περιπέτειες.
Και, δυστυχώς, όποια κι’ αν είναι η εξέλιξη των γεγονότων, για άλλη μια φορά το «μάρμαρο» θα το πληρώσει ο λαός της Ρωσίας, που όπως και της γειτονικής Ουκρανίας, ζει το πετσί του τι σημαίνει καπιταλιστική βαρβαρότητα.
