Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Περί…”καμερών”… “Μεγάλου Αδελφού”… και τι να κάνουμε;»

Γράφει ο Χρήστος Νικ. Ζήκος //

Ως γνωστόν το “Panoptikon” του Μπένθαμ είναι… πολλών, πάρα πολλών ετών εφεύρεση. Έκτοτε η τεχνολογία της επιτήρησης εξελίσσεται εκθετικά πλέον.

Ήδη και ο Φουκώ έχει μιλήσει για “πανοπτική κοινωνία”, τρόποι δόμησης π.χ. μεγάλων δημόσιων κτιριακών εγκαταστάσεων.

Μην παραβλέπουμε ωστόσο, ότι κι ο συγγραφέας του “1984”,  ήταν κι αυτός… “μεγάλος αδελφός”, μυστικός πράκτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις.

Και τώρα στο “δια ταύτα”

Τι να κάνουμε;

Να φοβηθούμε τις κάμερες και τους μυστικούς ανάμεσα μας;

Απλά αγνοούμε παντελώς την ύπαρξη τους γιατί και τους δεύτερους μαζί με τους προβοκάτορες ανάμεσα μας, τους καταλαβαίνουμε με την….. πρώτη ματιά.

Συνεχίζουμε ως ελεύθεροι πολίτες να διαδηλώνουμε πιο δυνατά και πιο πολλοί για έναν καλύτερο κόσμο.

Για να ανατραπεί το κρατούν εκμεταλλευτικό σύστημα που στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης καταστρέφει και τη ζωή των ερχόμενων γενεών, τη ζωή στον πλανήτη.

Όλοι οι επιτηρητές των λαϊκών αγώνων ποντάρουν στο φόβο. Να φοβηθούμε λοιπόν τι; Και αυτήν την οποια σχετική στα αστικά πλαίσια ελευθερία μας κατακτημένη με αγώνες και συνταγματικά κατοχυρωμένη;

Όχι, βέβαια!!!!!

Κι αλίμονο αν πουν οι επόμενες γενιές για τη δικιά μας, “Κοιτάτε πώς κατάντησαν την ελευθερία τους, σχεδόν περιττή”!!!!!!!!!