Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Κατερίνη: Τιμητικές πλακέτες του ΚΚΕ σε μαχητή και μαχήτριες του ΔΣΕ

Στο ξεκίνημα της εκδήλωσης ΤΟ Πιερίας του ΚΚΕ στην Κατερίνα, παρουσία του Δ. Κουτσούμπα, τιμήθηκαν τρεις εν ζωή μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, η Ελπίδα (Γαρέφω) Φρεγγίδου – Μητρολιού, η Αναστασία Πατενίδου και ο Κώστας Γαϊτάνης.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τιμώντας τους ήρωες του ΔΣΕ, τους απένειμε από μία πλακέτα που την κοσμούν στίχοι από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Στο ΚΚΕ».

Η Ελπίδα (Γαρέφω) Φρεγγίδου – Μητρολιού ήταν αρχικά Υπολοχαγός Πεζικού του ΔΣΕ. Τραυματίστηκε πρώτη φορά στο λεκανοπέδιο των Μαριών, μεταφέρθηκε στη Γιουγκοσλαβία, όπου δέχτηκε θεραπεία, ενώ μετά την ανάρρωσή της εκπαιδεύτηκε ως νοσηλεύτρια και με την επιστροφή της εντάχθηκε στο Υγειονομικό του ΔΣΕ. Πολέμησε στο Μπέλες, στο Μάλι Μάδι, συμμετείχε στον ελιγμό από τον Γράμμο στο Βίτσι κ.λπ. Δεύτερη φορά τραυματίστηκε βαριά στο Μπίκοβικ, όπου πήρε μέρος σε επιχείρηση της Διμοιρίας Καταστροφών, που πολλοί την ονόμαζαν και Διμοιρία Θανάτου. Τιμήθηκε με μετάλλιο ανδρείας. Εζησε ως πολιτική πρόσφυγας στην Πράγα για πολλά χρόνια.

Η Αναστασία Πατενίδου πολέμησε σε μια σειρά μάχες του ΔΣΕ, στο Πάικο και επίσης στις Μάχες της Νάουσας και των Γρεβενών.

Ο Κώστας Γαϊτάνης βγήκε στο βουνό το 1946 και, καθώς ήταν μικρός σε ηλικία, ως πρώτη αποστολή ανέλαβε ρόλο συνδέσμου στο Λιτόχωρο. Στη συνέχεια έδωσε την πρώτη του μάχη στο Βέρμιο και έπειτα πέρασε στο Καϊμακτσαλάν. Το 1948 ήταν στα τμήματα που βρίσκονταν στον Γράμμο. Προς το 1949 τραυματίζεται βαριά, για τρίτη φορά, και μεταφέρεται στην Ουγγαρία, όπου δέχεται την ανάλογη θεραπεία. Εκεί παντρεύτηκε την Χάιδω, η οποία ήταν από τα παιδιά που ο ΔΣΕ μετέφερε για να σωθούν από τους μοναρχοφασίστες.

«Ναι, αλλά ο Στάλιν…», του Νίκου Μόττα