Στον κόσμο που ονειρεύτηκες δεν πρόκειται να φτάσεις
η ερπύστρια σου έκοψε το νήμα της ζωής.
Τα είκοσι τα χρόνια σου μια αγκαλιά λουλούδια
φύτρωσαν απ΄ το αίμα σου στην είσοδο μπροστά
της πύλης εκείνου του σχολειού που ΄γραψε ιστορία
μέρα Νοέμβρη δεκαεφτά απέναντι στα τάνκς.
Στο βλέμμα των συντρόφων σου υπόσχεση γι΄ αγώνα
οργή και θλίψη ανάκατες εκδίκηση ζητούν.
Κορίτσια, αγόρια έφηβοι Νοέμβρηδες αντάρτες
παίρνουν τον δρόμο στη ζωή που ανάπαυση δεν έχει
και κουβαλούν στον ώμο τους όνειρα και σταυρούς
να χτίσουνε το όραμα που πότισες με αίμα
κι είναι η καλύτερη για σε στη μνήμη σου τιμή.
Δημοκρατίας άγγελε και λευτεριάς εικόνα
κοιμήσου ήσυχα γλυκέ γιε της Δικαιοσύνης
χίλια πουλιά σου τραγουδούν στον τάφο σου αϊτέ
κι η άνοιξη γυναίκα σου στη γη της Ρωμιοσύνης.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΙΜΕΡΤΖΟΓΛΟΥ (ΚΑΤΙΓΙΝ)
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1984
