Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μαύρη κηλίδα στην ιστορία της Κύπρου

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Μια είδηση από την Κύπρο τράβηξε αυτές τις μέρες την προσοχή μας. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη σχεδιάζει την ανέγερση μουσείου αφιερωμένου στον αλλήστου μνήμης αρχηγό της ΕΟΚΑ Β’ και της φασιστικής «Οργάνωσης Χ» Γεώργιο Γρίβα. Μάλιστα, όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα «Χαραυγή», πρόσφατα αποδεσμεύτηκε το σχετικό κονδύλι από την κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών με τις ψήφους της σοσιαλδημοκρατικής ΕΔΕΚ και του κεντρώου ΔΗΚΟ.

Εάν το ζήτημα αφορούσε μια οποιαδήποτε άλλη αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του κυπριακού ελληνισμού, ενδεχομένως να μην μπαίναμε στην διαδικασία να το σχολιάσουμε. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, έχουμε να κάνουμε με μια καραμπινάτη απόπειρα «ξεπλύματος» ενός διαβόητου φασίστα που η προδοτική και δωσιλογική δράση του έχει γραφτεί στις πιο μαύρες σελίδες της νεότερης ιστορίας σε Ελλάδα και Κύπρο.

Μαύρη κηλίδα στην ιστορία της Κύπρου είναι η απόδοση τιμών στον ηγέτη της μοναρχοφασιστικής «Οργάνωσης Χ» που έδρασε στα χρόνια της Κατοχής στον ελλαδικό χώρο ως δωσιλογικός κατασταλτικός βραχίονας ενάντια στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Ήταν η ίδια οργάνωση που πρωτοστάτησε μετά την Συμφωνία της Βάρκιζας στο όργιο παρακρατικής τρομοκρατίας ενάντια στους κομμουνιστές, όντας πλέον κάτω από την σκέπη των άγγλων ιμπεριαλιστών.

Μαύρη κηλίδα στην ιστορία της Κύπρου είναι η ανέγερση μουσείου στον ιδρυτή της τρομοκρατικής συμμορίας ΕΟΚΑ Β’, του θλιβερού αυτού υποχείριου της Χούντας των Συνταγματαρχών που συμμετείχε ενεργά στο πραξικόπημα της 15ης Ιούλη 1974.

Μαύρη κηλίδα στην ιστορία της Κύπρου συνιστά η προσπάθεια να ξεπλυθεί στην συνείδηση του λαού όλα όσα συμβολίζει ο Γεώργιος Γρίβας, δηλαδή ο πρωτόγονος αντικομμουνισμός, η τυφλή τρομοκρατία, το εθνικιστικό μίσος, ο δωσιλογισμός, η προδοσία. Είναι πλήρως αντιφατικό από τη μια να φωνάζεις «Δεν ξεχνώ» και από την άλλη να τιμάς αυτόν που έστρωσε το έδαφος για τον Αττίλα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή.

Μαύρη κηλίδα στην ιστορία της Κύπρου, αλλά και μέγιστη προσβολή στις μάνες και τα παιδιά των νεκρών και των αγνοουμένων της εισβολής είναι η απόδοση τιμών στον φασίστα Γρίβα. Προσβολή στις πατρίδες που έζησαν τον ξεριζωμό, την Αμμόχωστο, την Κερύνεια, τη Μόρφου, τις άλλες πόλεις και χωριά της Βόρειας Κύπρου.

Σε ενάμιση χρόνο από σήμερα, το καλοκαίρι του 2024, θα συμπληρωθούν πενήντα χρόνια από το χουντικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Αν η κυπριακή κυβέρνηση και το αστικό πολιτικό σύστημα της Κύπρου θέλουν να αμαυρώσουν την επέτειο αυτή τιμώντας τον αρχιπροδότη «Διγενή», ας το πράξουν. Να είναι βέβαιοι, όμως, ότι ο λαός και η ίδια η ιστορία θα τους κρίνουν όπως τους αρμόζει.

«Ναι, αλλά ο Στάλιν…», του Νίκου Μόττα